به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، این قرارداد که به‌طور رسمی در تاریخ ۱۱ آبان‌ماه ۱۴۰۴ به امضا رسید، حاصل ماه‌ها مذاکره فنی و تخصصی است و افق پنج‌ساله‌ای را برای همکاری دو طرف ترسیم می‌کند. هدف اصلی این همکاری، بهینه‌سازی ارزش افزوده در حوزه زیست‌پالایشگاهی و تأمین پایدار خوراک دام از طریق بهره‌گیری هوشمندانه از فناوری‌های زیستی است.

با وجود تأکیدات مکرر بر توسعه سوخت‌های پاک، این مسیر هموار نبوده است. شرکت‌های پیشگامی مانند «گسترش سوخت سبز زاگرس» که با انگیزه اجرایی‌سازی این سیاست کلان متولد شدند، در عمل با فرآیندهای طولانی و پیچیده اداری مواجه شده‌اند، به طوری که گاهی نفس این پروژه‌های ملی در زیرسایه بروکراسی اداری به شماره افتاده است.

ورودی جهادی و تخصصی بخش خصوصی به این عرصه، همانند تزریق خون تازه به کالبد این پروژه‌ها بوده است. شرکت گسترش سوخت سبز زاگرس با پذیرش ریسک و پشتسر گذاشتن چالش‌های متعدد، مصمم است تا با همکاری «پتروپالایش جمیزدر»، بار دیگر این مسیر متوقف‌شده را به جریان انداخته و منافع ملی را تأمین کند.

این قرارداد ثابت می‌کند که اراده بخش غیردولتی می‌تواند محرک توسعه باشد. انتظار می‌رود با عزمی جدی‌تر از سوی نهادهای متولی، از این دست پروژه‌ها که همسو با امنیت غذایی، سوخت پاک و حفظ محیط‌زیست است، بیش از پیش حمایت عملی شوند.