خواندن زیارت امام حسین (ع) در عید فطر

به سند معتبر از امام صادق (علیه السلام) روایت شده: هرکه در یک شب از سه شب ذیل، قبر امام حسین (علیه السلام) را زیارت کند، گناهان گذشته و آینده اش آمرزیده شود: «شب عید فطر» یا «قربان» یا «نیمه شعبان»؛

و به روایت معتبر از حضرت موسی بن جعفر (علیهماالسلام) روایت شده است: سه شب است که هر که در آن ها حضرت امام حسین (علیه السلام) را زیارت کند، گناهان گذشته و آینده اش آمرزیده می شود: شب نیمه شعبان و شب بیست وسوم ماه رمضان و شب عید فطر.

از امام صادق (علیه السلام) روایت شده: کسی که امام حسین (علیه السلام) را در شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه زیارت کند، حق تعالی برای او در یک سال، هزار حجّ پذیرفته و هزار عمره پذیرفته بنویسد و برای او هزار حاجت دنیا و آخرت را برآورده کند؛

و از امام باقر (علیه السلام) روایت شده: هرکه شب عرفه در زمین کربلا باشد و آنجا بماند تا زیارت روز عید قربان بجا آورد و برگردد حق تعالی او را از شرّ آن سال نگاه دارد.

بدان که علما برای این دو عید شریف، دو زیارت نقل کرده اند: یکی زیارتی که برای «شب های قدر» ذکر شده و دیگر این زیارت است که ذکر می شود و از کلمات ایشان ظاهر می گردد که زیارتی که گذشت برای روزهای عید فطر و عید قربان است و زیارتی که ذکر می شود برای شب های عید فطر و قربان؛

در هر صورت فرموده اند: چون در این دو شب زیارت آن حضرت را اراده کنی بر در بارگاه بایست و به سوی قبر نظر کن و برای اذن دخول بگو:

یا مَوْلای یا أَبا عَبْدِاللّهِ، یا ابْنَ رَسُولِ اللّهِ عَبْدُک وَابْنُ أَمَتِک الذَّلِیلُ بَینَ یدَیک، وَالْمُصَغَّرُ فِی عُلوِّ قَدْرِک، وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّک جاءَک مُسْتَجِیراً بِک قاصِداً إِلی حَرَمِک، مُتَوَجِّهاً إِلی مَقامِک، مُتَوَسِّلاً إِلَی اللّهِ تَعالی بِک، أَأَدْخُلُ یا مَوْلای؟ أَأَدْخُلُ یا وَلِی اللّهِ؟ أَأَدْخُلُ یا مَلائِکةَ اللّهِ الْمُحْدِقِینَ بِهذَا الْحَرَمِ، الْمُقِیمِینَ فِی هذَا الْمَشْهَدِ؟

ای مولای من ای اباعبدالله، ای فرزند رسول خدا، بنده ات و فرزند کنیزت، خوار در برابرت و کوچک شده در برابر بلندی مقامت و اقرارکننده به حقّت، پناه خواه به سویت آمد، آهنگ حرمت نموده، رو به سوی مقامت کرده، به وسیله تو متوسّل به خدای تعالی است، آیا وارد شوم ای مولای من، آیا وارد شوم ای ولی خدا؟ آیا وارد شوم ای فرشتگان خدا؟ ای دربرگیرندگان این حرم؟ ای مأوی گزیدگان در این زیارتگاه؟

پس اگر دلت فروتن و افتاده شد و دیده ات گریان گشت، وارد شو و پای راست را بر پای چپ مقدّم بدار و چنین بگو:

بِسْمِ اللّهِ، وَبِاللّهِ، وَفِی سَبِیلِ اللّهِ، وَعَلَی مِلَّةِ رَسُولِ اللّهِ. اللّهُمَّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلاً مُبارَکاً وَأَنْتَ خَیرُ الْمُنْزِلِینَ.

