چگونه با بچه ها صحبت کنم تاثیر داشته باشه / روش های صحبت کردن درست با بچه ها

چگونه میتوانیم با بچه خود صحبت کنیم تا بیشترین تاثیر را روی آنها داشته باشد، راز های مهم برای صحبت کردن درست و اصولی با بچه ها دختر و پسر.

اگر میخواهید صحبت های شما روی فرزندتان تاثیر داشته باشد و به حرف شما گوشی دهد و به آن عمل کنند نکاتی که در ادامه این مطلب از دلگرم آمده را با دقت بالا بخوانید.

چگونه باید با بچه ها صحبت کنم تاثیر داشته باشه؟

چگونه با بچه های کوچک صحبت کنم تاثیر داشته باشه؟ پدر و مادر ها برای برقراری ارتباط با فرزندان خود معمولا از سه رویکرد متفاوت استفاده می‌ کنند:

• گروه اول کسانی هستند که از روشی خشن و تهاجمی استفاده می‌ کنند. آنها با شکایت، تحقیر و گفتار آزار دهنده با کودکان صحبت می‌ کنند. این رویکرد منجر به واکنش‌های مختلف در کودکان می‌شود؛ از جمله بازیگوشی بیش از حد، ترس و انزوا، یا نافرمانی و گستاخی.

• گروه دوم والدینی هستند که اصول ارتباط مثبت را می‌ شناسند. آنها با محبت و ملاطفت رفتار می‌کنند، اما گاهی نمی‌ توانند تعادل مناسبی بین ملایمت و اقتدار ایجاد کنند. در نتیجه، ممکن است در شرایط خاص به طور ناگهانی رویکردشان را به خشونت کلامی یا رفتاری تغییر دهند.

• گروه سوم کسانی هستند که یک الگوی سالم و پایدار در ارتباط خود با کودکان دارند. آنها به صورت مداوم و یکپارچه با صمیمیت، وضوح و مثبت‌ اندیشی رفتار و صحبت می‌ کنند. این روش نه تنها اعتماد کودک را جلب می‌ کند، بلکه به او احساس امنیت و درک موقعیت را نیز منتقل می‌ کند. یادگیری این رویکرد برای تمامی والدین ضروری به نظر می‌رسد.

۲۰ روش درست برای صحبت تاثیر گذار روی فرزندان

۱- نام فرزند خود را صدا کنید.

وقتی نام کودک را بیان می‌ کنید، توجه او به صحبت‌ های شما جلب خواهد شد. چون کودکان خردسال معمولا تمرکز محدودی دارند، بهتر است برای جلب توجه او، بارها نامش را به زبان بیاورید.

۲- از جملات مثبت بهره بگیرید.

به جای تکرار مداوم «نه» یا «نکن»، از جملاتی استفاده کنید که کودک را به رفتار مثبت ترغیب کند. برای مثال، به جای «به لیوان دست نزن»، بگویید «لیوان را با دو دست بگیر»، و به جای «بدو ندو» بگویید «مواظب راه رفتنت باش». این نوع بیان نه تنها کودک را از انجام کار اشتباه باز می‌ دارد، بلکه به او یاد می‌ دهد چگونه درست رفتار کند.

از کلمات سرزنش‌ آمیز نظیر «تو بچه بدی» یا جملات تحقیر آمیز مانند «تو مایه شرمندگی هستی» خودداری کنید، چرا که چنین کلماتی باعث کاهش اعتماد به نفس کودک و افزایش احساس بی‌ ارزشی او می‌ شوند.

عبارات مثبت همچون «خیلی ممنونم که کمکم کردی»، «تو واقعاً افتخار من هستی» یا «خیلی خوب اسباب‌ بازیهات رو جمع کردی» می‌ تواند حس شادی و موفقیت را در کودک تقویت کند. این جملات را مرتب به کار ببرید تا تاثیر آنها را ببینید.

۳- ارتباط چشمی برقرار کنید.

زمانی که با کودک صحبت می‌ کنید، در محیطی آرام به چشمان او نگاه کنید. این کار نه تنها تاثیر کلمات شما را افزایش می‌دهد، بلکه به کودک احساس امنیت و درک می‌ دهد.

