قصه کوتاه دیو کوچولوی مهربان برای کودکان

سال ها پیش، در جایی دور، جنگل بزرگی بود. کنار آن جنگل کوه بزرگی بود. در آن کوه غار بزرگی بود، توی آن غار چند تا دیو بزرگ و یک دیو کوچک زندگی می کردند.

دیوهای بزرگ خیلی زشت بودند. هرکدام دوتا شاخ و یک دم خیلی زشت داشتند ولی دیو کوچولو اصلاً زشت نبود. دوتا شاخ و یک دم کوچک داشت که آن ها هم زشت نبودند. دیوهای بزرگ خیلی بداخلاق و بدجنس بودند، به جنگل می رفتند، حیوان های جنگل را می ترساندند.

گل های جنگل را لگدمال می کردند. درخت های قشنگ جنگل را هم می شکستند. ولی دیو کوچولو حیوان های جنگل را دوست می داشت، گل های جنگل را دوست می داشت، درخت های قشنگ جنگل را هم دوست می داشت.

هر وقت که دیوهای بزرگ می خواستند به جنگل بروند، دیو کوچولو گریه می کرد. به دیوهای بزرگ می گفت: «حیوان ها و گل ها و درخت های جنگل را اذیت نکنید. ولی دیوهای بزرگ به حرف او گوش نمی کردند.»

عاقبت یک روز دیو کوچولو با خودش گفت: «من دیگر اینجا نمی مانم. من دیوها را دوست نمی دارم. پیش حیوان های جنگل می روم و با آن ها دوست می شوم.» آن وقت به راه افتاد. رفت تا به جنگل رسید. توی جنگل خرگوش کوچولویی داشت زیر درختی بازی می کرد.

قصه کودکانه

خرگوش تا دیو کوچولو را دید، ترسید و فرار کرد. دیو کوچولو فریاد زد: «کجا می روی؟ من با تو کاری ندارم. من آمده ام تا با تو دوست بشوم.» ولی خرگوش کوچولو همین طور که می دوید، گفت: «نه، نه، من از تو می ترسم. من نمی توانم با تو دوست بشوم. برو با روباه دوست بشو. او از من بزرگ تر و قوی تر است شاید او از تو نترسد.»

دیو کوچولو باز به راه افتاد رفت و رفت تا به روباه کوچولویی رسید. روباه کوچولو داشت زیر درختی بازی می کرد. تا دیو کوچولو را دید، ترسید و فرار کرد. دیو کوچولو فریاد زد: «کجا می روی؟ من با تو کاری ندارم. من آمده ام تا با تو دوست بشوم.» ولی روباه کوچولو همین طور که می دوید، گفت: «نه، نه، من از تو می ترسم. من نمی توانم با تو دوست بشوم. برو با گرگ دوست بشو. او از من بزرگ تر و قوی تر است شاید او از تو نترسد.»

دیو کوچولو باز به راه افتاد رفت و رفت تا به گرگ کوچولویی رسید. گرگ کوچولو داشت زیر درختی بازی می کرد. تا دیو کوچولو را دید، ترسید و فرار کرد.

دیو کوچولو فریاد زد: «کجا می روی؟ من با تو کاری ندارم. من آمده ام تا با تو دوست بشوم.» ولی گرگ کوچولو همین طور که می دوید، گفت: «نه، نه، من از تو می ترسم. من نمی توانم با تو دوست بشوم. برو با شیر دوست بشو. او از من بزرگ تر و قوی تر است شاید او از تو نترسد.»

دیو کوچولو باز به راه افتاد رفت و رفت تا به شیر کوچولویی رسید. شیر کوچولو داشت زیر درختی بازی می کرد. تا دیو را دید، ترسید و فرار کرد.

دیو کوچولو فریاد زد: «کجا می روی؟ من با تو کاری ندارم. من آمده ام تا با تو دوست بشوم.» ولی شیر کوچولو همین طور که می دوید، گفت: «نه، نه، من از تو می ترسم. من نمی توانم با تو دوست بشوم. برو با فیل دوست بشو. او از من بزرگ تر و قوی تر است شاید او از تو نترسد.»

