استنباط ما این است که این شب‌ها برای مردم یمن شب‌های سختی است. این استنباط غلطی نیست. شب‌زنده‌داری رمضانی زیر حملات مکرر نیروی هوایی آمریکا و انگلیس نمی‌تواند راحت باشد.

اما ماجرا به این محدود نیست و با شناختی که ما از انصارالله و پایگاه مردمی آن‌ها داریم، نوع نگاه آن‌ها به این رخدادها متفاوت است و برخی اظهارات سران انصار‌الله نیز مؤید این مدعاست.

این تفاوت ناشی از نگاه آن‌ها به جهاد است. به این ترتیب که سال‌ها پیش، حوالی نوروز ۱۳۹۴ خدا توفیق جهاد این ملت با سعودی‌ها را داد و اکنون پس از ۱۰ سال، در هنگامه نوروز ۱۴۰۴ این ملت با شیطان بزرگ سرشاخ است.

شاید از نگاه ملت مجاهد یمن و رهبران آن‌ها، این عنایتی الهی است که یک کشور سرکوب‌شده، منزوی و فروخفته اکنون با سران غرب، با استعمارگران سالخورده، با پایتخت‌های سرمایه‌داری و استثمارگران کارکشته و زرادخانه‌های انبوه شان در حال جنگ است و در خط مقدم مبارزه بشر علیه شیاطین ایستاده است. این برای ملت یمن و از دید آن‌ها یک بلای آسمانی نیست که بر سرشان نازل شده باشد.

آن‌ها انصارالله را بابت حمایت صد در صد ایمانی و اعتقادی‌اش از غزه مظلوم بازخواست نمی‌کنند و از اینکه در بطن تحولات جهانی قرار گرفته و در دوران گذار به سوی نظم نوین نقش ایفا می‌کنند احساس سرافرازی دارند‌. روحیه‌ای که دولت‌ و ملت ایران هم در سال‌های نخست انقلاب از آن لبریز بود.

دشمن شاید در تلاش است با غزه‌سازی از یمن و یا به هر نحو از کار انداختن انصارالله به زعم خود ضربه دیگری به محور مقاومت آورده باشد و ایران را بیشتر تحت فشار بگذارد. همچنین با حمله به یکی از متحدان ما، در ذهن مردم ما این انگاره را بکارند که «نوبت ما هم می‌رسد!» اما باطل‌السحر این طراحی فرعون نگاه به روحیه یمنی‌هاست.

درگیری با شیاطین برای ما آرزوست و همانگونه که انصارالله می‌گوید آمریکایی‌ها را از رأی دادن به ترامپ پشیمان می‌کنیم ما نیز سرتاسر تمدن غرب را از زایش ناپاک‌زاده‌ای چون او بیش از پیش نادم خواهیم ساخت. صدای موج‌های نیل از دریای سرخ می‌آید.