به نام خدا و در راه خدا و بر آیین رسول خدا؛ خدایا مرا در منزلی با برکت فرود آر که تو بهترین فرود آورندگانی.

سپس بگو:

اللّهُ أَکبَرُ کبِیراً، وَالْحَمْدُ لِلّهِ کثِیراً، وَسُبْحانَ اللّهِ بُکرَةً وَأَصِیلاً، وَالْحَمْدُ لِلّهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ، الْمَاجِدِ الْأَحَدِ، الْمُتَفَضِّلِ الْمَنَّانِ، الْمُتَطَوِّلِ الْحَنَّانِ، الَّذِی مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لِی زِیارَةَ مَوْلای بِإِحْسانِهِ، وَلَمْ یجْعَلْنِی عَنْ زِیارَتِهِ مَمْنُوعاً، وَلَا عَنْ ذِمَّتِهِ مَدْفُوعاً، بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ.

خدا بزرگ تر است بزرگ تری غیر قابل وصف و خدا را سپاس بسیار و منزّه است در هر بامداد و شامگاه، خدا را سپاس، خدای فرد، بی نیاز، بزرگوار، لطف و محبت کننده، نعمت بخش، بزرگوار به بخشش، بسیار مهربان، آنکه از بزرگواری در بخشش، زیارت مولایم را به احسانش بر من آسان نمود و از زیارتش مرا باز نداشت و از پناهش دورم ننمود، بلکه بر من لطف و احسان فرمود.

پس وارد شو، چون به میان روضه رسیدی با حال خضوع و گریه و زاری، برابر قبر مطهّر بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ آدَمَ صَِفْوَةِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ نُوحٍ أَمِینِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ إِبْراهِیمَ خَلِیلِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ مُوسی کلِیمِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ عِیسی رُوحِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ حَبِیبِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ عَلِی حُجَّةِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک أَیهَا الْوَصِی الْبَرُّ التَّقِی، السَّلامُ عَلَیک یا ثارَ اللّهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، أَشْهَدُ أَنَّک قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَیتَ الزَّکاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ، وَجاهَدْتَ فِی اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّی اسْتُبِیحَ حَرَمُک، وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً.

سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا، سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو ای وارث موسی هم نشین خدا، سلام بر تو ای وارث عیسی روح خدا، سلام بر تو ای وارث محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) محبوب خدا، سلام بر تو ای وارث علی حجّت خدا، سلام بر تو ای جانشین نیکوکار باتقوا، سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا و ای تنهای بخون خفته ای که هنوز خونخواهی ات انجام نگرفته، گواهی می دهم که تو نماز بپا داشتی و زکات پرداختی و امر به معروف نمودی و نهی از منکر کردی و در راه خدا به جهاد برخواستی، جهادی شایسته تا حرمت و احترامت مباح شمرده شد و مظلومانه کشته شدی.

پس با دلی خاشع و چشمی گریان نزد سر مقدس بایست و بگو:

سَّلامُ عَلَیک یا أَبا عَبْدِاللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ رَسُولِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ سَیدِ الْوَصِیینَ، السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیدَةِ نِساءِ الْعالَمِینَ، السَّلامُ عَلَیک یا بَطَلَ الْمُسْلِمِینَ، یا مَوْلای أَشْهَدُ أَنَّک کنْتَ نُوراً فِی الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ تُنَجِّسْک الْجاهِلِیةُ بِأَنْجَاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْک مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِیابِها، وَأَشْهَدُ أَنَّک مِنْ دَعائِمِ الدِّینِ، وَأَرْکانِ الْمُسْلِمِینَ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنِینَ، وَأَشْهَدُ أَنَّک الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِی الرَّضِی الزَّکی الْهادِی الْمَهْدِی، وَأَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِک کلِمَةُ التَّقْوی، وَأَعْلامُ الْهُدی، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقی، وَالْحُجَّةُ عَلَی أَهْلِ الدُّنْیا.

سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند آقای جانشینان، سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا، سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو ای قهرمان مسلمانان، ای مولای من، گواهی می دهم که تو نوری بودی در صلب های بلندمرتبه و رحم های پاکیزه، جاهلیت تو را به ناپاکی هایش نیالود به و از جامه های تیره و تارش به تو نپوشانید و گواهی می دهم که تو از استوانه های دین و پایه های مسلمانان و پناهگاه مردم مؤمنی و گواهی می دهم که تویی پیشوای نیکوکار، باتقوا، خشنودکننده حق، پاک، هدایت گر، هدایت شده و گواهی می دهم که امامان از فرزندانت پایه های تقوا و نشانه های هدایت و دستاویز محکم و حجّت بر اهل دنیا هستند.

پس خود را به قبر بچسبان و چنین بگو:

«إِنَّا لِلّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ»، یا مَوْلای، أَنَا مُوالٍ لِوَلِیکمْ، وَمُعادٍ لِعَدُوِّکمْ، وَأَنَا بِکمْ مُؤْمِنٌ، وَبِإِیابِکمْ مُوقِنٌ، بِشَرایعِ دِینِی، وَخَواتِیمِ عَمَلِی، وَقَلْبِی لِقَلْبِکمْ سِلْمٌ، وَأَمْرِی لِأَمْرِکمْ مُتَّبِعٌ، یا مَوْلای، أَتَیتُک خائِفاً فَآمِنِّی، وَأَتَیتُک مُسْتَجِیراً فَأَجِرْنِی، وَأَتَیتُک فَقِیراً فَأَغْنِنِی، سَیدِی وَمَوْلای أَنْتَ مَوْلای حُجَّةُ اللّهِ عَلَی الخَلْقِ أَجْمَعِینَ، آمَنْتُ بِسِرِّکمْ وَعَلانِیتِکمْ، وَبِظاهِرِکمْ وَباطِنِکمْ، وَأَوَّلِکمْ وَآخِرِکمْ، وَأَشْهَدُ أَنَّک التَّالِی لِکتابِ اللّهِ وَأَمِینُ اللّهِ الدَّاعِی إِلَی اللّهِ بِالْحِکمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، لَعَنَ اللّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْک، وَأُمَّةً قَتَلَتْک، وَلَعَنَ اللّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِک فَرَضِیتْ بِهِ.

«ما مملوک خداییم و بی شک به سوی او بازمی گردیم »، ای مولای من، من دوستدار دوست شما و دشمن دشمن شمایم، به شما مؤمنم، به بازگشتتان یقین دارم، بر پایه قوانین دین و پایان های عملم، دلم نسبت به دل شما تسلیم و کارم پیرو کار شماست، ای مولای من ترسان به نزدت آمدم، پس مرا ایمنی ده و پناهنده آمدم، پس پناهم ده و تهیدست آمدم، پس بی نیازم گردان، آقا و مولای من، تو مولای منی، حجّت خدا بر همه خلقی، ایمان آوردم به نهان و آشکارتان، به ظاهر و باطنتان و اوّل و آخرتان و گواهی می دهم که تو البته تلاوت کننده کتاب خدایی و امین خدا و دعوت کننده به سوی خدا با حکمت و موعظه حسنه ای، خدا لعنت کند امّتی که به تو ستم کردند و تو را کشتند و خدا لعنت کند امّتی که این حادثه را شنیدند و به آن خشنود شدند.

