کمبود نقدینگی در بازار چینی و بلور

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از کسب و کار ، سرمایه‌گذاری کلان و تنوع‌دهی به محصولات در راس امور قرار گرفته و تولیدکنندگان در سراسر دنیا سعی دارند بازارهای کشورهای دیگر را قبضه کنند. در این میان چین مانند دیگر صنایع در این صنعت نیز رسوخ کرده و با صادرات و ارزان‌فروشی آن هم به این دلیل که هزینه‌های تولید را کاهش داده است، سعی در قبضه بازارها به ویژه بازار ایران دارد. این در حالیست که با رونق بازار چینی و بلور کشور هم برای عده‌ای اشتغال ایجاد شده و هم نیازهای داخلی در این حوزه برطرف می‌شود. همچنین کیفیت بسیاری از محصولات داخلی مطلوب است و همه تولیدات دارای ضمانت پس از فروش هستند و باید فضای رقابت در بازار ایجاد شود تا تولیدکننده داخلی متحمل ضرر و زیان نشود.

بازار پر زرق و برق در اختیار شرکت‌های آسیای شرقی و اروپایی قرار گرفت

در همین باره رئیس یک شرکت تولیدکننده ظروف چینی گفت: میزان بسیار بالای استفاده ایرانیان از ظروف چینی و کم‌کاری تولیدکنندگان ایرانی باعث شده است که این بازار پرزرق و برق در اختیار شرکت‌های آسیای شرقی و اروپایی قرار بگیرد.

محمد همتی، رئیس کارخانه تولید ظروف چینی اظهار کرد: تولیدکنندگان ظروف چینی از ایران به سایر کشورهای دیگر رفته‌اند و در آنجا به تولید می‌پردازند زیرا در ایران حمایت‌های خوبی از آنان صورت نمی‌گرفت. وی تصریح کرد: چند شرکت محدود در ایران هستند که به دلیل تنوع در طرح‌ها علاوه بر تامین نیاز داخل صادرات هم دارند، اما بسیار محدود هستند و باقی شرکت‌ها حتی خرید داخلی هم ندارند. این تولیدکننده عنوان کرد: دلیل عدم اعتماد خریداران به ظروف چینی ساخت ایران سابقه آن و کیفیت پایینش نسبت به چینی‌های خارجی است. به دلیل اینکه در بسیاری از کارخانه‌ها از تجهیزات قدیمی در ساخت این محصول استفاده می‌شود.

وی افزود: در زمینه ظروف چینی و به‌طور کلی ظروف آشپزخانه اقبال خریدار به سمت کالاهای وارداتی است و این مساله یکی از دلایل دیگر افت فروش کالای ایرانی است. همتی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات در صنعت چینی مساله نقدینگی است. ظروف چینی عموما به صورت وعده‌ای تحویل فروشنده می‌شود و زمانی حدود 6 ماه طول می‌کشد تا تبدیل به پول شود و به دست تولیدکننده برسد که این مساله باعث شده است تولیدکنندگان با مشکلات نقدینگی مواجه شوند. این تولیدکننده تصریح کرد: یکی دیگر از معضلات تولیدکنندگان چینی مساله تورم است. در واقع زمانی که تحریم‌ها وجود داشت، تولیدکنندگان ایرانی بازار خوبی داشتند، اما وقتی تحریم‌ها تا حدودی رفع شد و اجناس خارجی وارد بازار شد، دیگر خریدار چینی داخلی نخرید و از طرفی به دلیل تورم قیمت چینی داخلی هم توان پایین آمدن نداشت. وی با اشاره به بحث سرمایه‌گذاری در صنعت چینی اذعان کرد: اگر برای عرضه ظروف چینی دولت تدبیری بیندیشد تا نمایشگاه‌های مختلفی برگزار شود، آن تعداد تولیدکننده فعالی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، می‌توانند نظر سرمایه‌گذاران را جلب کنند و به تولید بیشتر و باکیفیت‌تر بپردازند.

