رنج‌های که صنعت بیمه در سال 1403 می‌برد

صنعت بیمه در ایران به عنوان یکی از ارکان اصلی نظام اقتصادی کشور، نقشی کلیدی در مدیریت ریسک و کاهش بار مالی بحران‌ها دارد. با این حال، در سال 1403، این صنعت همچنان با چالش‌های ساختاری و عملیاتی مواجه بوده که توانایی آن را در تحقق اهداف کلان و ارائه خدمات مؤثر محدود کرده است.

به گزارش بانکداری ایرانی؛ صنعت بیمه از مسائلی رنج می‌برد که اگر این مسائل رفع نشود همچنان این صنعت درجا زده و ضریب نفوذ این صنعت در ایران در حد دو درصد باقی خواهد ماند.
بر اساس این گزارش، موضوعاتی که سبب پس رفت صنعت بیمه در سالهای اخیر و همچنین درجا زدن در سال جاری شده به شرح زیر است.

ضعف در نوآوری و ارائه خدمات دیجیتال
یکی از مسائل اساسی صنعت بیمه در ایران، عقب‌ماندگی در استفاده از فناوری‌های نوین و دیجیتالی‌سازی است. در سال 1403، بسیاری از شرکت‌های بیمه هنوز نتوانسته‌اند پلتفرم‌های جامع و کاربرپسند برای ارائه خدمات آنلاین ایجاد کنند. این موضوع، به‌ویژه در دوران پساکرونا، جایی که استفاده از خدمات دیجیتال ضروری‌تر شده، به یک نقطه ضعف تبدیل شده است. از سوی دیگر، برخی شرکت‌ها که تلاش‌هایی در این زمینه انجام داده‌اند، با مشکلاتی مانند امنیت اطلاعات و کمبود زیرساخت‌های فناوری روبرو بوده‌اند.

ضعف در شفافیت و اعتماد عمومی
اعتماد عمومی به صنعت بیمه همچنان در سطح پایینی قرار دارد. شکایات مکرر درباره عدم پرداخت به‌موقع خسارات، تعهدات نامشخص در قراردادها، و فرآیندهای پیچیده دریافت خدمات، از جمله دلایلی است که بیمه‌گذاران را نسبت به شرکت‌های بیمه بی‌اعتماد کرده است. این وضعیت منجر به کاهش تمایل افراد و شرکت‌ها برای خرید بیمه‌نامه‌های جدید شده و در بلندمدت به تضعیف این صنعت انجامیده است.

نرخ‌گذاری نامناسب و رقابت ناسالم
یکی از مشکلات دیرینه در صنعت بیمه ایران، نرخ‌گذاری غیرعلمی و غیرمنطقی است. در سال 1403 نیز، رقابت ناسالم میان شرکت‌های بیمه برای کاهش حق بیمه و جذب مشتری، بدون توجه به ارزیابی ریسک واقعی، ادامه داشته است. این رویکرد نه‌تنها به تضعیف وضعیت مالی شرکت‌های بیمه منجر می‌شود، بلکه در صورت وقوع بحران‌های بزرگ، توانایی آن‌ها برای پرداخت خسارات را به شدت محدود می‌کند.

ضعف در پوشش‌های متنوع و متناسب
بیشتر محصولات بیمه‌ای ارائه‌شده در ایران، به نیازهای واقعی مشتریان پاسخ نمی‌دهند. تمرکز بیش از حد بر بیمه شخص ثالث خودرو و عدم توسعه بیمه‌نامه‌های تخصصی مانند بیمه‌های مسئولیت حرفه‌ای یا بیمه‌های سلامت جامع، از نقاط ضعف مهم این صنعت در سال 1403 بوده است. این کاستی باعث شده تا بیمه نتواند به عنوان ابزاری کارآمد برای مدیریت ریسک در بسیاری از حوزه‌ها عمل کند.

چالش‌های ناشی از تورم و نرخ ارز
تورم بالا و نوسانات ارزی نیز تأثیر قابل‌توجهی بر عملکرد صنعت بیمه داشته است. افزایش هزینه‌ها برای ارائه خدمات و کاهش قدرت خرید مشتریان، فشار مضاعفی بر این صنعت وارد کرده است. همچنین، عدم تطابق حق بیمه‌ها با افزایش قیمت‌ها، شرکت‌های بیمه را با ریسک‌های جدی مالی مواجه کرده است.

تحریم‌های بین المللی
صنعت بیمه هم مانند دیگر صنایع از مشکلات تحریمی رنج می‌برد. از جمله ان به عدم رشد بیمه اتکایی و رشد تکنولوژی و توسعه این صنعت در فضای تحریمی است.

جمع‌بندی و پیشنهادها
صنعت بیمه ایران برای بهبود عملکرد خود نیازمند اصلاحات ساختاری جدی است. افزایش شفافیت، توسعه فناوری‌های دیجیتال، ارائه محصولات متنوع‌تر، و اصلاح نظام نرخ‌گذاری، از جمله اقداماتی است که می‌تواند این صنعت را به سمت پایداری و رشد سوق دهد. در غیر این صورت، چالش‌های موجود می‌تواند به کاهش بیشتر اعتماد عمومی و کاهش نقش مؤثر بیمه در اقتصاد ملی منجر شود.