سپس دو رکعت نماز، بالای سر آن حضرت بخوان و چون سلام دادی بگو:

اللّهُمَّ إِنِّی لَک صَلَّیتُ، وَلَک رَکعْتُ، وَلَک سَجَدْتُ، وَحْدَک لَاشَرِیک لَک فَإِنَّهُ لا تَجُوزُ الصَّلاةُ وَالرُّکوعُ وَالسُّجُودُ إِلّا لَک لِأَنَّک أَنْتَ اللّهُ الَّذِی لَا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّی أَفْضَلَ السَّلامِ وَالتَّحِیةِ، وَارْدُدْ عَلَی مِنْهُمُ السَّلامَ. اللّهُمَّ وَهاتانِ الرَّکعَتانِ هَدِیةٌ مِنِّی إِلی سَیدِی الْحُسَینِ بْنِ عَلِی عَلَیهِمَا السَّلامُ. اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَعَلَیهِ وَتَقَبَّلْهُما مِنِّی وَاجْزِنِی عَلَیهِما أَفْضَلَ أَمَلِی وَرَجائِی فِیک وَفِی وَلِیک، یا وَلِی الْمُؤْمِنِینَ.

خدایا برای تو نماز خواندم و برای تو رکوع کردم و برای تو سجده نمودم، یکتایی و شریکی نداری، همانا نماز و رکوع و سجود، جز برای تو جایز نمی باشد، زیرا تو خدایی که معبودی جز تو نیست. خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و برترین سلام و درود را از سوی من به ایشان برسان و سلام ایشان را به من بازگردان. خدایا و این دو رکعت هدیه ای است از سوی من به آقایم حسین بن علی (درود بر ایشان). خدایا بر محمّد و بر او درود فرست این دو رکعت نماز را از من بپذیر و بر آن دو رکعت پاداشم ده به برترین امید و آرزویم به پیشگاهت و ولی ات، ای ولی مردم مؤمن.

پس خود را به قبر بچسبان و آن را ببوس و بگو:

السَّلامُ عَلَی الْحُسَینِ بْنِ عَلِی الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ، قَتِیلِ الْعَبَراتِ، وَأَسِیرِ الْکرُباتِ. اللّهُمَّ إِنِّی أَشْهَدُ أَنَّهُ وَ لِیک وَابْنُ وَلِیک وَصَفِیک الثَّائِرُ بِحَقِّک، أَکرَمْتَهُ بِکرامَتِک، وَخَتَمْتَ لَهُ بِالشَّهادَةِ، وَجَعَلْتَهُ سَیداً مِنَ السَّادَةِ، وَقائِداً مِنَ الْقادَةِ، وَأَکرَمْتَهُ بِطِیبِ الْوِلادَةِ، وَأَعْطَیتَهُ مَوارِیثَ الْأَنْبِیاءِ، وَجَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَی خَلْقِک مِنَ الْأَوْصِیاءِ، فَأَعْذَرَ فِی الدُّعاءِ، وَمَنَحَ النَّصِیحَةَ، وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیک حَتَّی اسْتَنْقَذَ عِبادَک مِنَ الْجَهالَةِ، وَحَیرَةِ الضَّلالَةِ،

وَقَدْ تَوازَرَ عَلَیهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا، وَباعَ حَظَّهُ مِنَ الْآخِرَةِ بِالْأَدْنی، وَتَرَدَّی فِی هَواهُ، وَأَسْخَطَک وَ أَسْخَطَ نَبِیک، وَأَطاعَ مِنْ عِبادِک أُولِی الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ، وَحَمَلَةَ الْأَوْزارِ، الْمُسْتَوْجِبِینَ النَّارَ، فَجاهَدَهُمْ فِیک صابِراً مُحْتَسِباً، مُقْبِلاً غَیرَ مُدْبِرٍ، لَا تَأْخُذُهُ فِی اللّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ حَتَّی سُفِک فِی طاعَتِک دَمُهُ وَاسْتُبِیحَ حَرِیمُهُ. اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِیلاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً أَلِیماً.