۴- لحن صدای خود را مدیریت کنید.

اگر کودک با لحن ناراحت یا غرآلود صحبت می‌ کند، شما نیز نباید با همان لحن پاسخ دهید. ابتدا اجازه دهید کودک آرام شود، سپس با صدایی نرم و متناسب با موقعیت با او صحبت کنید. از داد زدن پرهیز کنید، چرا که ارتباط سالم نیازمند آرامش و مهارت در تنظیم تن صداست.

۵. فرصت‌ های نو به کودک پیشنهاد کنید.

اگر می‌ خواهید فرزندتان همراهی بهتری داشته باشد، برایش توضیح دهید چرا یک شیوه خاص رفتاری مهم است و چرا باید به شما گوش کند. لازم است کودک ارزش و ضرورت پیروی از توصیه‌ هایتان را درک کند. مثلاً بگویید: «وقتی بیرون می‌ روی، باید لباس مناسب بپوشی. کدام لباس را دوست داری بپوشی؟»

به‌جای گفتن «اسباب‌ بازیتو اونجا نذار»، از کودک بخواهید در حل مسائل کمک کند، مثلا: «فکر نمی‌ کنی بهتر باشه اسباب‌ بازیتو جای بهتری بذاری؟» همچنین گزینه‌ های جایگزین را به او ارائه دهید. مثلا: «نمی‌ تونی الان نقاشی کنی، ولی می‌ تونی با لگوهایت سرگرم بشی.»

۶. کارها را ساده کنید.

کودکان نمی‌ توانند هم‌ زمان چندین وظیفه را انجام دهند. به‌جای گفتن: «اول درساتو بخون، بعد اتاقو مرتب کن، کفشهاتو بذار سر جای خودش، و لباستو تا کن»، ابتدا از او یک خواسته مشخص و کوچک داشته باشید، سپس او را به انجام وظایف بعدی تشویق کنید.

۷. از گلایه و ایراد گرفتن دوری کنید.

به‌ جای تمرکز بر اشتباهات کودک و سرزنش او، به رفتار های مثبتش توجه کنید و درباره آنها بیشتر صحبت کنید. این کار اعتماد به‌ نفس او را تقویت می‌ کند و رفتار های بهتری را به دنبال دارد.

۸. الگوی خوبی باشید.

رفتار شما بازتابی برای کودکتان خواهد بود. اگر می‌ خواهید فرزندتان مودب و درست رفتار کند، خودتان نیز باید این خصوصیات را نشان دهید. مثلا همیشه از واژه‌ هایی مانند «لطفاً» و «متشکرم» استفاده کنید. ثبات در رفتار بسیار مهم است؛ یکبار راست گفتن و یکبار دروغ گفتن، پیام متناقضی به کودک می‌ فرستد.

۹. جدیت را با مهربانی ترکیب کنید.

اگر تصمیمی قاطعانه گرفته‌ اید، باید به آن پایبند باشید، اما در عین حال نباید سختگیر یا غیر منعطف باشید. مثلا اگر انتظار دارید کودک اتاقش را خودش تمیز کند، باید این انتظار را بدون تنبیه یا خواسته‌ های غیر منطقی پیگیری کنید. همچنین، اگر او برای انجام کارش تلاش می‌ کند، می‌ توانید در پایان کار برای تشویق، به او کمک کنید.

۱۰. سوال‌ های تحلیلی بپرسید.

برای اینکه کودک فکر کند و احساسات و دیدگاه‌ هایش را بیان کند، از او سوالاتی بپرسید که پاسخ آنها ساده «بله» یا «نه» نباشد. به‌ عنوان مثال، به‌ جای پرسیدن «مهد کودک خوب بود؟»، بپرسید: «چه چیزی امروز توی مهد کودک تو رو خیلی خوشحال کرد؟»

۱۱. توجه کودک را جلب کنید.

اگر متوجه شدید فرزندتان آن‌ طور که باید به درخواست یا صحبت‌ های شما واکنش نشان نمی‌ دهد، ممکن است پیام شما را درک نکرده باشد. در این شرایط، توضیحات خود را بازگو کنید و از او بخواهید آنچه را که شنیده است، برایتان تکرار کند.

