به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش دادند پلاک‌های چربی در شریان‌های گردن می‌توانند حاوی بیش از ۵۰ برابر بیشتر از میکروپلاستیک ها در مقایسه با شریان‌های بدون پلاک باشند.

محققان گزارش دادند این سطح ذرات پلاستیکی محدود به پلاک حتی در بیمارانی که قبلاً دچار سکته مغزی، مینی سکته مغزی یا از بین رفتن موقت بینایی شده بودند به دلیل گرفتگی در رگ‌های خونی بیشتر بود.

دکتر «رأس کلارک»، جراح عروق در دانشگاه نیومکزیکو، گفت: «این نوع پلاستیک‌ها معمولاً در محیط، به ویژه در تکه‌های زباله‌های اقیانوسی یافت می‌شوند. این پلاستیک‌های در حال تجزیه، مخلوط در خاک و آب هستند و می‌توانند در زنجیره غذایی وجود داشته باشند.»

وی ادامه داد: «بسیاری از مردم فکر می‌کنند که میکرو و نانوپلاستیک ها عمدتاً به دلیل استفاده از وسایل پلاستیکی، بسته بندی، بطری‌های آب و سایر موارد پلاستیکی وارد بدن می‌شوند. با این حال، منبع اصلی غذا و آب که ما می‌خوریم و می‌نوشیم، است.»

نانوپلاستیک ها ذرات پلاستیکی کمتر از ۱۰۰۰ نانومتر است که برای چشم انسان نامرئی است. در مقایسه، موهای انسانی ۵۰،۰۰۰ تا ۸۰،۰۰۰ نانومتر عرض دارد.

برای این مطالعه، محققان بر اساس یک مطالعه ۲۰۲۴ ایتالیایی که نانوپلاستیک را در پلاک‌های شریانی برداشته شده در حین عمل نشان داده بود عمل کردند. افراد مبتلا به پلاک‌های نانوپلاستیک بیشتر با احتمال مرگ روبرو هستند یا دچار حمله قلبی یا سکته مغزی می‌شوند.

تحقیقات جدید شامل نمونه‌های بافتی که از شریان‌های کاروتید ۴۸ بیمار برداشته شده بود، است.

این تیم دریافت که میزان نانوپلاستیک در شریان‌های یک شخص به نظر نمی‌رسد که باعث التهاب ناگهانی شود.

با این حال، سطح نانوپلاستیک با تغییر در فعالیت ژنتیکی بین سلول‌هایی که به تثبیت پلاک‌ها و کنترل التهاب کمک می‌کنند، مرتبط بود.

کلارک گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که اثرات بیولوژیکی میکرونانوپلاستیک بر رسوبات چربی پیچیده‌تر و ظریف‌تر از ایجاد التهاب ناگهانی است.»

محققان قصد دارند تا چگونگی تأثیر این ذرات بر سیستم ایمنی بدن را بررسی کنند.