به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، تزریق دارو برای بسیاری از افراد ترسناک است و هرچه دوز دارو برای درمان های طولانی مدت بیشتر باشد، این روند ترسناک تر می شود.

بسیاری از داروهایی که مدت طولانی دربدن می مانند باید به وسیله سوزن های بزرگ تزریق شوند. زیرا این داروها در دوزهای بزرگتر تزریق می شوند و حاوی پلیمرهایی هستند که به ایجاد ذخیره زیر پوست کمک می کنند. این پلیمرها ممکن است از ۲۳تا ۹۸ درصد وزن محلول تزریقی را تشکیل دهند.

کاهش مقدار پلیمر مورد نیاز برای این روند به معنای آن است که انتقال دوز دارو با سوزن های نازک تر امکانپذیر است. درهمین راستا محققان مشغول ایجاد روش های بهتر برای انتقال دارو به سیستم بدن بیمار هستند که این روند شامل تبدیل داروها به کریستال های کوچکی است که به طور خوشه ای تجمیع می شوند.

محققان دانشگاه های استنفورد و ام آی تی از یک داروی ضد بارداری به نام لوونورژسترل (LNG) استفاده کردند که مولکول های آن هیدروفوبیک یا آب گریز هستند. این مولکول ها همچنین می توانند کریستال بسازند.

ایده محققان آن بود که در روش مذکور که به اختصارSLIM نامیده می شود، کریستال های کوچکی از این دارو ساخته شود و آنها را در یک محلول خاص معلق کنند. محققان برای ساخت محلول از بنزیل بنزوات استفاده کردند . هنگامیکه این ماده زیر پوست تزریق می شود به آرامی با مایعات اطراف ترکیب می شود و همین امر سبب خواهد شد تا کریستال ها به طور جامد ذخیره شوند و به آرامی در جریان خون بیمار آزاد شوند.

این روند از استفاده از انبوه پلیمر در فرمول داروهای طولانی مدت جلوگیری می کند و در حقیقت مقدار کمی از این ترکیب ( کمتر از ۱.۶ درصد) به تغییر تراکم ذخیره کمک کرد که به نوبه خود نرخ آزادسازی مولکول در بدن را کنترل می کند.

محققان این فرمول را در موش ها طی ۹۷ روز کنترل کردند و متوجه شدند بیش از ۸۵ درصد دارو در ذخیره زیرپوست باقیمانده است. این بدان معناست که احتمالا بتوان این روش را برای انتقال داروهایی که باید طی شش ماه تا دوسال آزاد شوند با استفاده از سوزنی متناسب به کار برد.