سلام بر حسین بن علی مظلوم شهید، کشتۀاشک ها، گرفتار غم ها و غصه ها؛ خدایا گواهی می دهم او ولی تو و فرزند ولی تو و برگزیده تو و قیام کننده به حق تو است، او را گرامی داشتی به کرامتت و برای او به شهادت ختم کردی و او را آقایی از آقایان و پیشوایی از پیشوایان قرار دادی و به پاکی ولادت گرامی اش داشتی و میراث های پیامبران را به او عطا نمودی و از میان پیشوایان او را حجّت بر آفریده ها قرار دادی، پس در دعوت به خدا، برهان و حجّت را القاء کرد و در خیرخواهی کوتاهی ننمود و نثار کرد جانش را در راه تو تا بندگانت را از نادانی و سرگردانی و گمراهی نجات داد،

در صورتی که بر ضدّش همدست شدند، کسانی که دنیا فریبشان داد و بهره خود را از آخرت به پایین ترین چیزی فروختند و خود را در هوای نفس خویش سرنگون کردند و تو را و پیامبرت را به خشم آوردند و اطاعت کردند از میان بندگانت از شکاف اندازان دو رو و آنان که بارکشان گناه و سزاوار آتش دوزخ بودند، پس با آنان برای تو با شکیبایی و به حساب تو جهاد کرد، بدون اینکه از دشمن رو برگرداند، برای تو سرزنش سرزنش کنندگان را به چیزی نگرفت تا جایی که خونش در طاعت تو ریخته شد و حریمش و احترامش حلال شمرده شد؛ خدایا آنان را لعنت کن، لعنتی ناگوار و سخت و عذابشان کن، عذابی دردناک.

بعد به جانب علی بن الحسین (علیه السلام) برگرد و آن جناب در طرف پای مبارک حضرت حسین (علیه السلام) است، آنگاه بگو:

السَّلامُ عَلَیک یا وَلِی اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ رَسُولِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ خاتَمِ النَّبِیینَ، السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ فاطِمَةَ سَیدَةِ نِساءِ الْعالَمِینَ، السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ، السَّلامُ عَلَیک أَیهَا الْمَظْلُومُ الشَّهِیدُ، بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی عِشْتَ سَعِیداً، وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً شَهِیداً.

سلام بر تو ای ولی خدا، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند خاتم انبیا، سلام بر تو ای فرزند فاطمه، سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای مظلوم شهید، پدر و مادرم به فدایت، خوشبخت زندگی کردی و مظلوم و شهید کشته شدی.

پس به سوی قبر سایر شهدا (رضوان الله علیهم) رو کن و بگو:

السَّلامُ عَلَیکمْ أَیهَا الذَّابُّونَ عَنْ تَوْحِیدِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیکمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ، بِأَبِی أَنْتُمْ وَأُمِّی، فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِیماً.

سلام بر شما ای دفاع کنندگان از توحید خدا، سلام بر شما در برابر آنچه صبر کردید، چه نیکو سرانجامی است خانه آخرت، پدر و مادرم به فدایتان، به رستگاری رسیدید، رستگاری بس بزرگ.

سپس به مشهد عباس بن علی (علیه السلام) برو و نزد ضریح شریف آن جناب بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَیک أَیهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ وَالصِّدِّیقُ الْمُواسِی، أَشْهَدُ أَنَّک آمَنْتَ بِاللّهِ، وَنَصَرْتَ ابْنَ رَسُولِ اللّهِ، وَدَعَوْتَ إِلَی سَبِیلِ اللّهِ، وَواسَیتَ بِنَفْسِک، فَعَلَیک مِنَ اللّهِ أَفْضَلُ التَّحِیةِ وَالسَّلامِ.

سلام بر تو ای بنده شایسته و راست پیشۀ راستگوی کمک دهنده به حسین، گواهی می دهم که ایمان آوردی به خدا و فرزند رسول خدا را یاری نمودی و به راه خدا دعوت کردی و با جانت به فداکاری برخاستی، از سوی خدا برترین درود و سلام بر تو باد.

