گیاهی که اسمش را زیاد شنیده‌اید، اما خواصش را کم!

«آلوئه ورا» از زمان‌های بسیار گذشته در مصر باستان، به عنوان یک داروی گیاهی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. این گیاه جزو گیاهان بومی آفریقای شمالی، جنوب اروپا و جزایر قناری است، اما امروزه در تمام مناطقی که آب‌وهوای استوایی دارند رشد می‌کند و خواص بسیاری دارد؛ از تسکین سوزش معده گرفته تا کاهش سرعت گسترش سلول‌های سرطانی سینه.

ژل آلوئه ورا، که از درون برگ‌های این گیاه به دست می‌آید، نه تنها به صورت خالص بلکه در ترکیب با سایر مواد طبیعی نیز می‌تواند به عنوان یک مرطوب‌کننده فوق‌العاده برای پوست و مو به کار رود. این ژل نقشی کلیدی در حفظ رطوبت و نرمی پوست ایفا می‌کند و به عنوان یک کرم مرطوب‌کننده طبیعی عمل می‌کند.

چهار مورد از شگفت‌انگیزترین خواص آلوئه‌ورا عبارتند از:

۱. درمان سوزش معده

بازگشت اسید معده به مری یا «ریفلاکس گاستروازوفاژیال» یکی از مشکلات گوارشی رایج است که اغلب منجر به سوزش معده می‌شود. محققان مصرف حدود ۳۰ تا ۸۰ گرم ژل آلوئه‌ورا را هنگام غذا خوردن برای کاهش ریفلاکس معده و رفع دیگر مشکلات گوارشی توصیه می‌کنند.

۲. جایگزین مناسبی برای دهانشویه

در سال ۲۰۱۴ تحقیقی انجام شد و محققان به این نتیجه رسیدند که عصاره گیاه آلوئه‌ورا می‌تواند یک جایگزین مؤثر برای دهانشویه‌های دارای ترکیبات شیمیایی باشد. ترکیبات طبیعی این گیاه که شامل میزان مناسبی ویتامین C است، از تشکیل پلاک روی دندان جلوگیری می‌کند و همچنین خونریزی یا التهاب لثه را التیام می‌بخشد.

۳. کاهش قندخون

طبق تحقیقات، افرادی که دیابت نوع ۲ دارند می‌توانند قند خون خود را با مصرف روزانه دو قاشق غذاخوری آب آلوئه‌ورا پایین بیاورند. به همین جهت می‌توان از خواص آلوئه‌ورا برای درمان دیابت نوع ۲ استفاده کرد؛ چرا که تحقیقات دیگری هم که مبنی بر پالپ‌های این گیاه انجام شده بود این موضوع را تایید کرده است.

اما افراد دیابتی که دارو‌های کاهش گلوکز مصرف می‌کنند، باید در مصرف این گیاه با احتیاط عمل کنند. مصرف آلوئه‌ورا همراه با این نوع دارو‌های دیابت ممکن است میزان گلوکز را تا حد خطرناکی پایین بیاورد.

۴. دشمن سرطان

تحقیقات تازه‌ای روی خواص دارویی یکی از ترکیبات موجود در برگ‌های آلوئه‌ورا به نام aloe emodin منتشر شده است. محققان پی برده‌اند که این ماده توانایی کُند کردن روند رشد سرطان پستان را دارد. اما تحقیقات بیشتری برای تأیید این نظریه نیاز است.