زمزمه هایی از شهر بی خزان من، ساری

تحقیقی در زمینه سیر و سابقه ی شعر و ترانه سرایی بگویش مازندرانی و تاریخچه نمایش در ساری همراه با پژوهشی در زمینه زندگی امیر پازواری بروایت اشعار منسوب به وی

از مقدمه کتاب:
آن چه در این مجموعه آمده ته نشست بخشی از دریافت ها و برداشتهایی است که در طول بیش از نیم قرن زندگی ادبی و تحقیقی از دیده ها، شنیده ها و خوانده های نویسنده به جا مانده است. از نگاه دیگر گلچینی از تجلیات ذوقی و هنری مردم شهر ساری است که به هزار دستان نشر سپرده شده است.
پیش از ورود به مباحث اصلی کتاب توضیح نکته ای چند را ضروری می دانم. یکی این که در نوشته های مربوط به سیر و سابقه ی شعرگویی و سرود و ترانه سرایی به گویش محلی مازندرانی، ساری ملاک بررسی و تحقیق قرار گرفته و بیشتر از شعرای مقیم این شهر و کمی هم از سرایندگان شهر قائم شهر شاهد منال آورده شده است و آن را هم سبب این بود که نویسنده را بر کیفیت موضوع مورد بحث در شهر ساری اشراف و احاطه بود زیرا در قسمتی از جلوه های آن یا مباشرت و یا مشارکت داشته است.
صرف نظر از این که به جهت وجود پیوندهای عمیق ریشه ای که به خصوص در باب گویش و شعر محلی میان مردم شهرهای مرکزی مازندران (آمل بابل، قائم شهر ساری، نکا و بهشهر) وجود دارد، می شود با اطلاع از چگونگی سیر و سابقه ی این موضوع در یکی از شهرهای مذکور نتایج بدست آمده را به دیگر شهرها نیز تسری داد و همانند شمرد و بایه ی قضاوت قرار داد...