درباره ماجرای شکست نمایندگان ایران در لیگ نخبگان ساعت‌ها تحلیل گفته و نوشته شده که عمدتا مربوط به تفاوت سطح مالی و هزینه باشگاه‌های رقیب است. بیشتر این تحلیل‌ها هم تا حدی درست اما تکراری و بدون راه حل است. در حال حاضر هم شکستی که استقلال متحمل شده ورای اختلاف سطح مالی دو تیم، درون زمین چمن به اشتباهات فردی شدید آبی‌پوشان برمی‌گردد؛ بازیکنانی که خیلی اوقات مقصر این تفاوت ایجاد شده در بازی‌های بین‌المللی نیستند اما خیلی از همان اوقات باید بابت اشتباهات‌شان سرزنش و تنبیه شوند. این بار نوبت استقلال است چون اشتباهات آماتور و بد بازیکنان از دلایل اصلی شکست به شمار می‌رفت.

در یک بازی، بازیکنی ممکن است توانایی فنی کمتری نسبت به حریف داشته باشد که در این بخش نمی‌توان او را مقصر دانست. مگر زور مدافع تیم آخر رده‌بندی فیفا به مهاجم قهرمان جام جهانی می‌رسد؟ ممکن است یک بازیکن دچار گاف شود که این هم دلیلی بر سیبل کردن آن بازیکن نیست چون تمام بازیکنان از این چالش‌ها دارند. حتی ممکن است یک بازیکن اشتباهات کوچک داشته باشد که آن هم طبیعی است. در واقع همه این دلایل قابل چشم‌پوشی و برطرف کردن هستند جز عدم مسئولیت‌پذیری، خودخواهی و بیخیالی بازیکنان؛ چیزی که به وفور در بازی استقلال مقابل النصر مشاهده شد و نیاز به نقد جدی دارد.

در بازی شب گذشته حسینی بارها ضربات سهمگین النصری‌ها را مهار کرد اما باز هم از مقصرین اصلی شکست به شمار می‌رود چون روند سینوسی‌اش تمامی ندارد. سیلوا و دیگر اعضای خط دفاعی اصلا تمرکز کامل نداشتند و نمایش‌شان مقابل النصر اصلا سزاوارانه نبود. رامین رضاییان شدیدا از قالب تیمی دور بود و بارها به هم تیمی‌هایش بابت توپ نرساندن به خودش داد کشید اما خودش در جایی که باید، به درستی پاس ارسال نمی‌کرد. در میانه میدان زبیر نیک‌نفس با بیخیالی محض می‌چرخید و حتی یک تصمیم درست نگرفت. در خط حمله هم بیشتر بازیکنان به جای حرکات تیمی به فکر «خودنمایی» جلوی رونالدو و دوستان بودند و اصلا برای انتخاب بهترین بازیکن استقلال در زمین شما هیچ گزینه‌ای پیش رو ندارید؛ هیچ گزینه‌ای. آیا استقلال قرار بود با این شکل تیمی برنده شود؟ هرگز!

روزی استقلال نیاز به آرامش و کاهش حواشی از سوی مدیریت داشت و روزی نیاز به زمان برای پی‌ریزی تفکرات کادر فنی اما این بار این بازیکنان هستند که شایسته تنبیهند. تنبیهی که به آن‌ها گوشزد کند وقتی در تیمی بزرگ بازی می‌کنید و اتفاقا بیشترین دستمزدها را می‌گیرید باید به همان اندازه هم مسئولیت‌پذیر باشید و موقع شکست، بابت اشتباهات «فردی» و تصمیماتی که به ضرر «تیم» است، جریمه شوید. آیا تا به حال باشگاه استقلال (و در شرایط مشابه، دیگر باشگاه‌ها) که در فصل نقل و انتقالات برای امضای قرارداد با همین بازیکنان به هر سازشان می‌رقصند، زمانی که بازیکنان مقصرند آن‌ها را تنبیه می‌کنند؟ آیا وقت آن نرسیده که جز کادرفنی و مدیریت و فارغ از تمام اشتباهات بیرون زمین چمن، بازیکنان هم شماتت شوند تا دیگر اشتباهات سطحی فردی این‌چنینی رخ ندهد؟ آیا وقت یادآوری مسئولیت‌پذیری نیست؟

ساختار اشتباه، انتخاب‌های غلط مدیران و هرچه که فکر کنید در بوجود آمدن شرایط فعلی استقلال دخیل است اما بهتر است همان‌طور که هواداران این تیم بابت شکست، تاوانی خالصانه چون ناراحتی و روحیه بد می‌دهند و بابت این هواداری یک ریال هم دریافت نمی‌کنند، بازیکنان هم بابتش اندکی از آن صفرهای پرتعداد قرارداد را تاوان دهند؛ این که نسل فعلی استقلال کمترین دستاورد را برای آن هواداران داشته و شاید نیاز به تنبیه بیشتری داشته باشد هم جای خود.