سپس خود را به قبر بچسبان و بگو:

بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی یا ناصِرَ دِینِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا ناصِرَ الْحُسَینِ الصِّدِّیقِ، السَّلامُ عَلَیک یا ناصِرَ الْحُسَینِ الشَّهِیدِ، عَلَیک مِنِّی السَّلامُ مَا بَقِیتُ وَبَقِی اللَّیلُ وَالنَّهارُ.

پدرم و مادرم فدایت، ای یاور دین خدا، سلام بر تو ای یاور حسین راست پیشۀ راستگو، سلام بر تو ای یاور حسین شهید، از سوی من سلام بر تو باد تا زنده ام و تا شب و روز باقی است.

پس بالای سَرِ آن حضرت دو رکعت نماز بخوان و دعای «اللّهُمَّ إِنِّی صَلَّیْتُ الی آخره» را که بالای سر حضرت امام حسین (علیه السلام) بعد از دو رکعت نماز زیارت خواندی، در اینجا هم بخوان.

آنگاه به جانب مشهد حسین (علیه السلام) بازگرد و آنچه خواهی نزد آن حضرت بمان، جز اینکه مستحب است آنجا را خوابگاه خود قرار ندهی و چون بخواهی آن حضرت را وداع کنی، بالای سر بایست و گریه کن و چنین بگو:

السَّلامُ عَلَیک یا مَوْلای سَلامَ مُوَدِّعٍ لَا قالٍ وَ لَا سَئِمٍ، فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلالَةٍ، وَ إِنْ أُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللّهُ الصَّابِرِینَ، یا مَوْلای، لَا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیارَتِک، وَرَزَقَنِی الْعَوْدَ إِلَیک، وَالْمَُقَامَ فِی حَرَمِک، وَالْکوْنَ فِی مَشْهَدِک، آمِینَ رَبَّ الْعالَمِینَ.

سلام بر تو ای مولای من، سلام وداع کننده ای که او را نه ناخوشایندی است نه خستگی، اگر بازگردم از روی سستی نیست و اگر بمانم نه از جهت بدگمانی به آنچه خدا صابران را وعده داد، ای مولای من، خدا این زیارتم را آخرین بار از زیارتم قرار ندهد و بازگشت به سویت و توقف در حرمت و بودن در محلّ شهادتت را روزی ام کند، آمین ای پروردگار جهانیان.

پس ضریح را ببوس و تمام بدنت را به آن بمال که باعث امان و حفظ است و از بالای سر آن حضرت بیرون برو، به طوری که رویت به جانب قبر باشد و تا بیرون رفتن از حرم پشت به قبر مکن و در همان حال بگو:

السَّلامُ عَلَیک یا بابَ الْمَقامِ، السَّلامُ عَلَیک یا شَرِیک الْقُرْآنِ، السَّلامُ عَلَیک یا حُجَّةَ الْخِصامِ، السَّلامُ عَلَیک یا سَفِینَةَ النَّجاةِ، السَّلامُ عَلَیکمْ یا مَلائِکةَ رَبِّی الْمُقِیمِینَ فِی هذَا الْحَرَمِ، السَّلامُ عَلَیک أَبَداً مَا بَقِیتُ وَبَقِی اللَّیلُ وَالنَّهارُ.

سلام بر تو ای درگاه مقام، سلام بر تو ای هم ردیف قرآن، سلام بر تو ای حجّت بر اهل دشمنی، سلام بر تو ای کشتی نجات، سلام بر شما ای فرشتگان پروردگارم که اقامت کننده در این حرم هستید، سلام بر تو همیشه تا زنده ام و شب و روز باقی است.

و بگو:

إِنَّا لِلّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّهِ الْعَلِی الْعَظِیمِ.

ما از خداییم و به سوی او باز می گردیم و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلندمرتبه بزرگ.

آنگاه بیرون رو؛ سید بن طاووس و محمّد بن مشهدی گفته اند: وقتی که این گونه اعمال را انجام دادی، همانند کسی هستی که خدا را در عرش زیارت کرده باشد.