خود درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی، نویدبخش مدیریت اضطراب اجتماعی است. واقعیت مجازی با غوطه ور کردن افراد در سناریو‌های واقع بینانه، مواجهه درمانی ایمن و کنترل شده را که جزء کلیدی درمان شناختی رفتاری است، امکان پذیر می‌کند

مطالعه جدیدی که در مجله تحقیقات روانپزشکی منتشر شده است نشان می‌دهد یک اپلیکیشن خود درمانی واقعیت مجازی می‌تواند علائم اضطراب اجتماعی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

پژوهشی جدید، اپلیکیشن موبایل «او-وی-آر-کام» را آزمایش کرد و اثربخشی آن را در کمک به شرکت‌کنندگان در مدیریت ترس‌ها و بهبود کیفیت زندگی‌شان را نشان داد. اختلال اضطراب اجتماعی یک وضعیت ناتوان کننده است که با ترس شدید از تعاملات اجتماعی و قضاوت مشخص می‌شود. در حالی که درمان‌های اثبات‌شده‌ای مانند درمان شناختی رفتاری وجود دارد، ممکن است پرهزینه باشد، نیاز به دسترسی به تعداد محدودی از متخصصان آموزش دیده داشته باشد و اغلب باعث بیشتر شدن شرم اجتماعی می‌شود. این موانع بسیاری از افراد را با حداقل درمان یا بدون درمان می‌گذارند و تأثیر این اختلال را تشدید می‌کنند.

واقعیت مجازی به عنوان یک ابزار امیدوارکننده در سلامت روان، به ویژه برای شرایط مرتبط با اضطراب پدیدار شده است. واقعیت مجازی با غوطه ور کردن افراد در سناریو‌های واقع بینانه، مواجهه درمانی ایمن و کنترل شده را که جزء کلیدی درمان شناختی رفتاری است، امکان پذیر می‌کند. با این حال، درمان‌های مبتنی بر واقعیت مجازی هنوز محدود هستند و اجرای چنین درمان‌هایی در مطالعات تحقیقاتی متفاوت است. این تیم تحقیقاتی به رهبری کامرون لیسی از دانشگاه اوتاگو در نیوزلند می‌خواست بررسی کند که آیا اپلیکیشن خود هدایت‌شونده «او-وی-آر-کام» می‌تواند این شکاف را پر کند یا خیر. این برنامه با یک دستگاه مقرون به صرفه روی سر ترکیب شد که یک گوشی هوشمند را نگه می‌داشت و تجربه‌های ویدیویی ۳۶۰ درجه را ارائه می‌داد.

لیسی و همکارانش ابتدا ۱۲۶ بزرگسال (۹۸ زن، ۲۸ مرد) با تشخیص اضطراب اجتماعی متوسط تا شدید، با میانگین سنی ۳۵ سال را انتخاب کردند. شرکت‌کنندگان به مدت شش هفته از اپلیکیشن «او-وی-آر-کام» استفاده کردند و ماژول‌هایی را تکمیل کردند که سناریو‌های واقعیت مجازی را با تکنیک‌هایی برای مدیریت اضطراب، مانند تمرین‌های تنفسی و قالب‌بندی مجدد افکار ترکیب می‌کرد. این برنامه همچنین محتوای آموزشی، از جمله بحث در مورد منطق پشت مواجهه درمانی را ارائه کردند. این برنامه نیازی به مداخله حرفه‌ای نداشت و در عوض بر پیشرفت خود هدایت شده از طریق ماژول‌های ساختاریافته تکیه داشت.

نتایج قابل توجه بود. در پایان آزمایش شش هفته‌ای، شرکت‌کنندگانی که از این برنامه استفاده می‌کردند، به طور متوسط ۳۵ امتیاز کاهش یافتند. این بهبود قابل توجهی در مقایسه با گروه کنترل از افرادی بود که برای درمان در لیست انتظار قرار گرفتند و تغییرات حداقلی را نشان دادند. نکته مهم این است که این مزایا در پیگیری‌های انجام شده در هفته‌های ۱۲ و ۱۸ حفظ شد. نویسندگان همچنین سهولت استفاده و ایمنی برنامه را برجسته کردند. شرکت کنندگان کمترین عوارض جانبی را تجربه کردند و در برخی موارد فقط بیماری حرکتی خفیف گزارش شد، اما هیچ یک از آنها به دلیل حالت تهوع از مطالعه خارج نشد.

با این حال، مطالعه بدون محدودیت نیست. همه اقدامات توسط شرکت کنندگان گزارش شدند و شرکت‌کنندگان از یک کشور انتخاب شدند و سؤالاتی را در مورد قابلیت تعمیم یافته‌ها مطرح کردند. این بزرگترین تحقیق واقعیت مجازی برای اختلال اضطراب اجتماعی است که تا به امروز انجام شده است. نکته مهم این است که این کارآزمایی یافته‌ها را با استفاده از تجهیزات واقعیت مجازی ارزان‌قیمت بدون تسهیل درمانگر گسترش می‌دهد و در نتیجه نگرانی‌های مربوط به دسترسی و مقرون به صرفه بودن درمان واقعیت مجازی برای افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی را برطرف می‌کند.

به عنوان گام بعدی، این گروه تحقیقاتی قصد دارد بررسی کند که چگونه ادغام چنین ابزار‌هایی در مسیر‌های بالینی ممکن است دسترسی و نتایج را برای افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی بهبود بخشد.

منبع

فرارو

برچسب ها

اضطراب اجتماعی هدِست واقعیت