دانشمندان دانشگاه شاریته برلین دریافته‌اند که استرس تجربه شده در دوران کودکی با ظهور نشانگر‌های پیری سریع مغز مرتبط است و فرآیند‌های تخریب عصبی را تشدید می‌کند.

در این مطالعه ۱۷۹ زن ۳۰ تا ۶۰ ساله مورد مطالعه قرار گرفتند. از آن جایی که زنان بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی هستند، دانشمندان تصمیم گرفتند بر روی این گروه تمرکز کنند.

لارا فلک، دانشجوی دکترا در مؤسسه روانشناسی پزشکی شاریته و نویسنده اصلی این مقاله تحقیقاتی، گفت: «ما کار را با انجام یک مصاحبه بالینی شروع کردیم تا بفهمیم آیا شرکت کنندگان، استرس یا اضطراب قابل توجهی را در سال‌های قبل از بلوغ خود تجربه کرده‌اند یا خیر.»

دانشمندان همچنین نمونه‌های خون شرکت‌کنندگان را با استفاده از فناوری با دقت بالا به منظور جست‌وجوی نشانگر‌های زیستی که فرآیند‌های التهاب عصبی خاص و آسیب به سلول‌های عصبی را نشان می‌دهند، بررسی کردند. علاوه بر این، شرکت کنندگان تحت MRI مغز و تست‌های استاندارد برای ارزیابی عملکرد شناختی قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که سوء استفاده از کودکان، غفلت از آنان، خشونت خانگی، سوء مصرف مواد، جنایات خانوادگی و از دست دادن والدین در دوران کودکی با التهاب عصبی و تسریع تخریب عصبی در بزرگسالی مرتبط است. همچنین، زنانی که قبل از بلوغ استرس را تجربه کردند، نسبت به گروه دیگر، حجم مغز کمتری داشتند.

دانشمندان خاطرنشان کردند که نتایج به این معنا نیست که استرس دوران کودکی لزوماً منجر به زوال عقل می‌شود. برعکس، بسیاری از مردم انعطاف‌پذیری قابل توجهی از خود نشان می‌دهند و به آنها اجازه می‌دهد تا با بحران‌های جدی بدون عواقب بلندمدت کنار بیایند.

نتایج این مطالعه در Annals of Neurology متشر شده است.