مقصد پول‌‌‌های خارج‌‌‌شده از بورس

همان‌طور که عنوان شد، در معاملات سال ۱۴۰۳، حدود ۳۰همت پول حقیقی از بازار سهام خارج شد؛ اما مقصد پول‌‌‌های خارج‌‌‌شده از بازار سهام کجاست؟ کدام ابزار یا بازار جذاب توانسته است در نقش پناهگاه برای سرمایه‌‌‌های خرد و سرگردان حقیقی‌‌‌ها ظاهر شود. بررسی ورود پول تجمعی به ابزارهای معاملاتی نشان می‌دهد که صندوق‌های طلا در سال ۱۴۰۳، مهم‌ترین رقیب بازار سهام بودند و توانستند در سال‌جاری، ۴۳‌هزار میلیارد تومان از سرمایه‌‌‌های حقیقی را به خود جذب کنند. با توجه به اینکه در سال ۱۴۰۳ در فضای سیاسی و اقتصادی کشور، فعل و انفعالات گوناگونی به وقوع پیوست و سطح ریسک‌‌‌های سیستماتیک افزایش یافت، سرمایه‌گذاران ترجیح دادند به سمت و سوی دارایی‌‌‌های امن مانند طلا روانه شوند. بازدهی‌‌‌های قابل‌‌‌توجه به ثبت رسیده در بازار طلا و سکه نیز نشان می‌دهد که گسیل‌‌‌شدن سرمایه‌‌‌ها به سمت بازار طلا و سکه چندان بیراه هم نبوده است. افزون بر ۴۳همت پول حقیقی که در سال ۱۴۰۳ وارد صندوق‌های طلا شد، در پلتفرم‌‌‌های آنلاین و بازار فیزیکی طلا و سکه نیز خریدهای بسیاری در طول سال صورت گرفت و در مجموع می‌‌‌توان بازار طلا و سکه را مهم‌ترین رقیب بازار سهام در جذب پول از این بازار قلمداد کرد. صندوق‌های درآمد ثابت نیز در سال‌جاری، ۳۲همت پول حقیقی را جذب کردند که می‌‌‌توان گفت مقصد بخشی از پول‌‌‌های خارج‌‌‌شده از بازار سهام نیز این صندوق‌ها بوده‌اند.

بررسی ورود و خروج در مقیاس ماهانه

بهمن‌ماه، بدترین ماه سال به لحاظ خروج پول از بازار سهام بود و در این ماه، ۹‌هزار و ۷۹۱میلیارد تومان پول حقیقی از گردونه معاملات سهام، حق‌‌‌تقدم و صندوق‌های سهامی خارج شد. عمده خروج پول از بازار سهام در معاملات بهمن‌ماه، در یک‌سوم پایانی این ماه و پس از دورشدن از فضای توافق و احیای روابط با غرب رخ داد. بهترین ماه سال به لحاظ ورود پول حقیقی نیز آذر بود که در این ماه، ۶‌هزار و ۱۷۹میلیارد تومان پول حقیقی وارد بازار سهام شد. در آذر ۱۴۰۳، علاوه بر ثبت بیشترین ورود پول حقیقی در مقیاس ماهانه، بیشترین بازدهی شاخص کل نیز در مقیاس ماهانه (۱۸.۷درصد) در سال ۱۴۰۳ به ثبت رسید. با توجه به ورود پول به بازار سهام در دوماه آبان و آذر، فصل پاییز به تنها فصل سال تبدیل شد که در آن بازار سهام با ورود پول حقیقی همراه شد و برآیند معاملات سه‌فصل دیگر سال، خروج پول حقیقی از صحنه معاملات سهام بود.

12 copy

دلیل گریزان‌بودن پول از بازار سهام

در یک نگاه کلی، جریان پول به سمت دارایی و بازاری روانه می‌شود که پتانسیل رشد را در آینده آن بازار ردیابی کند. همان‌طور که عنوان شد، در سالی که گذشت، عمده سرمایه‌‌‌های خرد به سمت‌‌‌وسوی بازار طلا و سکه روانه شدند و این موضوع به دلیل پتانسیل رشد این بازار رخ داد و با بازدهی‌‌‌های محقق‌شده در این بازار مشخص شد که سرمایه‌‌‌های خرد مسیر درستی را در پیش گرفته‌‌‌اند. مهم‌ترین و اصلی‌ترین متهم گریزانی پول از بازار سهام، عدم‌ثبت بازدهی است. طبیعتا هیچ فرد عاقلی، در اقتصاد توام با تورم مزمن ایران، سرمایه خود را به بازاری منتقل نمی‌‌‌کند که بازدهی متناسب با ریسک برای او کسب نشود. بازار سهام در سال‌های اخیر با انواع و اقسام ریسک‌‌‌ها دست و پنجه نرم کرده که این ریسک‌ها، هر یک در مقطعی مانع ورود جریان پول به بازار سهام شده است. ریسک‌‌‌های بنیادی بازار در سال‌های گذشته و سال 1403، در کلیت این بازار بی‌‌‌اعتمادی عمومی ایجاد کرد و ریسک‌‌‌های سیستماتیک نیز به حدی آینده بازار سهام را تیره و تار کرد که اهالی بازار سهام را مجبور کرد عطای این بازار را به لقای آن ببخشند.

چگونگی هدایت پول به سمت بازار سهام

در سال 1404، ابتدا باید در کلیت بازار سهام و پارامترهای اثرگذار بر آن، اعتمادسازی عمومی کرد و سپس با انجام سلسله‌کارهایی، سعی در روانه کردن جریان پول به سمت و سوی بازار سهام داشت. هدایت پول به سمت بازار سهام نیازمند مجموعه‌‌‌ای از سیاست‌‌‌ها و راهکارهای اقتصادی و مالی است که در ادامه، مهم‌ترین الزامات و راهکارهای جذب سرمایه به بازار سهام ذکر خواهد شد.

ایجاد ثبات و اطمینان در بازار سرمایه

مهم‌ترین پیش‌شرط جذب پول به بورس، کاهش ریسک‌‌‌های سیاسی و اقتصادی است. سرمایه‌گذاران زمانی وارد بازار سهام می‌‌‌شوند که از ثبات اقتصادی و سیاستگذاری‌‌‌های دولت اطمینان داشته باشند. حمایت از حقوق سهامداران خرد دومین موضوعی است که باید در دستور کار قرار بگیرد. جلوگیری از تخلفات مالی و افزایش شفافیت در معاملات و صورت‌های مالی شرکت‌ها، اعتماد حقیقی‌‌‌ها را جلب خواهد کرد. عدم‌مداخله دستوری در فرآیند تولید و فروش شرکت‌ها دیگر عاملی است که باید به آن توجه ویژه‌‌‌ای شود. سیاستگذاری‌‌‌های غیرقابل پیش‌بینی مانند قیمت‌گذاری دستوری یا تغییرات ناگهانی در قوانین، باعث خروج سرمایه از بورس می‌شود.

بهبود وضعیت بنیادی شرکت‌ها

کاهش هزینه‌‌‌های تولید و تامین مالی، راهکاری است که در حوزه بهبود وضعیت بنیادی شرکت‌ها باید مدنظر قرار گیرد. دولت می‌‌‌تواند از طریق کاهش مالیات شرکت‌ها و تسهیل تامین مالی، سودآوری آنها را افزایش دهد. افزایش بهره‌‌‌وری و شفافیت شرکت‌ها از طریق الزام شرکت‌ها به ارائه گزارش‌‌‌های دقیق و شفاف نیز سبب خواهد شد جذابیت سرمایه‌گذاری در بازار سهام افزایش یابد.