دست یاری در صورت فلکی کاسیوپیا

این ابرهای تاریک برای عکاسان نجومی چالش‌برانگیز هستند، زیرا نور ستاره‌ها را مسدود می‌کنند. فاصله این ابرها از ما تقریباً ۳۰۰۰ سال نوری است و به سمت مناطق پرستاره در صورت فلکی کاسیوپیا واقع شده‌اند.

در نزدیکی صفحه کهکشان راه شیری، به نظر می‌رسد که ابرهای مولکولی غبارآلود دست یاری به سوی ما دراز کرده‌اند. این ابرها بخشی از مجموعه‌ای محلی از ابرهای بین ستاره‌ای هستند که در حال شکل‌گیری ستاره‌ها می‌باشند.

به گزارش ایتنا، در اینجا ابرهای معروفی به نام‌های LDN 1358، 1357 و 1355 قرار دارند که در فهرست ابرهای تاریک ستاره‌شناس آمریکایی، بیورلی لیندز، در سال ۱۹۶۲ ثبت شده‌اند.

این ابرهای تاریک برای عکاسان نجومی چالش‌برانگیز هستند، زیرا نور ستاره‌ها را مسدود می‌کنند. فاصله این ابرها از ما تقریباً ۳۰۰۰ سال نوری است و به سمت مناطق پرستاره در صورت فلکی کاسیوپیا واقع شده‌اند. در این فاصله، نمای عمیق تلسکوپی حدود ۸۰ سال نوری را در بر می‌گیرد.

گفتنی است ابرهای مولکولی مانند LDN 1358 و همسایگانشان نه تنها مکان‌هایی برای تولد ستاره‌ها هستند، بلکه به ما کمک می‌کنند تا فرآیندهای شکل‌گیری ستاره‌ها و تکامل کهکشان‌ها را بهتر درک کنیم. این ابرها مواد اولیه‌ای را فراهم می‌کنند که برای شکل‌گیری ستاره‌ها و سیارات ضروری هستند.

علاوه بر این، مشاهده این ابرها به اخترشناسان کمک می‌کند تا بفهمند چگونه مواد در کهکشان‌ها توزیع شده‌اند و چه عواملی بر روی شکل‌گیری ساختارهای بزرگ مقیاس در کیهان تأثیر می‌گذارند. به همین دلیل، مطالعه این ابرها برای درک بهتر تاریخ و آینده کهکشان ما بسیار مهم است.

در واقع می‌توان گفت که ابرهای مولکولی مانند دست یاری طبیعت هستند که به ما نشان می‌دهند چگونه زندگی و ستاره‌ها در کیهان شکل می‌گیرند.