فرارو- در سال ۱۹۹۹ صدایی عجیب و شبیه به زمزمه یک زن در اعماق اقیانوس آرام ثبت شد؛ صدایی که امروز، با وجود تلاش‌های علمی و گمانه‌زنی‌های مختلف، همچنان رازآلود و بدون پاسخ قطعی باقی مانده است.

به گزارش فرارو به نقل از لدبایبل، در سال ۱۹۹۹، سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA) موفق به ثبت صدایی غیرعادی در اعماق اقیانوس آرام شد. این صدا که به دلیل شباهت به زمزمه‌های انسانی به نام مستعار «جولیا» (Julia) معروف شده، از همان زمان تاکنون ذهن دانشمندان و علاقه‌مندان به پدیده‌های ناشناخته را به خود مشغول کرده است. این صدا برای اولین‌بار در اول مارس سال ۱۹۹۹، از طریق شبکه‌ای از هیدروفون‌های خودکار که در نواحی استوایی شرقی اقیانوس آرام نصب شده بودند، ثبت شد.

بر اساس تحلیل‌های اولیه، منشأ احتمالی این صدا منطقه‌ای بین تنگه «برانسفیلد» و «کیپ آدار» در جنوبگان بوده است؛ منطقه‌ای وسیع با صدها کیلومتر فاصله که شناسایی دقیق منبع صوتی را با چالش جدی روبه‌رو کرده است. این صدای عجیب که حدود سه دقیقه ادامه داشته، از فاصله‌ای بیش از ۴۸۲۸ کیلومتر دورتر شنیده شده است. ناهنجاری صوتی مورد نظر حالتی شبیه به زمزمه یک زن دارد که با لحنی کشدار و مرموز شنیده می‌شود؛ از همین‌رو، بسیاری آن را آزاردهنده و حتی ترسناک توصیف کرده‌اند.

پس از گذشت ۲۵ سال، هنوز هیچ تفسیر قطعی یا اثبات‌شده‌ای درباره ماهیت این صدا ارائه نشده است. همین ابهام، زمینه‌ساز شکل‌گیری طیفی از تئوری‌های عجیب و بعضاً تخیلی در فضای مجازی شده است. برخی کاربران اینترنتی، به‌ویژه در پلتفرم‌هایی چون ردیت (Reddit)، این صدا را مرتبط با موجودات فضایی یا حتی حرکت یک سفینه زیرآبی ناشناخته دانسته‌اند. یکی از پست‌های مطرح‌شده در ردیت مدعی است که همزمان با ضبط این صدا، تصاویری از ماموریت آپولو 33A5 ناسا سایه‌ای بزرگ را در ناحیه جنوب‌غربی «کیپ کادره» ثبت کرده‌اند؛ که برخی آن را نشانه‌ای از حرکت یک شیء عظیم در آب تلقی کرده‌اند. با این حال، چنین ادعاهایی با تردید و نقد شدید بسیاری از کاربران روبه‌رو شده است.

یکی از کاربران در واکنش به نظریه موجودات فضایی نوشت: «اگه این موجود واقعاً وجود داشت، چرا تا حالا به کسی حمله نکرده یا حتی نزدیک یکی از کشتی‌های ما هم نشده است؟» کاربر دیگری نیز تأکید کرده است: «موارد متعددی از صداهای بلند و ناشناخته وجود داشته که همیشه یک نظریه توطئه‌ی دیوانه‌وار هم کنارش بوده. اینترنت همین است !» با وجود گمانه‌زنی‌های متعدد، NOAA در آن زمان فرضیه‌ای علمی‌تر را مطرح کرد. طبق توضیحات این سازمان، محتمل‌ترین منشأ صدای «جولیا» می‌تواند به یک کوه یخی عظیم مربوط باشد که در نزدیکی سواحل جنوبگان به گل نشسته است.

بر اساس اعلام رسمی NOAA: «این صدا در تاریخ ۱ مارس ۱۹۹۹ از طریق آرایه هیدروفون‌های خودکار در شرق استوای اقیانوس آرام ثبت شد. محتمل‌ترین منشأ آن، یک کوه یخ عظیم است که در نزدیکی جنوبگان به زمین برخورد کرده است.» سازمان همچنین اعلام کرد با توجه به عدم قطعیت در مسیر دقیق ورود صدا (زاویه ورود)، نقطه آغاز آن ممکن است جایی بین تنگه برانسفیلد و دماغه آدار باشد و زمان وقوع آن نیز ساعت ۲۱:۰۵ به وقت گرینویچ در روز شصتم سال میلادی ۱۹۹۹ تخمین زده شده است. با این حال، حتی این فرضیه علمی نیز نتوانسته تمامی ابهامات را برطرف کند. مشخص نیست چرا صدایی با این شدت و مشخصات تنها یک‌بار شنیده شده و دیگر نمونه مشابهی از آن ثبت نشده است. در نبود پاسخ قطعی، راز صدای «جولیا» همچنان در هاله‌ای از ابهام باقی مانده و علاقه‌مندان به ناشناخته‌ها، همچنان به بررسی فرضیات مختلف درباره آن ادامه می‌دهند.