دیو کوچولو باز به راه افتاد رفت و رفت تا به فیل کوچولویی رسید. فیل کوچولو داشت زیر درختی بازی می کرد. تا دیو کوچولو را دید، ترسید و فرار کرد. دیو کوچولو فریاد زد: «کجا می روی؟ من با تو کاری ندارم. من آمده ام تا با تو دوست بشوم.» ولی فیل کوچولو همین طور که می دوید، گفت: «نه، نه، من از تو می ترسم. همه ی حیوان های جنگل از تو می ترسند. اینجا هیچ حیوانی با تو دوست نمی شود. اگر از من می شنوی، به شهر برو و با آدم ها دوست بشو. آدم ها از همه ی حیوان ها بزرگ تر نیستند ولی از همه ی آن ها قوی ترند آن ها از تو نمی ترسند.»

دیو کوچولو باز به راه افتاد. از جنگل بیرون آمد تا به شهر برود. راه دور بود، دیو کوچولو هرچه می رفت به شهر نمی رسید. عاقبت به رودخانه ای رسید، دوتا بچه داشتند کنار رودخانه بازی می کردند. تا دیو کوچولو را دیدند ترسیدند و فرار کردند. دیو کوچولو فریاد زد: «کجا می روید؟ من با شما کاری ندارم. من آمده ام تا با شما دوست بشوم.» بچه ها حتی جواب دیو کوچولو را هم ندادند، دویدند و رفتند.

دیو کوچولو خسته بود، اوقاتش تلخ بود، تنها بود. کنار رودخانه نشست و با خودش گفت: «دیوهای کوه مرا دوست ندارند. حیوان های جنگل مرا دوست ندارند. بچه های شهر مرا دوست ندارند. من همیشه باید تنها بمانم.» آن وقت شروع کرد به گریه کردن. همین طور که داشت گریه می کرد، حس کرد که دوستی او را نوازش می کند. سرش را برگردانید، پسر بچه ای را دید. خوشحال شد و گفت: «سلام، تو از من نمی ترسی؟ پس من اشتباه می کردم. بچه ها از من نمی ترسند.» پسر بچه گفت: «من بالای آن درخت بودم. شنیدم که به بچه ها چه می گفتی. من از تو نمی ترسم ولی معلوم نیست که همه ی بچه ها هم از تو نترسند.» دیو کوچولو گفت: «پس من باید چه کار کنم؟» پسر بچه گفت: «با من بیا!»

پسر بچه و دیو کوچولو رفتند و رفتند به یک مغازه ی اسباب بازی فروشی رسیدند. صاحب مغازه دوست پسر بچه بود. پسر بچه دیو کوچولو را به او نشان داد. دیو کوچولو همه چیز را برای صاحب مغازه تعریف کرد. صاحب مغازه فکری کرد و گفت: «فهمیدم چه کار کنم» آن وقت نشست و از پارچه و پنبه نُه تا دیو کوچولو ساخت.

چند روز بعد ده تا دیو کوچولو را جلو مغازه اش گذاشت. دیو کوچولو آواز می خواند و نُه تا دیوی که اسباب بازی فروش ساخته بود می رقصیدند. بچه ها فکر می کردند که همه ی این دیوها اسباب بازی هستند. از دیدن آن ها خوشحال می شدند. هر روز برای دیدن آن ها می آمدند.

همچنین بخوانید:

قصه کودکانه کلاغ و روباه

داستان کلاغی که با کمک زاغچه، روباه حیله گر را شکست داد.

کم کم فهمیدند که دیوی که آواز می خواند اسباب بازی نیست یک دیو کوچولوی درست و حسابی است. ولی دیگر با او دوست شده بودند و از او نمی ترسیدند. آن ها دیو کوچولو را دوست می داشتند. دیو کوچولو هم آن ها را دوست می داشت.