داستان کوتاه و کودکانه تلاش هانی به دنبال عسل

هانی از زندگی در همون غار قدیمی و در همون جنگل قدیمی، خسته شده بود. دلش می خواست به یک جای تازه و متفاوت بره. برای همین هم مقداری آجیل و میوه های خشک کرده و مقداری عسل، گذاشت توی یک دستمال و اون رو بست به یک چوب بلند. بعد راه افتاد به سمت درخت کاج بلندی که بالای کوه روبرو بود.

راه زیادی نرفته بود که بارون شروع شد. رعد می غرید و برق تموم آسمون رو روشن می کرد. هانی کاملاً خیس شده بود و پشم هاش حسابی آشفته و پر آب بود، اما به راهش ادامه داد.

مدتی که گذشت، بارون بند اومد؛ اما هانی با هر قدمی که برمی داشت، بیشتر توی گل ولای فرو می رفت. چیزی نگذشت که اونقدر گل روی پاهاش رو گرفت که دیگه نمی تونست راه بره. هانی نشست و سعی کرد که گل ها رو از پاهاش پاک کنه؛ اما دست آخر به پشت افتاد و از روی تپه، غلتید به پایین و شلپی! افتاد توی یک جوی آب.

هانی بلند شد سرپا ایستاد، خودش رو تکوند و به راهش ادامه داد: «خیلی بده. چرا از خونه اومدم بیرون؟» به کنارهٔ یک صخره رسید و از اونجا به پایین نگاه کرد: «وااااای! خیلی اومده ام بالا. نمی دونم الان اون پایین چه خبره.» چون بارون زیادی باریده بود، زمین که سست شده بود، زیر پاش فرو ریخت و هانی مثل یک بوتهٔ خار، به پایین غلتید و محکم به یک بوتهٔ خار خورد و متوقف شد: «وای! وای! وای!» تقریباً یک ساعت طول کشید تا تونست همهٔ خارها رو از بدنش بیرون بکشه.

لنگان لنگان توی دره به راه افتاد و گاه گاه، نگاهی به بالای صخره می انداخت: «اصلاٌ خوب نبود! ممکن بود کشته بشم.» تخته سنگ های بزرگی این طرف و اون طرف پراکنده بودن که راه اون رو می بستن و اون مجبور بود از اون ها بالا بره. یک تخته سنگ خیلی بزرگ، کاملاً وسط دره افتاده بود و راه رو به کلی بسته بود: «چطوری از روی این یکی رد بشم؟»

قصه کوتاه

هانی نفس عمیقی کشید و خودش رو به بالای تخته سنگ رسوند: «خوب، حالا چطور از اون ورش برم پایین؟» در همین موقع باد شدیدی وزید و هانی رو به زمین انداخت. هانی قل خورد و قل خورد و در پایین تخته سنگ، روی انبوهی از گل های قاصدک فرود اومد. چند دقیقه ای همونجا موند: «خوب، خدا رو شکر که این دفعه روی خارها نیفتادم!»

از زیر شکمش صدای وزوز می اومد. ده ها زنبور عسل درشت سیاه که از گل های قاصدک، شهد گل جمع می کردن، شروع کردن به نیش زدن هانی: «آخ خ خ! آخ خ خ! آخ خ خ!» هانی از جا پرید و شروع کرد به دویدن؛ زنبورهای مهاجم رو با دست می زد و فرار می کرد، و بالاخره خودش رو توی یک آبگیر انداخت. زیر آب رفت، و مجبور شد نفسش رو نگه داره و صبر کنه تا زنبورها از اونجا برن. تا این که فریاد زد: «بسه دیگه! بسه!» و از آب اومد بیرون. کوله اش رو باز کرد و داخلش رو نگاه کرد.

همچنین بخوانید:

داستان کودکانه دو موش و خانه عروسکی

داستان آموزنده دو موش که به خانه عروسکی وارد شدند و با مشکلاتی روبرو شدند.

همه چیز له شده و با هم مخلوط شده بود. عسل ها از توی موم ها بیرون زده بود و همه چیز رو به هم چسبونده بود. هانی کوله رو پرت کرد توی بوته ها و با صدای بلند گفت: «می خوام برم خونه!» و از طرف جنگل و علفزار، راه برگشت رو در پیش گرفت، تا این که بالاخره به غار خودش رسید.

«خونه ام! خونهٔ خودم!» هانی خودش رو مثل یک توپ قلقلی جمع کرد و به خواب رفت.