پیش از اینکه طلایی‌پوشان فوتبال ایران در سال ۲۰۰۷ به مقام نایب‌قهرمانی آسیا دست پیدا کنند، در فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۴ برای اولین مرتبه در این مسابقات حاضر شده بودند ولی موفق به صعود نشدند.

با این حال موفقیت سپاهان در فرمت جدیدی که در آن برهه در رقابت‌های باشگاهی آسیا شکل گرفته بود، از دو جهت طلایی‌پوشان فوتبال ایران را به باشگاهی ویژه تبدیل کرد؛ اول اینکه آنها اولین تیم ایرانی بودند که به فینال لیگ قهرمانان آسیا در نسخه جدید راه پیدا کردند و دوم اینکه سپاهان در آن فصل به رقابت‌های جام باشگاه‌های جهان نیز راه پیدا کرد، که همچنان برای هیچ تیم ایرانی میسر نشده است.

دو دهه بیم و امید برای موفقیت آسیایی

سپاهان قدرت نوظهور فوتبال ایران در دهه ۸۰ بود و تا آستانه کسب مقام قهرمانی در آسیا هم پیش رفت، اما حالا سال‌هاست که هواداران این تیم پس از اینکه شانس موفقیت‌شان از دست می‌رود، امیدوارانه به سال آینده چشم می‌دوزند تا شاید حداقل دستاوردی شبیه سال ۲۰۰۷ رقم بخورد.

پس از موفقیت در سال ۲۰۰۷ و صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا، طلایی‌پوشان اصفهانی طی ۳ سال متوالی از صعود به مرحله حذفی ناکام ماندند، اما به عنوان قدرتمندترین تیم فوتبال ایران در آن برهه به دنبال فرصتی ویژه بودند؛ فرصتی که پس از خداحافظی امیر قلعه‌نویی و بازگشت بوناچیچ مهیا شد.

یک اشتباه تاریخی برای حذف دردناک

در سال ۲۰۱۱ سپاهان که همچنان قدرت اول فوتبال ایران بود و ۳ قهرمانی پیاپی در رقابت‌های داخلی کسب کرده بود، برای قهرمانی در آسیا هم دورخیز کرده بود. آنها در آن فصل مدعی‌ترین تیم مسابقات بودند و حتی موفق به شکست قهرمان رقابت‌ها هم شدند، اما استفاده از رحمان احمدی که در پرسپولیس محروم شده بود و سپاهانی‌ها اطلاع نداشتند، یکی از تلخ‌ترین و دردناک‌ترین ناکامی‌های فوتبال ایران طی سالیان اخیر را رقم زد. نماینده قطر از باشگاه سپاهان به دلیل استفاده از بازیکن غیرمجاز شکایت کرد و با وجود شکست مقابل این تیم به دور بعدی مسابقات راه پیدا کرد. السد در پایان قهرمان شد.

سال‌های رخوت سپاهان در لیگ و آسیا

سپاهان پس از کسب پنجمین قهرمانی لیگ برتر به شکل عجیبی دچار اختلافات درونی شد و تمام مهره‌های تاثیرگذار این تیم از جمله محرم نویدکیا، وریا غفوری، پادوانی، خلعتبری و ... پس از ناکامی در لیگ پانزدهم و انتخاب ویسی برای هدایت تیم در لیگ شانزدهم راهی جز جدایی پیدا نکردند. قدرت سپاهان در حال تحلیل رفتن بود و عدم صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا در ۳ فصل متوالی پس از آن اتفاق سال ۲۰۱۱ موید همین مطلب بود. نتیجه این شد که پس از تغییرات لیگ شانزدهم برای چند سال سپاهان رنگ آسیا را ندید تا سرانجام با حضور امیر قلعه‌نویی طلایی‌پوشان فوتبال ایران بار دیگر در لیگ هجدهم نایب قهرمان شدند و به آسیا بازگشتند.

در بازگشت به آسیا که پس از ۴ سال اتفاق افتاد، باز هم با امیر قلعه‌نویی صعود از مرحله گروهی میسر نشد. در لیگ نوزدهم هم طلایی‌پوشان فوتبال ایران در هفته‌های پایانی دچار بحران عجیبی شدند تا با رتبه نازل پنجمی دومین سال حضور قلعه‌نویی را به پایان برسانند و از حضور در آسیا محروم شوند. یکسال بعد بار دیگر سپاهان اینبار با محرم نویدکیا به عنوان نایب قهرمانی لیگ برتر دست پیدا کرد و به لیگ قهرمانان آسیا راه یافت، اما در دورانی که کرونا مسابقات را به شهر بریده عربستان منتقل کرده بود، طلایی‌پوشان در گروهی سخت گرفتار شدند و نتوانستند جواز صعود به مرحله حذفی بگیرند.

صعود از مرحله گروهی پس از یک دهه

سرانجام، اما سپاهان با حضور مورایس توانست طلسم یک دهه‌ای را بشکند و با وجود حواشی زیادی که بازی برابر الاتحاد به همراه داشت، طلایی‌پوشان با شکست یک بر صفر نیروی هوایی به مرحله حذفی راه پیدا کردند. با این حال در این مرحله با بدترین قرعه ممکن مواجه شدند و در دو بازی رفت و برگشت با نتیجه ۳ بر یک مغلوب الهلال شدند. نماینده عربستان البته سال گذشته با وجود اقتداری که داشت، در فینال مغلوب العین امارات شد.

سهل‌انگاری در اولین دوره لیگ قهرمانان آسیا ۲

کابوس مسابقات آسیایی در فصل جدید هم برای هواداران اصفهانی ادامه داشت. سپاهان که فصل گذشته لیگ را با رتبه سومی تمام کرده بود، برای ورود به اولین دوره لیگ نخبگان باید شباب الاهلی را در پلی‌آف از پیش رو برمی‌داشت. اما با وجود اینکه بازی در نقش‌جهان برگزار شد، شکست عجیب ۴ بر یک نماینده ایران را به سطح دوم آسیا فرستاد.

هواداران اصفهانی امیدوار بودند مورایس بتواند تیم محبوب‌شان را در سطح دوم رقابت‌های باشگاهی آسیا به قهرمانی برساند، اما این سرمربی پرتغالی که دیگر انگیزه سال اول حضورش در ایران را نداشت، در ۳ بازی رفت مرحله گروهی، ۲ شکست ناباورانه مقابل الوحدات و شارجه به دست آورد تا تلاش سپاهان با امیدیان و کارترون برای صعود با وجود کسب ۷ امتیاز از ۳ بازی برگشت ثمری در پی نداشته باشد و آنها در رده سوم گروه قرار بگیرند.

هواداران اصفهانی و ایرانی‌ها در انتظار خرق عادت

پس از نایب قهرمانی سپاهان در لیگ قهرمانان آسیای سال ۲۰۰۷، یک مرتبه ذوب‌آهن و دو مرتبه هم پرسپولیس به فینال آسیا راه یافتند. با این حال تلاش نمایندگان فوتبال ایران طی چندین دهه اخیر برای قهرمانی در آسیا دستاوری در پی نداشته تا همچنان هواداران ایرانی در انتظار یک موفقیت شاخص باشند. سپاهان پتانسیل موفقیت و قهرمانی در سطح دوم آسیا را داشت، اما بار دیگر به دلیل عدم مدیریت حواشی و منسجم نبودن کار تیمی کادر فنی و بازیکنان با وجود برتری ۲ بر صفر در تاجیکستان با ناکامی به خانه بازمی‌گردد تا حسرت هواداران اصفهانی همچنان ادامه‌دار باشد.