خلاصه کتاب افسانه سیزیف
معرفی کتاب افسانه سیزیف: خلاصه کتاب «افسانه سیزیف» (The Myth of Sisyphus) منتخب اثر فلسفی «آلبر کامو» (Albert Camus)، نویسنده و فیلسوف فرانسوی-الجزایری است که در سال ۱۹۴۲، در بحبوحه جنگ جهانی دوم منتشر شد. این...
معرفی کتاب افسانه سیزیف:
خلاصه کتاب «افسانه سیزیف» (The Myth of Sisyphus) منتخب اثر فلسفی «آلبر کامو» (Albert Camus)، نویسنده و فیلسوف فرانسوی-الجزایری است که در سال ۱۹۴۲، در بحبوحه جنگ جهانی دوم منتشر شد. این کتاب که یکی از مهمترین آثار فلسفه پوچگرایی (ابزوردیسم) به شمار میرود، به بررسی این پرسش میپردازد که آیا زندگی ارزش زیستن دارد.
کامو در این کتاب از اسطوره یونانی سیزیف، که محکوم شده بود تا ابد سنگی را به بالای کوه ببرد و هر بار آن را در حال غلتیدن به پایین ببیند، برای توصیف وضعیت بشر استفاده میکند. او با این اثر، که مخاطب را به چالش میکشد تا با پوچی زندگی روبرو شود، تلاش میکند راهی برای معنادار کردن زندگی در دنیایی بیمعنا بیابد.
بخشی از کتاب افسانه سیزیف:
«تنها یک مسئله فلسفی به راستی جدی وجود دارد، و آن خودکشی است. قضاوت درباره اینکه زندگی ارزش زیستن دارد یا نه، در واقع پاسخ دادن به پرسش بنیادین فلسفه است. همه مسائل دیگر - اینکه جهان سه بُعد دارد، ذهن نُه یا دوازده مقوله دارد - بعد از این میآیند. اینها بازیهایی هستند؛ اول باید پاسخ داد. و اگر درست است، همانطور که نیچه ادعا میکند، که یک فیلسوف برای احترام برانگیز بودن باید آنچه را که موعظه میکند، با مثال خودش نشان دهد، اهمیت این پرسش را میتوان از عمل مستقیمی که در پی میآید دریافت.
من هرگز ندیدهام کسی برای اثبات قضیه اصل دلیل کافی بمیرد. اما گالیله، با اینکه حقیقتی علمی را در اختیار داشت، به محض اینکه جانش به خطر افتاد، به راحتی از آن دست کشید. به یک معنا، او کار درستی کرد. آن حقیقت ارزش سوختن روی تل هیزم را نداشت. اینکه زمین دور خورشید میچرخد یا نه چندان اهمیتی ندارد. در واقع، این مسئله کاملاً بیاهمیت است. اما من میبینم که بسیاری از مردم میمیرند چون زندگی را ارزش زیستن نمیدانند. و متناقض اینجاست که میبینم دیگرانی، به طرز متناقضی، خود را به خاطر ایدهها یا توهماتی که دلیل زندگیشان میشود، به کشتن میدهند.»
خلاصه کتاب «افسانه سیزیف» (The Myth of Sisyphus) منتخب اثر فلسفی «آلبر کامو» (Albert Camus)، نویسنده و فیلسوف فرانسوی-الجزایری است که در سال ۱۹۴۲، در بحبوحه جنگ جهانی دوم منتشر شد. این کتاب که یکی از مهمترین آثار فلسفه پوچگرایی (ابزوردیسم) به شمار میرود، به بررسی این پرسش میپردازد که آیا زندگی ارزش زیستن دارد.
کامو در این کتاب از اسطوره یونانی سیزیف، که محکوم شده بود تا ابد سنگی را به بالای کوه ببرد و هر بار آن را در حال غلتیدن به پایین ببیند، برای توصیف وضعیت بشر استفاده میکند. او با این اثر، که مخاطب را به چالش میکشد تا با پوچی زندگی روبرو شود، تلاش میکند راهی برای معنادار کردن زندگی در دنیایی بیمعنا بیابد.
بخشی از کتاب افسانه سیزیف:
«تنها یک مسئله فلسفی به راستی جدی وجود دارد، و آن خودکشی است. قضاوت درباره اینکه زندگی ارزش زیستن دارد یا نه، در واقع پاسخ دادن به پرسش بنیادین فلسفه است. همه مسائل دیگر - اینکه جهان سه بُعد دارد، ذهن نُه یا دوازده مقوله دارد - بعد از این میآیند. اینها بازیهایی هستند؛ اول باید پاسخ داد. و اگر درست است، همانطور که نیچه ادعا میکند، که یک فیلسوف برای احترام برانگیز بودن باید آنچه را که موعظه میکند، با مثال خودش نشان دهد، اهمیت این پرسش را میتوان از عمل مستقیمی که در پی میآید دریافت.
من هرگز ندیدهام کسی برای اثبات قضیه اصل دلیل کافی بمیرد. اما گالیله، با اینکه حقیقتی علمی را در اختیار داشت، به محض اینکه جانش به خطر افتاد، به راحتی از آن دست کشید. به یک معنا، او کار درستی کرد. آن حقیقت ارزش سوختن روی تل هیزم را نداشت. اینکه زمین دور خورشید میچرخد یا نه چندان اهمیتی ندارد. در واقع، این مسئله کاملاً بیاهمیت است. اما من میبینم که بسیاری از مردم میمیرند چون زندگی را ارزش زیستن نمیدانند. و متناقض اینجاست که میبینم دیگرانی، به طرز متناقضی، خود را به خاطر ایدهها یا توهماتی که دلیل زندگیشان میشود، به کشتن میدهند.»