در این راستا سرگئی تسیویلف، وزیر انرژی روسیه اظهار داشت: "روسیه و ایران با هم می توانند با چالش ها و تهدیدهای جدید در شرایط ژئوپلیتیکی که به سرعت در حال تغییر است، مقابله کنند".

البته همه به خوبی می دانند که شگرد ترامپ برای رسیدن به خواسته هایش تهدید دیگران می باشد و معمولا آنهایی که از تهدید ها می ترسند مجبور می شود به او امتیاز بدهند.

در نهایت هم آمریکا قطعا به طرف مقابل آسیب خواهد زد، آن هم آسیب جبران نا پذیر.

تاریخ ثابت کرده فقط زمانی ایالات متحده جسارت آسیب به دیگری را ندارد که مطمئن باشد خودش آسیب می بیند.

معروف است اگر سگ وحشی ای به شما حمله کرد و شما فرار کردید غریزه او برای حمله به شما بیشتر می شود و شما را دنبال می کند تا شما را گاز بگیرد اما در صورتی که شما چوبی بردارید یا سنگی به او بزنید و آن سگ بفهمد که شما از او نمی ترسید و ممکن است به او آسیب بزنید آن سگ صحنه را ترک می کند.

به نظر می رسد امروزه ترامپ شرایط همان سگ هار وحشی را دارند که پس از تحویل گرفتن پست ریاست جمهوری انگار قبلا در قفس بود و الآن بیرون آمده و به همه حمله ور شده.

نه فقط به سمت ایران بلکه به سمت همه کشورهای دیگر حتی دوستان و متحدان آمریکا حمله ور شده.

برخی کشورها مانند کانادا و برخی کشورهای اروپایی و... که امنیت خود را به آمریکا سپرده اند چون قدرتی برای دفاع از خود ندارند مجبور شده اند روی زمین بنشینند و سر خم کنند بلکه این سگ هار آنها را گاز نگیرد.

اما در باره ایران می بینیم که هم سنگ و هم چوب بلند کرده و استوار در مقابل ترامپ ایستاده.

چند روز پیش هم آمریکایی ها مطالبی درباره اینکه ترامپ با آقای پوتین تلفنی گفتگو کرده منتشر کردند اما هیچ تاکید رسمی ای در این باره منتشر نشده.

بدیهی است اگر چنین گفتگویی انجام شده بود و ترامپ مطمئن شده بود که به خواسته های خود می رسد ماجرا را تا به حال در بوغ و کرنا کرده بود.

البته خبر دیگری هم منتشر شد مبنی بر اینکه زلنسکی پذیرفته منابع معدنی اوکراین به ارزش پانصد ملیارد دلار را به آمریکا بدهد تا آمریکا به حمایت از او ادامه دهد و همچنین ترامپ کشورهای اروپایی را وادار کرده که هرچه پول دارند به او بدهند و او در مقابل سلاح آمریکایی برای جنگ در اوکراین در اختیارشان قرار دهد.

این درحالی است که خود کشورهای اروپایی تولید کننده سلاح به حساب می آیند.

اینجا است که معلوم می شود داشتن یار برای مقابله با تهدید های بین المللی چه قدر مهم است و اینکه این یار شما که باید باشد و در چه حد و قواره ای باید باشد.

ایران و روسیه متوجه این ماجرا هستند که اگر با هم باشند در مقابل چالش های جدید بین المللی می توانند بایستند اما اگر از هم جدا باشند هر دو آسیب خواهند دید.

به نظر می رسد برخی کشورهای دیگر مانند چین هم متوجه این ماجرا هستند ومتوجه هستند که اگر با ایران و روسیه همراه باشند می توانند در مقابل تهدید های آمریکا و چالش های بین المللی ایستادگی کنند اما اگر تنهایی بخواهند به مقابل با آن سگ هار بروند قطعا آنها را گاز خواهد گرفت.

البته با توجه به شرایط موجود بسیاری از کشورهای دیگر هم به این فکر خواهند افتاد که به این ائتلاف بپیوندند تا در امان باشند و اینجا فقط از کشورهایی که دشمن و یا مخالف آمریکا به حساب می آیند صحبت نمی کنم بلکه از کشورهایی که تا چند صباح پیش جزو دوستان ومتحدین آمریکا بودند صحبت می کنم، مثل همین کشورهای عربی که حتی برخی برای دفاع از اسرائیل در مقابل حمله ایران به پا خواستند اما امروزه ترامپ به دنبال تجزیه آنها و آواره کردن فلسطینی ها به خاک آنها ویا حتی ایجاد کشور فلسطین در خاک آنها می باشد.

قطعا امروزه همه اینها به فکر افتاده اند که ای کاش طی یکی دو سال اخیر به جای اینکه کنار بنشینند و تماشاگر باشند در کنار ایران و روسیه قرار می گرفتند و به نظم جدید جهانی می پیوستند.