تیم ملی فوتسال ایران دومین دیدار خود در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی را هم مثل جدال نخست با تساوی به پایان رساند. ملی‌پوشان از ساعت ۱۴ امروز سومین مسابقه‌شان در مرحله گروهی را با تاجیکستان برگزار می‌کنند، اما مساله تنها ناکامی‌ احتمالی در یک تورنمنت سطح پایین نیست؛ نگرشی است که آینده این رشته موفق را دچار تردید می‌کند.

تا قبل از پیشرفت والیبال، فوتسال بهترین رشته تیمی ایران محسوب می‌شد و همین حالا هم بهترین عناوین رقابت‌های جهانی در رده بزرگسالان متعلق به این تیم است. با این حال طی چند روز اخیر اتفاقاتی رخ داده که فوتسال را بیش از یک رشته افتخارآفرین به جراید کشانده و دست بر قضا امضای کشور جنگ زده افغانستان پای آن دیده می‌شود.

۸ روز قبل بود که در فینال رقابت‌های المپیک آسیایی جوانان، تیم ملی کشورمان با نتیجه دو بر یک برابر افغانستان شکست خورد و پس از مسابقه، سالن تبدیل به محل جنگ شد. بگذریم از اظهارات سخیف گزارشگر افغان که اصلا ارزش بازنشر ندارد اما همان هم نشان‌دهنده این بود که بعضی از آدم‌های کشور همسایه با وجود این همه سال مهمان نوازی، قابلیت لگد زدن همزمان به سفره و نمکدان را دارند. حالا تیم ملی بزرگسالان هم از پس افغانستان برنیامده و گلر ما پس از تساوی دو بر دو با رقیب در پاسخ به این سوال که به خاطر اتفاقات اخیر دنبال انتقام بودند، در اظهارنظری عجیب مدعی شد: «بحث انتقام گرفتن نبود.

فوتبال ایران در سطحی است که باید از برزیل و اسپانیا انتقام بگیرد نه تیم افغانستان.» ‌ای کاش حداقل بعد از برد این حرف را می‌زدید؛ نه اینکه با وجود ناکامی در شکست دادن رقیب اینگونه در پوست رجزخوانی بمانید! از وحید شمسایی هم انتظار می‌رفت به عنوان بهترین گلزن قاره و سرمربی تیم ملی، حداقل از در دوستی وارد ماجرا شود تا کینه ما با افغان‌ها طولانی نشود؛ نه اینکه هم حرفی نزند و هم تیمش نبرد. برابر کشوری که در رده‌های مختلف سد راهمان شده، در جام ملت‌های پیش رو با ایران همگروه است و به یاد داریم در جام جهانی پارسال توانست به مرحله حذفی هم برسد. پس فعلا آنها همه جا هستند و باید فکری به حال شکست دادنشان کنیم.

منبع : دنیای اقتصاد