راه‌آهن لندن و شمال شرقی انگلستان به پاس ۲۰۰ سالگی راه‌آهن مدرن، از ۲۰۰۰ مسافر پرسید که در ۵۰ سال آینده بیشتر دوست دارند چه پیشرفت‌هایی را ببینند.

درخواست‌ها شامل واگن‌های سلامت، سینی‌های غذای متعادل، غذای بدون بو، یک دربان در داخل قطار برای ارائه توصیه‌ در مورد مقصد بود. آنها گفتند که پنجره‌های واقعیت افزوده می‌توانند مناظر را به یک راهنمای تعاملی تبدیل کنند و تاریخچه و داده‌های سفر را در لحظه به صورت زنده روی مناظر نمایش دهند.

آنها پیش‌بینی می‌کنند که حتی رسیدن به قطار نیز می‌تواند با عینک‌های هوشمندی که فلش‌های درخشان را برای هدایت شما به سمت سکو نشان می‌دهند، آسان‌تر شود.

به‌روزرسانی‌های در لحظه می‌توانند شخصا به مسافران تحویل داده شوند و به اعلان‌های سنتی ایستگاه که با بلندگو پخش می‌شوند، پایان دهند.

تام چیزرایت، آینده‌پژوه کاربردی که با این شرکت در تدوین چشم‌اندازشان همکاری داشته، می‌گوید: تصور سفر با قطار در ۵۰ سال آینده به معنای فکر کردن به هر چیزی است که ممکن خواهد بود مانند فناوری‌ها و نوآوری‌های جدید اما همچنین به آنچه از قطارهای آینده می‌خواهیم و نیاز خواهیم داشت نیز مربوط می‌شود.

سفر با قطار در آینده از ابتدا تا انتها، با کمک برنامه‌ریزی هوش مصنوعی، سفر بدون بلیت و پنجره‌های از کف تا سقف، راحت و روان خواهد بود.

قطارهای آینده شبیه یک شگفتی علمی-تخیلی خواهند بود. پرشتاب و ارگانیک، قدرتمند و بی‌صدا، و با یک تجربه درون قطار که ما را به حومه اطرافمان یا دنیای دیجیتال یا حتی ترکیبی یکپارچه از این دو متصل می‌کند.

او پیش‌بینی می‌کند که فناوری‌های جدید می‌توانند به قطارهای بریتانیا اجازه دهند سریع‌تر حرکت کنند و زمان سفر را کاهش دهند. او توضیح داد که این امر شامل آیرودینامیک‌تر کردن قطارها با استفاده از محاسبات کوانتومی و هوش مصنوعی است.

در همین حال، مواد چاپ سه‌بعدی به قطارها اجازه می‌دهند سبک‌تر، قوی‌تر و مستحکم‌تر باشند و با انرژی بسیار کمتری به سرعت‌های بالا برسند.

منبع ایسنا

انتهای پیام/