به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «برادران کارامازوف» نوشته فئودور داستایوفسکی، پس از ۶۹ سال، سرانجام با ترجمه مشفق همدانی از زبان روسی به فارسی، توسط انتشارات امیرکبیر منتشر شد؛ ترجمه‌ای که نخستین ترجمه از این اثر به شمار می‌رود.

ترجمه مشفق همدانی که با همکاری انتشارات امیرکبیر منتشر شده، با حفظ ظرایف زبانی، مفهومی و سبکی، گامی مهم در ارائه متنی وفادار و جامع از این اثر ماندگار به مخاطبان فارسی‌زبان است.

«برادران کارامازوف» که نخستین‌بار در سال ۱۸۸۰ منتشر شد، نه تنها یکی از مهم‌ترین رمان‌های تاریخ ادبیات جهان، بلکه اثری اثرگذار در حوزه‌های فلسفه، روان‌شناسی و الهیات است. داستایوفسکی در این رمان عمیق و تکان‌دهنده، داستان خانواده‌ای پرآشوب را روایت می‌کند: پدری فاسد، خودخواه و هوس‌ران که مرگ او، سرنوشت سه فرزند مشروعش—ایوان، آلیوشا و دمیتری—و همچنین پسر نامشروعش، اسمردیاکوف را به هم گره می‌زند.

هر یک از شخصیت‌ها نماینده بُعدی از روان و تفکر بشری‌اند: ایوان، فیلسوف شکاکی که در برابر عدالت الهی می‌ایستد؛ آلیوشا، راهبی جوان و باایمان که در جست‌وجوی نیکی در دنیایی تاریک است؛ دمیتری، مردی پرشور میان عشق، نفرت و تقدیر؛ و اسمردیاکوف، چهره‌ای خاموش اما تأثیرگذار که سرنوشت روایت را تغییر می‌دهد.

این رمان تنها یک درام خانوادگی یا داستان جنایی نیست، بلکه کاوشی عمیق در تاریکی‌ها و روشنایی‌های روح انسان است؛ اثری که پرسش‌هایی بنیادین درباره اخلاق، اختیار، ایمان، عدالت و سرنوشت بشری را پیش می‌کشد.

ترجمه مشفق همدانی توانسته است لحن و اندیشه‌های پیچیده داستایوفسکی را به فارسی منتقل کند. این نسخه جدید، که به عنوان نخستین ترجمه کامل و بدون حذفیات از متن روسی عرضه شده، ویژگی‌های برجسته‌ای دارد که می‌توان به بازگردانی تمامی بخش‌های پیش‌تر حذف‌شده در ترجمه‌های فارسی، حفظ سبک فلسفی و ادبی نویسنده و ویرایش علمی و دقیق با نظارت استادان زبان روسی اشاره کرد.

این ترجمه از منظر بسیاری از منتقدان، کامل‌ترین و وفادارترین نسخه فارسی این رمان است و انتشار آن رویدادی مهم در حوزه ترجمه آثار کلاسیک جهان و ارتقای ادبیات ترجمه در ایران محسوب می‌شود.

«برادران کارامازوف» تأثیری شگرف بر اندیشمندان و نویسندگان سده‌های اخیر گذاشته است. نیچه، داستایوفسکی را «تنها روان‌شناس واقعی» می‌دانست و فروید، این رمان را یکی از بزرگ‌ترین آثار روان‌شناختی تاریخ لقب داده است. چهره‌هایی چون کافکا، سارتر، کامو و هرمان هسه نیز عمیقاً از این اثر تأثیر پذیرفته‌اند.