صادق زیباکلام در مناظره با مجتهدزاده به ادعاهای شاه در مورد دلایل وقوع انقلاب پرداخت و اظهار داشت که شاه به‌هیچ‌وجه مردم و عوامل داخلی را به‌عنوان دلایل انقلاب قبول نداشت؛ شاه مدعی بود که چون قیمت نفت را بالا برده بود، انگلیس و آمریکا انقلاب را رقم زدند.

اما زیباکلام در ادامه، نظرات خود را در این‌باره که «چرا انقلاب شد؟» بیان می‌کند. وی می‌گوید: «انقلاب، نه ربط به آمریکایی‌ها دارد، نه ربطی به انگلیسی‌ها دارد و نه ربطی به روس‌ها دارد».

همچنین، وی در توصیف حکومت محمدرضا پهلوی، این‌طور بیان کرد: «نظام شاهنشاهی، یک جامعۀ بسته و به‌شدت پلیسی تحت کنترل ساواک بود؛ یک جامعه‌ای بود که در آن، نه مطبوعات آزاد وجود داشت، نه احزاب و تشکل‌های سیاسی آزاد وجود داشتند، نه انتخابات آزاد وجود داشتند. کسی جرأت نمی‌کرد کوچک‌ترین مخالفتی با شاه بکند».

صادق زیباکلام با بیان اینکه شاه چشمانش را به‌روی حقایق بسته بود، اظهار داشت: «در سال ۱۳‌۵۵ ـ ۱۳‌۵۶ و نزدیک به انقلاب، حدود ۶۰‌۰۰ زندانی سیاسی در ایران وجود داشت؛ این تعداد زندانی سیاسی در کشور ۳۴ میلیون نفری، درواقع بهترین دانشجویان، نویسندگان، روشنفکران و روزنامه‌نگارانِ کشور بودند».

در ادامه صحبت‌های زیباکلام نیز می‌بینیم که وی به خواسته‌های مردم در دوران پهلوی اشاره کرده و چنین بیان می‌کند: «مردم، حاکمیت قانون می‌خواستند، انتخابات آزاد می‌خواستند و مطبوعات آزاد می‌خواستند».

گفتنی است، صادق زیباکلام در این مناظره، به این ادعای سلطنت‌طلبان مبنی بر اینکه بیگانگان انقلاب سال ۱۳‌۵۷ را رقم زده‌اند، این‌طور پاسخ داد: «اینکه می‌گویند خارجی‌ها در انقلاب نقش داشتند، یعنی چه؟ یعنی اینکه حکومت محمدرضاشاه هیچ مشکلی نداشت؟ هیچ عیب و ایرادی نداشت؟». زیباکلام در بخش دیگر می‌گوید: «شما اگر سال ۱۳‌۵۰ نیز به ایران می‌آمدید، زندانی سیاسی بود، مبارزه علیه شاه بود؛ نه جیمی کارتر در آن زمان بود و نه سالیوان.

محمدرضا پهلوی بعداز کودتای ۲۸ مرداد ۱۳‌۳۲، مطلقاً پذیرای هیچ انتقاد و مخالفتی نبود. حتی شاه در سال ۱۳‌۵۴ به اوریانا فالاچی ـ خبرنگار ایتالیایی ـ گفته بود که کدام کارِ من غلط بود؟ شاه تصور می‌کرد همۀ تصمیماتش صحیح بوده است».

اما یکی از نکات جالبی که زیباکلام مطرح کرده است، مربوط به جریان رسانه‌ای سلطنت‌طلب است که قصد تطهیر ساواک را دارند. زیباکلام می‌گوید: «رژیم شاهنشاهی با بی‌اعتمادی [مردم] مواجه شده بود. برخلاف قسل تعمیدی که ـ پرویز ثابتی و ساواک را ـ می‌دهند، ساواک، سرکوب و شکنجه می‌داد. در سال ۵۴ یا ۵۵، مارتین انالز، رئیس عفو بین‌الملل در گزارش سالیانۀ خود، حکومت محمدرضا پهلوی را در زمینه حقوق بشر، بدترین حکومت دنیا معرفی کرده بود».

البته لازم به ذکر است، «پروفسور جیمز بیل»، استاد روابط بین‌الملل کالج ویلیامزبورگ ویرجینیا نیز، در کتاب خود که تحت عنوان «عقاب و شیر: تراژدی روابط ایران و آمریکا» منتشر کرده، می‌نویسد: «مارتین انالز، دبیر کل عفو بین‌الملل، در سال ۱۳‌۵۲ گفت: سابقه هیچ کشوری در جهان در زمینه حقوق‌بشر، بدتر از ایران نیست». (کتاب عقاب و شیر، نوشتهٔ پرفسور جیمز بیل، صفحه ۱۸۷.)