f:I[55593,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 10:I[22163,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 11:I[59870,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 13:I[74085,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 12:T8c7,

مانکن‌های قلعه حسن خان، بدون نریشن، با افکت‌های اندک صدا و موسیقی، سفری پر رمز و راز از داخل یک کارگاه به تهران است. تهران جنوب شهر و تهران شمال شهر که مناسبات هر یک، بدون اغراق و کاملا در قالب یک مستند به نمایش در می‌آید. فیلم سام کلانتری، ظاهری ساده دارد اما بدون آنکه بخواهیم به آن وجه پیچیده و فلسفی بدهیم، گشت و گذاری در تهران است. شهری وسیع که حال و هوا، فرهنگ و جغرافیای مختلف دارد.

موجوداتی جسمیت می‌یابند و از طریق این جسم تازه به سفری مشغول می‌شوند که اجباریست.از این وجه شاید مانکن‌ها شبیه مایند، به دنیا می‌آییم و در تقدیری ناشناخته مسافر مسیری می‌شویم که ما را با تجربه‌های تلخ و شیرین مواجه می‌کند (دست و پای بعضی مانکن‌ها کنده می‌شود و ...) مانکن‌های قلعه حسن خان، شباهتی به دو فیلم مشهور سام کلانتری، رخ و جایی برای فرشته‌ها نیست، ندارد. اگر چه در رخ مانند مانکن‌ها... فرم مهم است، اما در جایی برای فرشته‌ها... روایت و قصه‌گویی مهم‌تر است. مانکن‌ها، هم فرم دارد، هم روایت. پیچیده نیست، ساده و سرراست اما هنرمندانه است. پی ا وی مانکن‌ها، شنوایی‌شان که صداها را در هم و گاه نامفهوم می‌شنوند و قاب‌بندی‌های عالی رضا تیموری، ظاهری درخشان به فیلم داده است.

مانکن‌های قلعه حسن خان در فیلیمو در دسترس است، فیلمی که کشدار نمی‌شود و مخاطب تا انتها با شوق آن را تماشا می‌کند.

14:T8c7,