اسیدی شدن بدن و ارتباط آن با علل بروز بیماری ها (بخش اول)

اسیدی شدن بدن

اسیدی شدن بدن در اثر عدم پاکسازی مواد زاید تولیدی بدن در اثر سوخت و ساز درون سلولی تولید می شود. سلول های بدن انسان برای فعالیت و ادامه ی حیات خود، هرروز به انرژی نیاز دارند که این انرژی از مصرف مواد غذایی به دست می آید و بدون آن، زندگی کردن امکان پذیر نیست. مواد غذایی و اکسیژن از طریق خون به سلول ها هدایت می شوند و بر اثر سوخت و سازی که درون سلول انجام می پذیرد، انرژی تولید می شود و اگر این مواد زاید، پاکسازی نشوند محیط درون سلولی اسیدی می شود.

دستگاه پاکسازی یا تصفیه بدن، از بدو تولد مشغول از بین بردن پسماند های درون سلولی هستند. اگر مقدار این پسماند ها، بیش از ظرفیت دستگاه تصفیه بدن باشند، در مکان های امنی ذخیره می شوند که چربی ها یکی از مناسب ترین مکان ها هستند. هنگامی که میزان اسیدیته بدن زیاد می شود، بدن برای تولید انرژی از چربی ها استفاده نمی کند، زیرا نمی خواهد اسیدهایی که قبلا با زحمت فراوان در چربی ها ذخیره کرده است دوباره وارد خون شوند.

همانطور که گفته شد، بدن انسان روزانه بر اثر فرآیند سوخت و ساز، مواد زائد اسیدی تولید می کند که مجبور به دفع آنهاست. این در صورتی است که اگر مواد غذایی مصرفی طوری باشند که پسماند اسیدی بیشتری تولید کنند، میزان اسیدی شدن بدن نیز افزایش می یابد و بدنبال آن عملیات سم زدایی سخت تر می شود و سموم دفع نشده به اجبار در سلول های چربی که فضای بیشتری دارند ذخیره می شوند و در نتیجه، با اسیدی شدن بدن، استعداد چربی سوزی به شدت کاهش می یابد.

عامل مشترک همه بیماری ها اسیدی شدن بدن است

در یک نگاه ساده، علت تمام بیماری­ ها، آلوده شدن محیط داخلی بدن است که آن را اسیدی شدن می­ گویند. همان گونه که مواد آلاینده­ کارخانه ها، صنایع و دود خودروها، محیط زیست را آلوده می کنند، مواد غذایی نامناسب هم محیط داخلی بدن را آلوده می کند. مهم ترین عامل اسیدی شدن بدن ما غذاهای نامناسب یا بهتر بگویم سمومی است که داوطلبانه می بلعیم، این سموم می تواند ذره ای نمک یا مقدار اندکی شکر باشد.

وقتی بیماری هایی مثل سرطان، دیابت، نقرس، اضافه وزن، مشکلات کیسه صفرا، مشکلات روده ای، کبد چرب، بیماری های قلبی و عروقی، پوکی استخوان و غیره به سراغتان می آید، چه چیزی به ذهنتان می رسد؟ ویروس یا باکتری؟ چه خوب می شد اگر عامل این بیماریها ویروس یا باکتری می بود، زیرا می توانستیم همه ی تقصیرها را گردن آنها بیندازیم. در اصل این ما هستیم که باعث می شویم آنها به سراغمان بیایند.

همانطور که گفته شد علت بیماری ها، سموم ناشی از مصرف مواد غذایی اسیدی می­ باشد، تجمع این اسیدها در بدن به قدری زیاد می شود که خارج از ظرفیت دستگاه ایمنی و تصفیه بدن است و به تدریج تمامی ارگان ها و بافت های بدن در اثر ازدیاد اسید آلوده می شوند. ازدیاد اسید در بدن در طول سالیان متمادی نه با جراحی و نه با دارو از بین نمی رود و تنها راه کم کردن و یا خنثی کردن اسید، تزریق پادزهر یا همان قلیایی کردن محیط بدن است که قلیایی شدن پادزهر اسیدی شدن است.

قلیایی شدن بدن، راهکار سلامتی

یکی از مباحث ساده علم شیمی این است که اسید توسط باز از بین می رود و یا قلیایی شدن ضد اسیدی شدن است. آسان ترین راه قلیایی شدن، استفاده از مواد غذایی قلیایی است. به عنوان مثال چند ده سال پیش، در انجمن سرطان و انجمن قلب آمریکا کمتر راجع به ارتباط تغذیه و بیماری های قلبی و سرطان سخن به میان می آمد. اما اکنون، بسیاری از تشکل های سلامتی جهان، مردم را به استفاده حداقل ۵ واحد میوه و سبزیجات ترغیب می کنند، چرا که ارتباط میان سلامتی و تغذیه بیشتر از پیش آشکار شده است. آیا اندیشیده اید که چرا ارتباط میوه و سبزیجات با سلامتی به این اندازه واضح و آشکار است؟ ساده ترین جواب این است: سبزیجات و میوه جات محیط بدن را قلیایی کرده و به این طریق، از بیماری ها پیشگیری می کنند.

به راحتی می توانیم ادعا کنیم که هم سلامتی و هم بیماری از درون سلول آغاز می شود، چرا که تمامی واکنش های بدن در سطح سلول انجام می شود. همه سلول ها اعم از سلول قلب، کبد، پوست و یا هر سلول دیگر بدن به یک شکل فعالیت می کنند و به علت های مشابه نیز تخریب می شوند. زمانی که بر اثر اسیدی شدن، آسیب های وارده به سلول ها افزایش می یابد، بافتی که از تجمع آن سلول ها به وجود می آید نیز طبیعتاً دچار آسیب می شود و با افزایش آسیب، بیماری به وجود می آید و به همین دلیل باید راهی بیابیم تا بتوانیم از سلول ها محافظت کنیم.

برای اینکه سوخت و سازهای درون سلولی به بهترین شکل ممکن انجام پذیرد، باید ریزمغذی ها و اکسیژن را از طریق دستگاه گردش خون به سلول ها برسانیم و در عین حال، مواد زائد حاصل از سوخت و ساز را از طریق همان خون به بیرون از بدن هدایت کنیم. به عبارتی دیگر، پسماندهای اسیدی را از بدن بیرون برانیم. این در حالی است که همه موارد ذکر شده در صورتی امکان پذیر است که محیط بدن قلیایی باشد.

وقتی محیط بدن قلیایی باشد، خون:

اکسیژن و ریزمغذی ها را به سلول ها می رساند تا سوخت و ساز انجام شود. به راحتی از دیواره ی سلول عبور کرده و مواد را به انرژی تبدیل می کند.

به همین دلیل نیز:

پسماندهای اسیدی حاصل از سوخت و ساز، به راحتی از جداره سلول به بیرون رانده می شود. سپس این پسماندهای اسیدی به ارگانهای تصفیه کننده بدن هدایت شده و از طریق آنها دفع می شوند.

و این همان راه سلامتی است. هنگامی که بدن اسیدی می شود، مشکلات هم به تدریج آشکار می شوند؛ اکسیژن و ریزمغذی ها به خوبی به سلول نمی رسند و به دنبال آن، مواد زائد هم از سلول خارج نشده و اینجاست که بیماری ها آغاز می شوند. وجه مشترک تمام بیماری ها، عدم تعادل اسیدی – قلیایی بدن است.