به گزارش خبرنگار خبرگزاری مهر، استفاده از نمک‌های رنگی که معمولاً برای مصارف تزئینی یا غیرخوراکی تولید می‌شوند، می‌تواند عوارض جدی و خطرناکی برای سلامت انسان به همراه داشته باشد. این نوع نمک‌ها اغلب با رنگ‌های شیمیایی و مصنوعی رنگ‌آمیزی می‌شوند؛ رنگ‌هایی که برای مصرف خوراکی تولید نشده‌اند و ممکن است حاوی ترکیبات سمی باشند. مصرف این مواد می‌تواند باعث بروز مشکلاتی مانند حساسیت‌های پوستی، تحریکات گوارشی، و حتی اختلالات کبدی و کلیوی شود.

ترکیبات ناشناخته، تهدیدی برای اندام‌های حیاتی

یکی از مهم‌ترین مشکلات مربوط به نمک‌های رنگی، نبود نظارت بهداشتی بر فرایند تولید آن‌هاست. این محصولات معمولاً توسط تولیدکنندگان غیررسمی و بدون مجوز بهداشتی تهیه و عرضه می‌شوند، و ممکن است حاوی ناخالصی‌هایی مانند فلزات سنگین، مواد آلاینده یا ترکیبات مضر دیگر باشند. ورود این مواد به بدن، به‌ویژه در بلندمدت، می‌تواند فشار زیادی بر اندام‌های حیاتی مانند کبد و کلیه وارد کند و باعث آسیب جدی به عملکرد آن‌ها شود.

تفاوت نمک‌های معدنی طبیعی با نمک‌های رنگی

از سوی دیگر، ظاهر زیبا و فریبنده نمک‌های رنگی ممکن است مصرف‌کننده را به اشتباه بیندازد و او را به جایگزینی این نوع نمک‌ها با نمک‌های طبیعی و معدنی مانند نمک صورتی هیمالیا یا نمک دریایی تشویق کند؛ در حالی‌که محتوای آن‌ها کاملاً متفاوت است. بسیاری از این نمک‌های رنگی فاقد هرگونه ارزش غذایی بوده و مصرف آن‌ها نه‌تنها مفید نیست، بلکه می‌تواند خطرناک نیز باشد.

در همین راستا با یکی از متخصصان تغذیه به گفتگو پرداختیم تا ابعاد دیگر استفاده از نمک رنگی را تشریح کند.

سیدعلی کشاورز متخصص تغذیه در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری مهر گفت: نمک به‌طور طبیعی به رنگ سفید یا در برخی موارد صورتی دیده می‌شود؛ مانند سنگ نمک صورتی که منشأ معدنی دارد. اما استفاده از نمک‌هایی با رنگ‌های غیرطبیعی مانند آبی، سبز یا بنفش، زنگ خطری برای سلامت مصرف‌کنندگان به شمار می‌رود.

وی افزود: رنگی شدن نمک، در بسیاری موارد ناشی از افزودن ترکیبات شیمیایی یا رنگ‌های مصنوعی است؛ موادی که اغلب برای مصارف خوراکی تولید نشده‌اند و ممکن است حاوی عناصر مضر و سمی باشند. نبود نظارت دقیق بهداشتی بر فرآیند تولید این نمک‌ها، احتمال وجود ناخالصی‌های خطرناک از جمله فلزات سنگین را افزایش می‌دهد.

دکترای علوم تغذیه در این باره گفت: نمک‌های رنگی معمولاً ترکیبات طبیعی ندارند و رنگ‌آمیزی آن‌ها با مواد شیمیایی می‌تواند برای بدن مضر باشد. ترکیبات ناشناخته موجود در این نوع نمک‌ها ممکن است باعث آسیب به کبد، کلیه‌ها و سیستم گوارش شوند.

وی افزود: با وجود اینکه برخی انواع سنگ نمک طبیعی دارای رنگ صورتی هستند و استفاده محدود و کنترل‌شده از آن‌ها در بعضی رژیم‌های غذایی توصیه شده، اما همچنان بحث‌هایی درباره میزان خلوص، یُد دار بودن، و قابلیت جذب بدن وجود دارد.

کشاورز ادامه داد: برای مصرف خوراکی، تنها از نمک‌هایی استفاده شود که دارای مجوز رسمی بهداشت و برچسب استاندارد ملی باشند. مصرف نمک‌های رنگی بدون شناسنامه مشخص، می‌تواند ریسک بالایی برای سلامت مصرف‌کنندگان ایجاد کند.