به گزارش بهداشت نیوز، این تحقیق در حالی در نشریه «نورولوژی» منتشر شده که کارشناسان سلامت و فعالان بهداشت عمومی در تلاشند مردم را نسبت به پیامدهای نوشیدن الکل آگاه‌تر کنند.

دکتر «لینا ون»، پزشک اورژانس و استاد دانشگاه جورج واشینگتن می‌گوید در این پژوهش، بافت مغزی بیش از ۱۷۰۰ نفر که به طور میانگین ۷۵ سال داشتند، پس از مرگ‌شان مورد بررسی قرار گرفت. دانشمندان به دنبال نشانه‌های آسیب مغزی از جمله ضایعه‌ای به نام «آرتریواسکلروز هیالینی» که با مشکلات حافظه و شناختی مرتبط است و نیز «گرفتگی‌های پروتئین تائو» که در بیماری آلزایمر دیده می‌شود، بودند.

متخصصان همچنین اطلاعات مربوط به میزان مصرف الکل این افراد را از خانواده‌هایشان جویا شدند. در این مطالعه افرادی که پس از مرگشان مورد بررسی قرار گرفتند به چهار گروه تقسیم شدند، کسانی که هیچگاه الکل مصرف نکرده بودند، کسانی که حداکثر هفت نوشیدنی در هفته مصرف می‌کردند، کسانی که هشت نوشیدنی یا بیشتر در هفته مصرف می‌کردند (نوشندگان سنگین) و کسانی که پیشتر نوشنده سنگین بوده اما مصرف الکل را ترک کرده بودند.

نتایج نشان داد که کسانی که به صورت سنگین الکل مصرف کرده بودند ۱۳۳ درصد بیشتر از افرادی که الکل مصرف نمی‌کردند در معرض ابتلا به «آرتریواسکلروز هیالینی» بودند؛ حتی با در نظر گرفتن عواملی مانند سیگار کشیدن. همچنین کسانی که پیشتر الکل زیادی مصرف می‌کردند اما آن را ترک کرده بودند نیز ۸۹ درصد و کسانی که در حد متوسط می‌نوشیدند ۶۰ درصد بیشتر در معرض این آسیب قرار داشتند.

افرادی که زیاد الکل مصرف می‌کردند، بیشتر دچار گرفتگی‌های پروتئین تائو می‌شدند و به طور میانگین ۱۳ سال زودتر از کسانی که هرگز الکل ننوشیده بودند، جان خود را از دست دادند.

به گزارش یورونیوز، دکتر ون می‌گوید: به نظر من، این نتایج بسیار قانع‌کننده است و نشان می‌دهد نوشیدن الکل می‌تواند آثار ماندگاری بر مغز بگذارد. نکته مهم این است که حتی پس از ترک نوشیدن سنگین، نشانه‌هایی از آسیب پایدار در مغز باقی می‌ماند، هرچند قطع مصرف الکل، خطر را کاهش می‌دهد.

دکتر ون همچنین در پاسخ به این سوال که پیش از این چه اطلاعاتی درباره تاثیر الکل بر مغز در دست بود، گفت: در کوتاه‌مدت، الکل می‌تواند مسیرهای ارتباطی مغز را مختل کند و کنترل تفکر، هماهنگی، تعادل، گفتار و قضاوت را دشوار سازد. مصرف مقادیر زیاد الکل در مدت کوتاه ممکن است آنقدر ناتوان‌کننده باشد که نواحی حیاتی مغز که تنفس و ضربان قلب را کنترل می‌کنند از کار بیفتند.

افرادی که دچار اختلال مصرف الکل هستند ممکن است تغییرات تدریجی و تخریب مغزی را تجربه کنند که بر قدرت تفکر و شناخت آنها اثر می‌گذارد. برای نمونه، سندرمی به نام «ورنیکه-کورساکوف» که با مصرف شدید الکل مرتبط است، می‌تواند ناتوانی دائمی و از دست دادن حافظه بلندمدت ایجاد کند. حتی مصرف کم الکل هم با پیری زودرس و کوچک شدن مغز ارتباط داشته است.