۱۲. درخواست‌ های خود را به شیوه‌ ای شخصی مطرح کنید.

به‌ جای صدور دستورات مستقیم مانند «تو باید»، از عباراتی نظیر «من دوست دارم» استفاده کنید تا کودک تاثیر رفتار هایش را بر شما بهتر بفهمد. برای مثال، بگویید: «خیلی خوشحال می‌ شم بری حمام»، «افتخار می‌ کنم که تو درس‌ هایت موفق باشی.»

۱۳. وظایف کودک را یادآوری کنید.

اگر کودکتان مشغول فعالیتی شده و زمان یا مسئولیت‌ هایش را فراموش کرده است، با یادآوری ملایم او را آگاه کنید. مثلا: «عزیزم، زمان رفتن نزدیک شده است.»

۱۴. به کودک نشان دهید که به حرف‌ هایش گوش می‌ دهید.

فعالیت‌ هایی مثل تماشای تلویزیون یا مطالعه روزنامه ممکن است حواس شما را پرت کند. اگر نمی‌ توانید در لحظه گوش دهید، بهتر است تظاهر به توجه نکنید.

۱۵. به هر کودک فرصت بیان دیدگاه‌ هایش را بدهید.

اگر چند فرزند دارید، وقت بگذارید تا با هر کدام از آنها جداگانه صحبت کنید. این کار باعث می‌ شود همه آنها احساس ارزشمند بودن داشته باشند و فرصت صحبت کردن پیدا کنند.

۱۶. از اصرار برای قسم خوردن بپرهیزید.

نباید فرزندتان را وادار کنید که برای اثبات صداقت خود قسم بخورد. به‌ جای گفتن «قسم بخور که این کار را نکردی»، بر ایجاد اعتماد و صداقت در رابطه تاکید کنید.

۱۷. در مکالمات خود محتاط باشید.

مراقب باشید در حضور کودک چگونه با دیگران صحبت می‌ کنید. صحبت‌ هایی داشته باشید که در صورت سؤال کودک بتوانید پاسخی مناسب به او بدهید.

۱۸. تفاوت‌ های کودک را بپذیرید.

هر کودک دنیای خاص خودش را دارد. پذیرش این تفاوت‌ ها و تایید ارزش‌ های او باعث می‌ شود که احساس امنیت و راحتی بیشتری در بیان احساساتش داشته باشد.

۱۹. اجازه دهید کودک صحبتش را کامل کند.

هنگام صحبت کردن کودک، او را قطع نکنید. اگر وسط حرف‌ های او مداخله کنید، ممکن است علاقه‌ اش را برای بیان دیدگاه‌ هایش از دست بدهد. به او گوش دهید و با لبخند یا نشانه‌ های غیر کلامی او را تشویق کنید.

۲۰. ارتباط را جدی بگیرید.

گفت‌وگو با کودکان نه‌تنها روابط عاطفی را تقویت می‌کند، بلکه اعتماد به‌نفس و مهارت‌های ارتباطی آن‌ها را نیز بهبود می‌بخشد. تلاش کنید وقت کافی بگذارید و به گفت‌وگوهای دوطرفه اهمیت بدهید. شنیدن حرف‌های کودک به اندازه صحبت کردن با او اهمیت دارد.

نتیجه گیری:

روش‌ های صحیح و پایدار در برقراری ارتباط با کودکان، نه تنها به شکل‌ گیری رفتار های مثبت و موثر در آنان کمک می‌ کند، بلکه زمینه‌ ساز رابطه‌ ای عمیق و ماندگار میان والدین و فرزندان می‌ شود. استفاده از مهارت‌ هایی مثل گوش دادن فعال، احترام گذاشتن به تفاوت‌ های کودک، و تشویق کردن او برای بیان احساسات و دیدگاه‌ هایش، ابزار هایی قدرتمند برای پرورش کودکانی باهوش، مسئول و خوش‌ رفتار هستند.

بیشتر بخوانید: