به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری فرانسه، ماریو بارگاس یوسا که روز یکشنبه در ۸۹ سالگی در لیما پایتخت پرو در کنار اعضای خانواده‌اش درگذشت، بنا به خواست خود، بدون هیچ مراسم عمومی راهی دیار جاوید شد.

با این حال مردم پرو با این نویسنده و برنده جایزه نوبل خداحافظی کردند و رئیس جمهوری دینا بولوارته در مراسم تشییع جنازه این رمان نویس، در لیما شرکت کرد.

طبق وصیت یوسا مراسم تشییع وی در مراسمی خصوصی انجام شد؛ با این وجود، هواداران متعدد روز دوشنبه در برابر خانه وی که با تاج گل‌های سفید تزئین شده بود، جمع شدند. بسیاری کتاب‌های یوسا را با خود حمل می‌کردند و برخی اشک می‌ریختند.

پسر بزرگ او آلوارو یک روز پیشتر در پیامی که توسط خواهرانش وارزاگالو و مورگانش امضا شده بود، اعلام کرد: رفتن او بستگان، دوستان و خوانندگانش را در سراسر جهان غمگین خواهد کرد، اما ما امیدواریم که آنها مانند ما از این واقعیت که او از زندگی طولانی، پرماجرا و پرباری برخوردار بود، آسودگی خاطر پیدا کنند.

یوسا که در کنار گابریل گارسیا مارکز، فوئنتس و کورتاسار یکی از چهره‌های رونق ادبیات آمریکای لاتین در قرن بیستم بود، جایزه نوبل ادبی ۲۰۱۰ را برای آثاری مانند «خاله جولیا و فیلمنامه‌نویس»، «مرگ در آند»، «سور بز» و «جنگ آخرالزمان» دریافت کرد.

آثار وی نگرانی عمیقی را برای کشورش پرو بیان می‌کردند؛ «داستان‌گو» (۱۹۸۷) به برخورد فرهنگ‌های بومی و اروپایی در پرو می‌پردازد، در حالی که «مرگ در آند» (۱۹۹۳) سال‌های خون‌آلود و خونین جنبش تندرو راه درخشان را بازگو می‌کند.

وارگاس یوسا در مصاحبه‌ای در مادرید در سال ۲۰۰۱ به خبرگزاری رویترز گفته بود: آثار یک نویسنده از تجربه خودش تغذیه و در طول سال‌ها غنی‌تر می‌شود.

کمیته نوبل نیز سال ۲۰۱۰ اعلام کرد که این جایزه را برای ارائه ساختارهای قدرت و تصاویر پرشور از مقاومت، شورش و شکست افراد به او اعطا کرده است.

با درگذشت یوسا، دینا بولارته، رئیس جمهوری پرو، در پستی در ایکس، او را «مشهورترین پرویی تمام دوران» نامید و افزود: نبوغ فکری و مجموعه وسیع کار او میراثی جاودانه برای نسل‌های آینده خواهد بود.

دیگر نویسنده مشهور پرویی، آلفردو برایس اچنیک نیز با تاکید بر بزرگی وارگاس یوسا، مرگ وی را مایه تأسف برای پرو خواند.

کریستوفر لاندو، معاون وزیر امور خارجه آمریکا هم از وی به عنوان شخصیتی عادل یاد کرد که موضوع‌ها و علایقش بی‌زمان و جهانی بودند. وی تاکید کرد: او در قفسه‌های کتاب من و بسیاری دیگر در آمریکای لاتین و در سراسر جهان زندگی خواهد کرد.

این نویسنده که سال ۱۹۳۶ در آرکیپا به دنیا آمد، باوجود وخامت روزافزون سلامتی‌اش، تا آخرین سال‌های زندگی خود فعالیت فکری قابل توجهی داشت. او از زمان جدایی‌اش از ایزابل پریسلر در لیما زندگی می‌کرد و دوباره پیوند خود را با پاتریشیا یوسا، زنی که پنج دهه ازدواج و سه فرزند با او داشت، احیا کرده بود.

آخرین مراسم تولد او، به تازگی در ۲۸ مارس، در خلوت برگزار شد و با وجود ارتباط بین‌المللی نویسنده، جزئیات آخرین روزهای او کاملاً در حریم خصوصی حفظ شد.

درگذشت او با صلاحدید خانواده‌اش مدیریت شده و تاکید شده که دستورالعمل‌های به جا مانده از نویسنده را به طور کامل دنبال کرده‌اند. این رویکرد برای چهره‌ای در قد و قامت او غیرمنتظره و در عین سازگار با آخرین سال‌های مردی است که پس از دهه‌ها شهرت رسانه‌ای، انزوا و آرامش را برگزید.

در بیانیه خانواده تاکید شد: هیچ مراسم عمومی برگزار نخواهد شد. آنها افزودند: مادر، فرزندانمان و خود ما اعتماد داریم که فضا و حریم خصوصی برای خداحافظی خانوادگی با او در جمع دوستان صمیمی داشته باشیم. پیکر او طبق وصیتش سوزانده خواهد شد.

و این تصمیم چرخشی غیرمنتظره برخلاف انتظار برای یک تشییع جنازه رسمی، شاید در مادرید، پاریس، یا لیما، با خوانندگانی او بود.

در سال گذشته، وضعیت سلامتی ماریو بارگاس یوسا با وخامت قابل توجهی روبه‌رو شده و از حضور عمومی او به شدت کاسته بود. آخرین سفر او به اسپانیا تابستان سال گذشته بود که در آنجا با کمک عصا راه می‌رفت.