«شهلا کاظمی پور» جمعیت‌شناس و عضو هیات علمی دانشگاه تهران در تحلیل خود از آمار ۷۰۰ هزار دختر و پسر مجرد بالای ۴۰ سال گفت: در بحث تجرد آقایان به آن صورت که مطرح شده، نگرانی خاصی نداریم. عده‌ای از آقایان مجرد هستند و روند ازدواج برای آن‌ها تغییر کرده و به تأخیر افتاده، به گونه‌ای که آقایان تقریباً تا ۵۰ سالگی ازدوج می‌کنند و نمی‌توانیم پدیده تجرد قطعی را به آقایان تسری دهیم.

این جمعیت‌شناس افزود: در واقع، برای آقایان ما مشکلی نداریم، اما میانگین سن ازدواج در آن‌ها دیرتر شده است. پدیده تجرد قطعی بیشتر برای خانم‌ها مشهود است و خصوصاً در مورد دختران دهه ۶۰ مشاهده می‌شود. برخی از این دختران به دلایل مختلف، ازدواج نکرده‌اند؛ یا خودشان تمایل نداشتند یا به طور عمده با مشکلاتی در پیدا کردن فردی مناسب از نظر سنی، تحصیلی و شغلی برای ازدواج مواجه بوده‌اند.

کاظمی پور در ادامه خاطر نشان کرد: این افراد دچار مضیقه ازدواج شده‌اند و به سن قطعی رسیدند. پیش‌بینی می‌شود اگر این دختران منتظر بمانند تا فردی که در چارچوب خواسته‌ها و معیارهای آن‌هاست پیدا شود، شانس ازدواجشان را از دست خواهند داد؛ مگر اینکه معیارهای خود را کمی تغییر دهند. مانند توجه به تحصیلات طرف مقابل، شغل وی یا اینکه اگر فرد دارای ازدواج قبلی باشد، این موارد را کمی تسهیل کنند تا شانس ازدواج افزایش یابد.

وی افزود: اگر به همان پاشنه قبلی بچرخند و تنها منتظر باشند تا فرد مورد نظر خود را پیدا کنند، مطالعات نشان می‌دهد که مردانی با ویژگی‌های مورد نظر برای ازدواج با این دختران به طرز چشمگیری کم هستند.

این جامعه‌شناس در خصوص هشدار جمعیت‌شناس در خصوص افزایش زنان سالمند مجرد نیز گفت: تبعات این وضعیت به طور قطع خود را نشان خواهد داد. البته باید بگویم که تعداد زنان سالمند مجرد حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار نفر برسد و اگر خوشبینانه به تعداد کسانی که ممکن است بعدها ازدواج کنند نگاه کنیم، ممکن است به ۳۰۰ هزار زن سالمند مجرد برسیم. این زنان اگر همچنان مجرد باقی بمانند و شغل یا مستمری از طریق خانواده پدری داشته باشند، با مشکلی مواجه نخواهند شد.

این عضو هیات علمی دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: اما نکته مهم این است که اگر درآمد کافی نداشته باشند، ممکن است به زیر خط فقر بروند. در زمان سالمندی، بسیاری از زنان همسر دارند، در حالی که زنان مجرد یا بدون همسر، به ویژه زنان سرپرست خانوار که همسرشان فوت کرده است، با چالش‌های بیشتری روبرو خواهند بود. بنابراین، مشکل اصلی برای این زنان زمانی است که اتکای اقتصادی ندارند و در این شرایط، معضلات قابل توجهی برایشان پیش خواهد آمد.

کاظمی‌پور در خصوص دختران مجرد میانسال که شغلی ندارند، گفت: این وضعیت به خصوص در روستاها رایج است. بسیاری از زنان مجرد در ایران که موفق به ازدواج نشده‌اند، به ویژه در مناطق روستایی، وضعیت شغلی مناسبی ندارند. متأسفانه، آمار دقیقی از سرشماری ۹۵ در دسترس نیست و اطلاعاتی که ارائه می‌شود بیشتر بر مبنای حدس و گمان است. اما بر اساس آمار موجود، به طور خوشبینانه می‌توان گفت که حدود ۳۰ درصد از خانم‌ها شاغل هستند و بقیه یا در مشاغل غیررسمی فعالیت دارند یا اساسا شغل مشخصی ندارند.

وی افزود: اگر بخواهیم وضعیت کلی ایران را در نظر بگیریم، شاید ۵۰ درصد از زنان شاغل باشند و بقیه ممکن است فاقد شغل باشند، مگر اینکه به امید دریافت مستمری از خانواده پدری باشند. این شرایط می‌تواند باعث افزایش چالش‌ها و مضایق اقتصادی برای این زنان شود.