فرارو- با شروع اردیبهشت ۱۴۰۴، اجاره بهای خوابگاه‌ها و پانسیون‌های خصوصی با افزایش ۲۰ درصدی همراه است.

به گزارش فرارو؛ افزایش قیمت رهن و اجاره خانه برای گروهی که به بهانه شغل و تحصیل مجبور به مهاجرت به شهر‌های بزرگ هستند، چاره‌ای جز خوابگاه‌های خصوصی نذاشته است. در این مطلب نگاهی کوتاه به معضلات این خوابگاه‌ها و پانسیون‌های خصوصی خواهیم داشت.

اجاره خوابگاه‌های خصوصی

در گوشه و کنار خیابان‌های مهم تهران، مانند ولیعصر و انقلاب انبوهی از آگهی‌های تبلیغاتی خوابگاه و پانسیون دیده می‌شود. حتی نیاز به پیاده روی در خیابان‌های شلوغ هم نیست، چرخی در اینترنت و جستجوی کلیدواژه خوابگاه یا پانسیون، صفحات زیادی از خوابگاه‌های مختلف را به مخاطب نشان می‌دهد.

اجاره این خوابگاه بسته به امکانات ودسترسی‌ها متفاوت است. در داخل پانسیون نیز اجاره بسته به طبقه، تعداد ساکنین اتاق و جای تخت هم فرق می‌کند. اجاره در خوابگا‌های لوکس بالا شهرتهران از ۵ میلیون شروع و به ده میلیون برای یک تخت می‌رسد. در مرکز شهر که خوابگاه‌ها جمعیت بیشتری دارد، اجاره‌ها کمتر، اما به همان میزان وضعیت بهداشت، امکانات نیز پایین‌تر است.

وضعیت نابسامان خوابگاه‌های خصوصی

معضلات خوابگاه‌های خصوصی

خوابگاه‌های خصوصی فرق اساسی با حضور در پانسیون‌های دولتی دارد. نبود قوانین مشخص در پذیرش باعث شده تا افراد مختلفی در یک جا با هم حضور داشته باشند. این خوابگاه اغلب توسط افراد و بخش خصوصی اداره می‌شوند. گفته می‌شود که به افراد به راحتی مجوز داده می‌شود و نظارت کافی بر روی آنها نیست. کاربری در فضای مجازی نوشت: «خوابگاه خصوصی، نمادی از جهنم. زندگی در جایی که هیچ نظارتی بر روی آن نیست از برزخ و جهنم بدتره.»

برخی از خوابگاه‌های خصوصی در کوچه و پس کوچه‌هایی قرار دارد که به خصوص برای دخترها امنیت کمی دارد. یکی از افرادی که سابقه حضور در این خوابگاه‌ها را دارد به فرارو گفت: «خوابگاهی که من در آن زندگی می‌کردم، یکی از بهترین پانسیون‌های تهران بود، به عنوان مثال سیگار و نگهداری هر نوع حیوان ممنوع بود. از ساعت ۱۱ شب تا ۶ صبح فقط با نظارت سرپرست اجازه ورود و خروج وجود داشت، اما همچنان محیطی پر از چالش بود. آدم‌هایی که در خوابگاه حضور داشتند، از قشر‌های مختلف جامعه بودند و در برخی مواقع در میان اعضای یک اتاق از سن ۵۰ تا ۱۶ سال حضور داشته باشند. این اختلاف سنی باعث می‌شد تا دعوا‌های زیادی رخ بدهد و حتی گاهی سرپرست مجبور می‌شد با پلیس تماس بگیرد. حضور ماشین پلیس نه تنها باعث آرامش نمیشد بلکه سایر ساکنین محل را نیز اذیت می‌کرد.»

روایت بالا در مورد یکی از بهترین خوابگاه خصوصی دخترانه در تهران روایت شده است. روایت‌های ناخوشایند دیگری هم در مورد بعضی خوابگاه‌ها و پانسیون‌ها وجود دارد. تا جایی که گفته می‌شود در خوابگاه‌های پسرانه ساکنین به راحتی مواد مخدر و ماریجوانا و مشروبات الکلی مصرف می‌کنند و نظارتی وجود ندارد.

تا سال ۱۳۹۴ وزارت میراث فرهنگی و گردشگری مرجع صدور مجوز برای تاسیس خوابگاه‌های خصوصی بود، اما بعد از آن «پانسیون» از لیست تاسیسات این سازمان حذف شد، بدون آنکه یک مرجع رسمی برای صدور مجوز یا نظارت بر آنها تعیین شود.

جمعیت مهاجر به شهر‌های بزرگ هر لحظه در حال افزایش است و بسیاری به دلیل وضعیت مالی چاره‌ای جز سکونت در خوابگاه‌ها و پانسیون‌های خصوصی ندارند. رشد زیاد پانسیون‌ها بدون نظارت کافی و مجوز لازم باعث می‌شود تا افراد با هر نوع پیشینه و رفتاری در آنها ساکن شوند و معضلات اجتماعی مانند انتقال بیماری و گسترش اعتیاد به وجود بیاید.