مدیران ایرانی و پیام های تبریک؛ ضرورت یا تبلیغ شخصی؟

در سال‌های اخیر، روند انتشار پیام‌های تبریک نوروزی از سوی مدیران شرکت‌های مختلف، به‌ویژه در صنایع بزرگ و دولتی، به یک عرف سازمانی تبدیل شده است. مدیرانی که شاید در طول سال ارتباطی با افکار عمومی نداشته باشند، ناگهان در آستانه نوروز با پیام‌های رسمی، عکس‌های پر زرق‌وبرق و ادعاهای دلگرم‌کننده وارد میدان می‌شوند. اما آیا این رفتار، یک اقدام ضروری و تأثیرگذار است یا صرفاً نمایش صمیمیت در فضایی که نیاز به عملکرد واقعی دارد؟

قیاس با جهان؛ چرا مدیران خارجی چنین نمی‌کنند؟

در کشورهای پیشرفته، شرکت‌ها معمولاً پیام‌های مناسبی برای تعطیلات منتشر می‌کنند، اما این کار اغلب در سطح برند و به‌صورت کلی انجام می‌شود، نه از سوی تک‌تک مدیران. به‌عنوان مثال، در صنعت خودروسازی که ایران نیز در آن فعال است، مدیرعامل شرکت‌هایی مانند تویوتا، مرسدس یا فورد به‌ندرت مستقیماً پیام تبریک کریسمس یا سال نو میلادی منتشر می‌کنند. در عوض، خود شرکت از طریق کانال‌های رسمی، پیامی کوتاه و حرفه‌ای منتشر کرده و تمرکز اصلی را بر ارائه محصولات، نوآوری‌ها و خدمات بهتر در سال جدید می‌گذارد.

نمایش صمیمیت یا رسم بیهوده؟

بررسی پیام‌های نوروزی منتشرشده از سوی مدیران نشان می‌دهد که بسیاری از آن‌ها صرفاً متن‌های کلیشه‌ای و تکراری هستند که هیچ ارتباطی با عملکرد یا استراتژی واقعی شرکت ندارند. در حالی که بسیاری از این مدیران در طول سال پاسخ‌گوی مشکلات، انتقادات و نیازهای مشتریان نیستند، در ایام نوروز ناگهان در نقش چهره‌ای مردمی ظاهر می‌شوند. این مسئله به‌ویژه در صنایعی مانند خودروسازی، بانکداری و پتروشیمی پررنگ‌تر است، جایی که مردم بیشتر از پیام تبریک، انتظار بهبود خدمات، شفافیت مالی و پاسخ‌گویی دارند.

نتیجه‌گیری؛ نمایش را کنار بگذارید، پاسخ‌گو باشید

مدیران شرکت‌ها به‌جای انتشار پیام‌های پرطمطراق، بهتر است با عملکرد واقعی خود در طول سال اعتماد عمومی را جلب کنند. اگر قرار باشد یک مدیر پیام تبریک بدهد، بهتر است این پیام همراه با ارائه گزارش عملکرد، برنامه‌های بهبود و پاسخ‌گویی واقعی به مشکلات باشد. در غیر این صورت، این پیام‌ها نه‌تنها تأثیر مثبتی ندارند، بلکه بیشتر به چشم یک نمایش بیهوده و تبلیغات شخصی دیده می‌شوند.