عرشیا به‌نژاد پاسور ۲۲ ساله تیم ملی والیبال ایران در لیگ ملت‌های ۲۰۲۵ توانست نمایش درخشانی داشته باشد و نگاه کارشناسان و هواداران را به خود جلب کند. او در ترکیب اصلی تیم ملی با عملکردی دقیق و پاس‌هایی حساب‌شده، نشان داد که می‌تواند آینده‌ای درخشان در والیبال ایران و حتی جهان داشته باشد.

بزرگ‌ترین چالش پیش روی این بازیکن جوان، مقایسه دائمی با سعید معروف است. معروف، اسطوره بی‌بدیل پاسورهای ایران و یکی از بهترین‌های تاریخ والیبال جهان، استانداردی بسیار بالا در این پست ایجاد کرده است. بسیاری معتقدند شاید سال‌ها طول بکشد تا پاسوری با کیفیتی نزدیک به معروف دوباره در ایران ظهور کند.

عرشیا به‌نژاد با آگاهی از این مقایسه‌ها تلاش می‌کند مسیر خود را بسازد. او اعتماد به نفسی را که در لیگ ملت‌های ۲۰۲۵ به دست آورده سرمایه اصلی خود می‌داند و حالا با انگیزه‌ای بیشتر در تمرینات و مسابقات حاضر می‌شود. این روحیه می‌تواند به او کمک کند تا فشار مقایسه با یک اسطوره را به فرصتی برای پیشرفت تبدیل کند.

رقابت‌های قهرمانی جهان در فیلیپین می‌تواند سکوی پرتابی برای این پاسور جوان باشد. تورنمنتی که حضور در آن هم از نظر تجربه و هم از لحاظ محک خوردن در برابر بهترین‌های دنیا، برای هر بازیکنی ارزشمند است. عملکرد خوب در این رقابت‌ها می‌تواند جایگاه او را در تیم ملی تثبیت کند.

از نظر فنی عرشیا به‌نژاد پاسوری باکیفیت است که اگر کمی تجربه بیشتری به دست آورد و اعتماد به نفسش را افزایش دهد قادر خواهد بود با پاس‌های خاص، جای‌گیری‌های هوشمندانه و ارسال توپ‌های سرعتی، همان بازیکنی باشد که هواداران انتظارش را می‌کشند. توانایی در خواندن بازی و تصمیم‌گیری لحظه‌ای از ویژگی‌هایی است که می‌تواند او را به سطح بالاتری برساند.

روبرتو پیاتزا سرمربی ایتالیایی تیم ملی والیبال ایران نیز نقش مهمی در پیشرفت این بازیکن ایفا کرده است. اعتماد و فرصت‌هایی که پیاتزا به عرشیا داده، زمینه را برای رشد او فراهم کرده است. این حمایت فنی و روحی می‌تواند در ادامه مسیر حرفه‌ای به‌نژاد بسیار اثرگذار باشد.

هرچند راه زیادی تا رسیدن به جایگاه سعید معروف باقی مانده اما عرشیا به‌نژاد ظرفیت آن را دارد که به جانشین شایسته این اسطوره تبدیل شود. کلید موفقیت او در ترکیب تجربه، استمرار در تمرین، حفظ اعتماد به نفس و استفاده از فرصت‌های بزرگ است. آینده نشان خواهد داد که این پاسور جوان تا چه اندازه می‌تواند در تاریخ والیبال ایران ماندگار شود.