«بروتالیست» به کارگردانی «بریدی کوربت» زندگی معماری به نام «لسلو توث» با بازی «آدرین برودی» و همسرش با بازی «فلیسیتی جونز» را روایت می‌‌کند که از اروپای پس از جنگ به آمریکای مدرن آمده‌اند. با این حال، زندگی‌شان پس از برخورد با یک مرد مرموز و ثروتمند با بازی رایلنس برای همیشه متحول می‌شود. «گای پیرس»، «جو آلوین»، «اما لرد» و «الساندرو نیوولا» دیگر بازیگران فیلم خواهند بود.

بسیاری از دیالوگ‌های فیلم به زبان مجاری ضبط شده و سازندگان فیلم با استفاده از هوش مصنوعی «ری‌اسپیچر» (Respeecher) سعی کردند دقت لهجه بازیگران را تا حد ممکن بالا ببرند.

یانچو در مصاحبه با «ردشارک» توضیح می‌دهد: «زبان مادری من مجار است و می‌دانم که یکی از دشوارترین زبان‌هاست. حتی با وجود پیشینه آدرین [که مادرش در سال ۱۹۵۶ از مجارستان به آمریکا مهاجرت کرده] به این سادگی نیست. زبان بسیار منحصربه‌فردی است.»

تدوینگر اضافه می‌کند که برای برودی و جونز مربی لهجه استخدام شده اما سازندگان تمایل داشته‌اند دقت را تا جایی بالا ببرند که حتی مردم مجارستان نقصی در آن پیدا نکنند.

او ادامه می‌دهد: «در ابتدا سعی کردیم این عناصر دشوارتر را با بازیگران دوبله کنیم. سپس سعی کردیم با بازیگران دیگری دوبله کنیم اما جواب نداد. بنابراین به دنبال گزینه‌های دیگری برای اصلاح آن رفتیم.»

یانچو می‌گوید حتی نمونه صدای خود را به هوش مصنوعی داده است: «بیشتر دیالوگ‌های مجار بخش‌هایی از حرف زدن من را دارند. بسیار دقت کردیم که نمایش بازیگران حفظ شود. اساساً برخی حرف‌ها را اینجا و آنجا جایگزین کردیم. با «پروتولز» (ProTools) می‌توانید خودتان این کار را بکنید، اما به قدری دیالوگ مجار داشتیم که نیاز بود سرعت فرایند بیشتر شود وگرنه هنوز در مرحله پس از تولید بودیم.»

علاوه بر این برای سکانس پایانی فیلم در جشنواره ونیز از هوش مصنوعی مولد استفاده شده تا برخی از معماری‌های خیالی فیلم بازآفرینی شود.

تدوینگر می‌گوید: «حرف زدن درباره هوش مصنوعی در این صنعت جنجال‌برانگیز است، اما نباید باشد. باید بحث بسیار آزادانه‌ای درباره اینکه کدامیک از ابزارهای هوش مصنوعی می‌تواند به ما کمک کند داشته باشیم. در فیلم هیچ چیزی نیست که با هوش مصنوعی ساخته شده و پیش از آن ساخته نشده باشد. فقط فرایند را سرعت می‌بخشد. ما از هوش مصنوعی برای خلق جزئیات کوچکی استفاده کردیم که پول و زمان فیلمبرداری آن را نداشتیم.»

تولید سه ساعت و ۳۵ دقیقه‌ای «بروتالیست» با بودجه کمتر از ۱۰ میلیون دلاری بسیاری از منتقدین را در جشنواره ونیز شگفت‌زده کرده بود. بخش‌های زیادی از این فیلم با ویستاویژن فیلمبرداری شده، فرمتی که در دهه ۱۹۶۰ هالیوود رواج داشت. کوربت و «لول کرالی» فیلمبردار «بروتالیست» می‌گویند پیش از تولید فیلم بر روی «سرگیجه» (Vertigo) «آلفرد هیچکاک» مطالعه کرده‌اند.

منبع: سایت سی‌نما