عقربه های ساعت ورزشگاه دقیقه ۶۷ بازی پرسپولیس و سپاهان را نشان می داد که اسماعیل کارتال آخرین برگ هجومی خود را نیز رو کرد و در شرایطی که با نتیجه ۲ بر صفر از حریف خود عقب بود عیسی آل کثیر را به جای سردار دورسون راهی میدان کرد.

تعویضی که در همان لحظه نه کارتال و نه هیچکدام از هواداران پرسپولیس گمان نمی بردند این همه کم اثر باشد. آل کثیر که در بازی های این فصل و با حضور علیپور و دورسون به یک نیمکت نشین تبدیل شد در بازی دیروز نه تنها نتوانست هیچ موقعیت گلزنی برای خود ایجاد کند بلکه یکی از بهترین موقعیت های گل تیمش را نیز در دقیقه ۶+۹۰ از دست داد تا مشخص شود تا چه اندازه از دوران اوج خود فاصله گرفته است.

بازیکنی که بار دیگر ثابت کرد فقط در شرایط ثابت و حضور فیکس در ترکیب می تواند خودش را آماده نگه دارد و به محض نیمکت نشینی به حدی روحیه اش افت می کند که حای بازی ساده فوتبال را نیز فراموش می کند.

کافی است دقیقه ۶+۹۰ بازی را یک بار دیگر مرور کنید. همان جایی که فرشاد احمدزاده طی حرکت در عرض چند بازیکن سپاهان را دریبل می کند و درنهایت از گوشه محوطه ۱۸قدم حریف سانتر زیبایی را روی دروازه می فرستد و عیسی نیز برای زدن ضربه سر به سمت تیم یورش می رود. ورزشگاه به هوای یک ضربه سر جانانه از سوی عیسی نیم خیز می شود اما عیسی در حرکتی عجیب فقط سایه توپ را می زند تا بر پیکره هزاران تماشاگر حاضر در استادیوم و میلیونها بیننده تلویزیونی آب سرد ریخته شود.

به هر روی آن طور که از شواهد بر می آید آل کثیر به روزهای آخر حضورش در پرسپولیس نزدیک شده و از آن جایی که نشان داده در صورت نیمکت نشینی از نظر روحی نمی تواند خودش را در شرایط صد در صد نگه دارد، ظاهرا باید چشم انتظار فصل نقل و انتقالات باقی بماند و باید دید در آن مقطع چه سرنوشتی پیدا کرده و کارتال تمایلی برای ادامه همکاری با این مهاجم را خواهد داشت یا نه.