به گزارش خبرنگار مهر، با فرا رسیدن ایام نوروز، فرصت خوبی برای مرور دستاوردها و چالش‌های ورزش ایران در سال گذشته فراهم می‌شود. این زمان، علاوه بر یادآوری خاطرات خوب و بد، شروعی دوباره است برای برنامه‌ریزی برای سال جدید. در این راستا، گفتگویی با محمد برزگر، پیشکسوت باشگاه پرسپولیس و کارشناس فوتبال ایران، انجام دادیم تا دیدگاه‌های او را درباره مهم‌ترین اتفاقات ورزشی سال گذشته، چالش‌ها و آینده فوتبال ایران بشنویم.

بررسی بهترین و بدترین اتفاقات سال گذشته برای فوتبال ایران

محمد برزگر به اتفاقات تلخ و شیرین سال گذشته اشاره کرد و گفت: سال گذشته برای فوتبال ایران از نظر تیم ملی جوانان سخت بود. حذف تیم ملی جوانان از رقابت‌های بین‌المللی یکی از بدترین اتفاقات برای فوتبال ایران بود. از سوی دیگر، تیم ملی بزرگسالان هم در جام جهانی عملکرد خوبی نداشت، که این نیز بر شدت نگرانی‌ها افزود.

خاطرات سفرهای ورزشی و اردوهای تیم ملی

برزگر در پاسخ به این سوال که بهترین خاطره او از سفرهای ورزشی چیست، گفت: یکی از بهترین خاطرات من سفر به مکه و بازی با الهلال بود. این سفر نه تنها از نظر ورزشی بلکه از نظر معنوی نیز بسیار تأثیرگذار بود.

برنامه‌ها و اهداف برای سال جدید

وی در ادامه به اهداف و برنامه‌های خود در سال جدید اشاره کرد و افزود: تمرکز اصلی من در سال جدید بیشتر بر روی مربیگری و کار در تیم‌های مختلف است. همچنین امیدوارم در تیمی با شرایط خوب و مناسب فعالیت کنم تا به موفقیت‌های بیشتری دست پیدا کنم.

چالش‌ها و ضعف‌های بزرگ فوتبال ایران

محمد برزگر در خصوص چالش‌های فوتبال ایران گفت: بزرگ‌ترین ضعف فوتبال ایران، ساختار ضعیف آن است. نداشتن زمین‌های مناسب، نبود برنامه‌های مدون، و نبود سرمایه‌گذاری در بخش‌های پایه باعث شده که نتوانیم به خوبی از پتانسیل‌های خود استفاده کنیم.

پتانسیل‌های بزرگ ورزش ایران

در پایان، برزگر به پتانسیل بالای ورزش ایران اشاره کرد و افزود: ورزش ایران پتانسیل بسیار بالایی دارد، اما متأسفانه به دلیل نبود امکانات و بودجه، نتوانسته‌ایم به این پتانسیل‌ها به خوبی دست یابیم. البته مسائل سیاسی منطقه نیز تأثیرگذار بوده است، اما اگر زیرساخت‌های مناسبی ایجاد شود، می‌توانیم پیشرفت‌های بیشتری داشته باشیم.

در نهایت، برزگر با ابراز امیدواری از آینده گفت: پتانسیل فوتبال ایران هنوز هم بالاست و اگر شرایط بهبود یابد، می‌توانیم شاهد موفقیت‌های بیشتری در سطح بین‌المللی باشیم.