به گزارش ایران اکونومیست، بهزاد اسلامی درباره‌ ایده شکل‌گیری نمایشگاه مجسمه «درخویش مانده» گفت: این مجموعه حاصل سال‌ها درگیری ذهنی من با مفهوم انزوا، فروخوردگی و گره‌های روانی درونی انسان‌هاست. همیشه حس می‌کردم آدم‌ها با خودشان و در درون خود، چیزهایی دارند که نمی‌خواهند یا نمی‌توانند به زبان بیاورند. در مجموعه «در خویش مانده» تلاش کردم این انزوا و عقده‌ها را در قالب مجسمه‌هایی که دست ندارند و سرشان گره‌های فلزی است، تصویر کنم. آن گره‌ها استعاره‌ای از ذهن و روح در هم تنیده و بسته‌شده است.

مجسمه‌های بی‌دست عقده‌ای!

او درخصوص حذف دست به عنوان یکی از اجزای اصلی انسان در این مجوعه خاطرنشان کرد: دست، همواره در تاریخ هنر و مجسمه‌سازی، نماد کنش و ارتباط بوده؛ حذف آن در این مجموعه، به‌نوعی حذف توان ارتباطی و کنش فرد است. شخصیت‌های من در این آثار، در درون خود گرفتارند و راهی برای بیان و لمس دنیای بیرون ندارند. دست‌نداشتن آن‌ها، تأکید بر همین وضعیت انفعالی و در خودماندگی است.

اسلامی همچنین درباره فرم سرهای مجسمه‌های این مجموعه گفت: گره در فرهنگ ما نماد گرفتاری، درهم‌تنیدگی و حل‌ناشدگی است. سر به‌عنوان مرکز تفکر و تصمیم‌گیری، وقتی در شکل گره به تصور دربیاید، مفهوم روان‌آزردگی و پیچیدگی ذهنی را به شکلی عینی منتقل می‌کند. این گره‌ها، دست‌ساخته‌های خودم هستند که هرکدام بیانگر شخصیتی جداگانه و داستانی درونی‌اند. این مجموعه برای من یک آینه است؛ ‌امیدوارم برای مخاطب هم همین کارکرد را داشته باشد.

او درباره این مجموعه خاطرنشان کرد: این مجموعه شامل ۱۰ مجسمه آهنی است که با تکنیک آهنگری سنتی چلنگری در ابعاد مختلف ساخته شده است، بزرگترین نمایشگاه این مجموعه دو متر ارتفاع دارد و کوچکترین مجسمه نیز ۵۰ سانتیمتر است.

مجسمه‌های بی‌دست عقده‌ای!

نمایشگاه در خویش مانده از ۱۲ تا ۲۳ اردیبهشت‌ماه در گالری بام میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.

گالری بام در خیابان کریم خان، خیابان سنایی، کوچه ۱۹، پلاک ۱۶ واقع شده است.

مجسمه‌های بی‌دست عقده‌ای!