شکست خانگی پرسپولیس مقابل سپاهان، تردیدها را در مورد اسماعیلی کارتال بیشتر کرد.

بسیاری از کارشناسان بعد از بازی با سپاهان این ادعا را مطرح کرده اند که کارتال با وجودی که نیاز به زمان و ابزار مناسب برای موفقیت در پرسپولیس دارد، اما با همین بضاعت هم می توانست مقابل سپاهان عملکرد بهتری داشته باشد و بر اساس این ادعا نظریه می دهند که پرسپولیس کارتال نه زور دارد و نه شور و به همین دلیل برای کسب سهمیه آسیایی هم به مشکل برخورده است.

با این نظریه های کارشناسی حالا این ابهام ایجاد شده که به راستی اسماعیل کارتال انتخاب اشتباهی برای پرسپولیس بوده؟

تردیدی وجود ندارد که رزومه این مربی ترک تبار، رزومه ای پربار بوده و از نظر فرهنگی نیز قرابت و نزدیکی زیادی با فرهنگ ایران دارد و این دلیل بسیار مهمی است تا بازیکنان به سادگی با او ارتباط برقرار کنند و از نظر روحی - روانی مشکل چندانی نداشته باشند.

اما پس از پیروزی بزرگ تیم کارتال مقابل استقلال عملا پرسپولیس چنگی به دل نزده و به ویژه در سال جدید و پس از فیفادی نتایج ضعیفی گرفته است. کار به جایی رسیده که برخی از ستاره های پرسپولیس نیز دچار افت زیادی شده اند و کیفیت سابق خود را ندارند. نفراتی چون علی علیپور و سروش رفیعی که در کورس بهترین گلزن و بهترین پاسور لیگ بوده اند در ۴ بازی اخیر عملکرد خوبی نداشته اند و بقیه هم...!

به تمام این ها شایعاتی که پیرامون درگیری بازیکنان در رختکن منتشر شده را هم اضافه کنید تا این نظریه هم جا بیافتد که او قدرت رهبری رختکن پرسپولیس را نداشته و در مواجه با بازیکنان سرکش تیمش ضعف دارد.

این شایعات و تحلیل هایی که منتشر می شود در شرایطی است که کارتال به دنبال یک هدف بزرگ در پرسپولیس بوده و آن ساختن فضای متفاوت نسبت به سال های اخیر است. اسماعیل کارتال با سال ها حضور در فترباغچه به عنوان یک تیم پرطرفدار و مطرح به دنبال آن است تا دیوار غرور بازیکنان را شکسته و با آن‌ها ارتباط صمیمانه ای برقرار کرده و به قول فوتبالی ها با شاگردانش رفیق باشد.

از این رو به دنبال ایجاد دیسیپلینی خاص در تیم است. دیسیپلین و نظمی که باید مورد حمایت خیلی از پرسپولیسی‌ها باشد اما واقعیت این است که فضای فوتبال ایران بازیکن سالارانه بوده و پرسپولیس هم از این قاعده مستثنی نیست. در فوتبال ایران گاهی بازیکنان و افراد کناری تیم از چنان محبوبیتی برخوردارند که به سرمربی اجازه ایجاد تغییر نمی دهند. از این رو طی هفته های اخیر شاهدیم که با وجودی که کارتال تمام تلاشش را برای ایجاد تحول و تغییر در پرسپولیس به کار گرفته اما با مانع بلند حواشی و بیرون رفتن اخبار تیمش مواجه شده است.

او حالا می بیند که برخی بازیکنان چگونه از سوی رسانه و فضای مجازی حمایت می شوند و او به عنوان سرمربی نیز نمی تواند در مورد آن ها تصمیم مناسبی بگیرد. به گونه ای که حالا لیست مازاد او نیز زیر سوال رفته و جبهه بندی های این روزها نشان می دهد که او نمی تواند با برخی بازیکنان به راحتی قطع همکاری کند.

از این رو مشخص نیست که با این شرایط همچنان به کار در پرسپولیس ادامه خواهد داد یا نه. او کار سختی برای مقابله با فضای پدرسالارانه پرسپولیس و بزرگان تیمش داشته و باید دید با این شرایط چه تصمیمی خواهد گرفت. چرا که به عینه می بیند خلاف شرایطی که در فنرباغچه حکم فرما بود و از تصمیم های او استقبال می شد و او به واسطه این مقبولیت، حتی با بازیکنی چون مسوت اوزیل نیز قطع همکاری کرد، در پرسپولیس باید مقابل چند بازیکن کوتاه بیاید و این برای یک مربی در سطح کارتال به هیچ وجه هضم شدنی نیست.