انتخاب بین روغن‌موتور مخصوص موتورهای دیزلی و موتورهای بنزینی ممکن است به‌نظر بدون مشکل باشد. تا زمانی که ویسکوزیته (غلظت) روغن یکسان باشد، شاید فکر کنید می‌توانید روغن دیزل را بدون هیچ مشکلی در خودرو بنزینی معمولی خود استفاده کنید؛ اما این کار را نباید انجام دهید.

به‌گفته‌ لِیک اسپید جونیور، متخصص روان‌کاری و اصطکاک، این کار می‌تواند باعث فرسایش بیشتر موتور خودرو شما شود. ویسکوزیته تنها عاملی نیست که روغن‌ها را از هم متمایز می‌کند و تولیدکنندگان همچنین افزودنی‌های ضد سایش و شوینده را به‌ترکیب روغن‌موتور اضافه می‌کنند تا محصولات خود را از دیگر برندها متمایز کرده و کارایی روغن را بهبود بخشند.

تفاوت اصلی بین روغن‌های مخصوص موتورهای دیزلی و بنزینی در ترکیب افزودنی‌های آن‌هاست.

در ویدئویی که اخیرا در یوتیوب منتشر شده، لِیک اسپید جونیور، متخصص علم اصطکاک و روان‌کاری توضیح می‌دهد که روغن‌موتور دیزلی حاوی افزودنی‌های شوینده بیشتری نسبت به‌روغن‌های مخصوص موتورهای بنزینی معمولی است. این میزان شوینده ضروری است؛ زیرا موتورهای دیزلی در حین کار ذرات بیشتری مانند دوده را وارد روغن خود می‌کنند.

وجود شوینده بیشتر ممکن است به‌نظر مزیت بیاید، اما برای موتورهای بنزینی این‌گونه نخواهد بود. به‌گفته‌ اسپید جونیور، شوینده‌ها برای اثرگذاری باید با افزودنی‌های ضد سایش موجود در روغن‌موتور رقابت کنند.

موتورهای دیزلی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که با این موضوع کنار بیایند؛ اما طراحی موتورهای بنزینی این‌چنین نیست؛ بنابراین اگر از روغن‌موتور دیزلی در موتور بنزینی استفاده کنید، پیشرانه وسیله‌نقلیه شما به‌طور کامل از افزودنی‌های ضد سایش مورد نیاز خود بهره‌مند نخواهد شد.

اسپید جونیور این نتیجه‌گیری را صرفا بر اساس نظریه ارائه نمی‌دهد.

زمانی که او در شرکت درایون ریسینگ اویل (Driven Racing Oil) مشغول به‌کار بود، چهار روغن با ویسکوزیته مشابه را مقایسه کرد که شامل ۲ روغن مخصوص موتورهای دیزلی و ۲ روغن مخصوص موتورهای بنزینی بود.

نتایج نشان داد روغن‌های دیزلی درمقایسه با روغن‌های معمولی، فرسایش بسیار بیشتری روی قطعات آزمایشی ایجاد کردند؛ بنابراین کاملا مشخص است که استفاده‌ نکردن از روغن مناسب با افزودنی‌های درست به‌مرور زمان منجر به‌فرسایش بیشتر می‌شود.