به گزارش خبرگزاری مهر، لیلا محدث شکوری روانشناس سلامت، گفت: افرادی که دچار اختلال خود بیمار انگاری هستند، علائم طبیعی بدن همچون سردرد خفیف، سرگیجه، انقباض عضلات یا خستگی روزمره را به یک بیماری خطرناک و لاعلاج نسبت می‌دهند. این تصور نادرست و اضطراب ناشی از آن می‌تواند فرد را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.

وی افزود: این افراد به‌دلیل مشکلات روحی خود دائماً احساس می‌کنند بیماری‌های جدی مانند سرطان یا مشکلات غیرقابل درمان دارند. برای مثال، فردی با یک سردرد ساده ممکن است تصور کند که دچار تومور مغزی شده و حتی در ذهن خود شرایطی نظیر جراحی مغز، فلج شدن و مرگ را تجسم کند. این نگرانی‌ها از یک اضطراب ساده فراتر رفته و به فاجعه‌سازی در ذهن فرد منجر می‌شود.

این روانشناس سلامت همچنین به تفاوت این اختلال با شخصیت نمایشی اشاره و بیان کرد: افرادی که عزت نفس پایینی دارند و به توجه دیگران به‌طور افراطی نیازمند هستند، ممکن است به‌صورت عمدی به دیگران نشان دهند که بیمار هستند تا از محبت و توجه بیشتری برخوردار شوند. اما در اختلال خود بیمار انگاری، فرد به‌طور واقعی و با تمام وجود احساس می‌کند که بیمار است.

محدث شکوری اذعان کرد: این اختلال شدت و تأثیراتش به میزان اضطراب فرد بستگی دارد. مبتلایان معمولاً از یک پزشک به پزشک دیگر مراجعه کرده و باوجود تشخیص‌های مکرر مبنی بر سالم بودنشان، همچنان تصور می‌کنند پزشکان متوجه وضعیت جدی آن‌ها نشده‌اند.

وی متذکر شد: آن‌ها حتی پس از ده‌ها آزمایش و تشخیص مشابه، به دنبال تأیید فرضیات خود هستند. این افراد نه تنها پزشکان خود را مکرراً تغییر می‌دهند، بلکه زمان زیادی را در اینترنت برای جستجوی علل و علائم بیماری‌ها سپری می‌کنند.

این روانشناس در برنامه با من بگو، خاطر نشان کرد: راه‌حل این اختلال، درمان روانشناختی است، اگر این درمان صورت نگیرد، اضطراب و پریشانی ناشی از آن به‌مرور افزایش می‌یابد و کیفیت زندگی فرد به‌شدت افت می‌کند؛ در این درمان، روانشناسان به افراد کمک می‌کنند تا باورهای نادرست درباره سلامت جسمی خود را اصلاح کرده و اضطرابشان را کنترل کنند.