باشگاه خبرنگاران جوان - در گرمای مرداد، شبکه آموزش با همه توان، بار دیگر ثابت کرد که می‌تواند تریبون مردم دوردست باشد؛ این بار با تمرکز بر استان مرزی ایلام، در قاب رویداد ملی «ایران‌جان». صدای معلمان، دغدغه‌های مدیران، و امید دانش‌آموزان، در برنامه‌هایی زنده، پرحرارت و صمیمی، به تصویر کشیده شد.

استودیوهایی که نفس استان را در خود داشتند

از همان دقایق ابتدایی، حال‌وهوای استودیوهای شبکه آموزش متفاوت بود. نورها با وسواس تنظیم شده بودند، دوربین‌ها در حال جست‌وجوی بهترین زوایا، و مجریان با چهره‌هایی مصمم و مشتاق، آماده بودند تا ایلام را نه فقط معرفی کنند، بلکه آن را زندگی کنند. این بار استودیو فقط یک مکان ضبط نبود؛ تبدیل شده بود به سکوی نمایش رنج‌ها و رشادت‌های یک استان مرزی.

«پرسشگر»؛ تحلیل با طعم دغدغه و درد دل

جمعه‌شب، ساعت ۲۲، استودیوی برنامه «پرسشگر» حال و هوایی متفاوت داشت. بهروز تشکر، با لبخند همیشگی اما نگاهی جدی، میزبان ویژه‌برنامه‌ای شد که تریبونی برای واکاوی وضعیت آموزش و پرورش ایلام بود. اسدالله چراغی، نماینده مردم ایلام در مجلس، حضوری گرم و شفاف داشت و با صراحت از کمبودها، چالش‌ها و امیدها گفت. در آن‌سوی خط، ایرج زینی‌وند و حمیدرضا رئیسی، مدیران کل آموزش و پرورش و فنی و حرفه‌ای ایلام، از دور اما بی‌فاصله، صدای آموزش استان بودند.

برنامه با میان‌پرده‌هایی از کلاس‌های کوچک و کارگاه‌های آموزشی در نقاط مرزی ایلام همراه شد؛ تصاویری که تلنگری بود برای همه بینندگان.

«مثبت آموزش»؛ وقتی سوادآموزی حرف اول را می‌زند

در استودیوی دیگر، «مثبت آموزش» تصویری واقعی از مبارزه با بی‌سوادی را به نمایش گذاشت. ارتباط زنده با ایلام برقرار بود و در قاب تصویر، چهره‌هایی دیده می‌شد که برای هر کودک بازمانده از تحصیل، قصه‌ای دارند. زهره تیژه معاون سوادآموزی ایلام وایرج زینی‌وند، مدیرکل آموزش و پرورش استان ایلام به همراه حشمت‌الله وردی، دبیر قرارگاه جهادی عدالت تربیتی از تلاش‌هایی گفتند که شاید در گزارش‌ها گم شوند، اما در دل مردم ایلام زنده‌اند.

«همشاگردی سلام»؛ تصویرِ زندگی در مرز

برنامه «همشاگردی سلام» یک سفر تصویری واقعی بود؛ نه فقط به استان ایلام، بلکه به دل خانواده‌هایی که در مرز زندگی، آموزش را فریاد می‌زنند. دانش‌آموزان نخبه، معلمان پرتلاش و پدر شهید هسته‌ای داریوش رضایی‌نژاد، همه مهمانانی بودند که فضای برنامه را از حالت رسمی خارج کردند و رنگی از غرور، انگیزه و وطن‌دوستی بخشیدند.

«رویش»؛ جایی که هنر، مهارت و خودباوری گره می‌خورند

در لابه‌لای برنامه‌های آموزشی، «رویش» با نگاهی متفاوت به ایلام پرداخت. صنایع‌دستی، دسترنج زنان و جوانانی بود که با هنرشان تاریخ و هویت استان را زنده نگاه می‌دارند. فضای استودیو با موسیقی محلی، رنگ‌های گرم لباس‌های سنتی و روایت‌هایی از کارآفرینی، روح تازه‌ای گرفت. اینجا دیگر فقط گزارش نبود، تجلیل بود.

همدلی رسانه‌ای برای توسعه آموزشی

تمامی این برنامه‌ها، در چارچوب همکاری وسیع شبکه آموزش با معاونت آموزش ابتدایی، سازمان نوسازی مدارس، دفتر فنی و حرفه‌ای و اداره‌کل آموزش و پرورش ایلام تهیه شد؛ نتیجه، بازتاب گسترده‌ای بود از عدالت آموزشی در قاب رسانه.

«ایران‌جان» تنها یک عنوان نبود، بلکه احساسی زنده در تک‌تک ثانیه‌های پخش بود. گویی شبکه آموزش تصمیم گرفته بود بار دیگر اثبات کند که مدرسه فقط یک ساختمان نیست، که آموزش فقط یک محتوا نیست؛ که گاهی یک برنامه تلویزیونی می‌تواند محرکی برای تغییر باشد.