آزیتا حکمت دوش متخصص تغذیه، استاد گروه تغذیه بالینی و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: کبد چرب بیماری‌ای است که در اثر مصرف بیش از حد کالری، به‌ویژه در یک وعده غذایی، چربی در سلول‌های کبدی تجمع می‌یابد. در مرحله اولیه یا گرید ۱، این تجمع چربی هیچ علامتی ندارد و فقط از طریق سونوگرافی یا فیبرو اسکن قابل تشخیص است.

وی افزود: متأسفانه از آنجا که این بیماری در مراحل اولیه نشانه‌ای ندارد، اغلب افراد متوجه آن نمی‌شوند و این موضوع باعث پیشرفت آن می‌شود. با افزایش میزان چربی در سلول‌های کبدی، امکان آسیب‌دیدگی و پارگی این سلول‌ها بیشتر می‌شود. در این صورت، آنزیم‌های کبدی وارد جریان خون شده و سطح آن‌ها در آزمایش‌های خون بالا می‌رود.

حکمت دوش ادامه داد: بر اساس بررسی‌ها، در ۷۰ درصد موارد، افراد مبتلا به کبد چرب دچار چربی خون بالا نیز هستند، اما این ارتباط همیشگی نیست و در برخی افراد، حتی با چربی خون طبیعی، امکان ابتلاء به کبد چرب وجود دارد. در مرحله گرید ۲، آسیب سلول‌های کبدی افزایش یافته و آنزیم‌های بیشتری وارد خون می‌شوند، اما همچنان بسیاری از بیماران بدون علامت هستند و تنها در چکاپ‌های روتین یا سونوگرافی متوجه بیماری خود می‌شوند.

وی تأکید کرد: ۹۰ درصد افراد مبتلا به کبد چرب دارای شکم بزرگ هستند و تجمع چربی در ناحیه شکم نیز دیده می‌شود، اما در ۱۰ درصد موارد، افراد با وزن طبیعی نیز ممکن است به این بیماری دچار شوند. در این افراد، بدن توانایی کافی برای دفع چربی از سلول‌های کبدی و انتقال آن به گردش خون را ندارد، که منجر به بروز کبد چرب می‌شود.