وی همچنین افزود: در بحث مواد اولیه ظروف چینی خدا را شکر در ایران وضعیت خوبی داریم و اکثر مواد اولیه آن در کشور موجود است. البته درصد کمی از آن وارد می‌شود، اما میزانی جدی نیست و می‌توان گفت در این قسمت به سطح خودکفایی خوبی دست پیدا کرده‌ایم. این تولیدکننده اظهار کرد: ظروف و لوازم آشپزخانه کالاهایی هستند که زیبایی فراوانی را می‌طلبند و عمده انتخاب مشتری در این بخش معطوف به زیبایی کالا می‌شود. وی ادامه داد: یکی از مشکلاتی که ظروف در این زمینه دارند عدم همکاری صنعت با دانشگاه‌ها در طراحی‌های جدید و شکل و نقش‌های زیبا برای عرضه به بازار است.

کالاها به صورت امانی به مغازه‌دار تحویل داده می‌شوند

آرش مرادی، تولید‌کننده چینی و بلور

مقدار تولید چینی در ایران به حدی زیاد است که تمام کارخانه‌ها کالاهای خود را به صورت امانی به مغازه‌دار تحویل می‌دهند و اکثرا حتی چک هم نمی‌توانند تحویل بگیرند، چون در بازار جنس به‌شدت زیاد است. به همین دلیل بسیاری از کارخانه‌ها هم ورشکست شده یا در حال ورشکستگی هستند. از سوی دیگر اجناس چینی در بازار جولان می‌دهند با قیمت‌ها و طرح‌هایی باورنکردنی که موجب شده همین سهم ناچیز تولید داخلی نیز از بین برود. به عبارتی، بسیاری از کشورها سعی می‌کنند بازارهای کشورهای دیگر را قبضه کنند و برای این کار قیمت‌ها را می‌شکنند تا کالاهای ارزان را وارد بازار کشورهای هدف کنند و با این کار اولا کارخانه‌های داخلی را از پا در می‌آورند و ثانیا کالاهای خود را در بازار‌ها جا می‌اندازند. هرچند کیفیت کار ایرانی از محصولات چینی بالاتر است، اما سرعت آنها در ایجاد طراحی‌های جدید بسیار بالاست، به‌طوری که تا ما می‌خواهیم مدل جدید را وارد خط تولید کنیم، از چین مدل‌هایی جدیدتر با تنوع بیشتر وارد بازار شده است، زیرا قالب آنها روز به روز است. از سوی دیگر مشتریان و خریداران به نکاتی توجه می‌کنند که در اجناس وارداتی وجود دارد. به عنوان مثال نشکن بودن بلور و برخورداری از طرح‌های زیبا برای‌شان مهم است. متاسفانه خریداران بر این باورند که فقط جنس‌های وارداتی این شرایط را دارند و کمتر می‌پذیرند که نمونه‌های داخلی هم نشکن هستند و هم طراحی زیبایی دارند. یعنی این ویژگی را درباره اجناس ایرانی قبول ندارند. در مجموع کسادی در بازار به میزانی عمیق شده که بسیاری از تولید‌کنندگان و توزیع‌کنندگان خرد و عمده، مبادلات خود را از طریق چک‌های مدت‌دار انجام می‌دهند و به تبع این پدیده، کمبود نقدینگی، افت گردش مالی و کاهش رغبت متقاضیان به خرید به وجود آمده است.

تمایل برای خرید و فروش با چک در بازار چینی و بلور

احمد رحمانی، رئیس اتحادیه بلور و چینی تهران

وضعیت بازار چینی و بلور همانند دیگر اصناف تعریفی ندارد و در حالی که انتظار می‌رفت با پایان ماه رمضان شاهد رونق در بازار باشیم، این اتفاق نیفتاد. به عبارتی در شرایطی قرار گرفته‌ایم که با رکود چندین ساله که بر بازار حاکم شده است در پایان سال گذشته که انتظار رونق بازارها برای عید نوروز را داشتیم نیز تولیدکنندگان و فروشندگان درآمد خوبی را نداشتند. این در حالیست که مشکلات در بازار بلور و چینی به رکود منتهی نمی‌شود و باید اشاره شود که هزینه تولید ظروف چینی در ایران بالاتر از سایر کشورهاست اما با این حال در تولید این محصولات حرفی برای گفتن داریم. در حال حاضر ظرفیت تولیدی کشور 3 برابر میزان واردات است و با وجود گران بودن تولید بلور و چینی در کشور هنوز ظرفیت تولیدات این محصول در کشور بالاست و کیفیت این محصولات در نمایشگاه‌های جهانی قابل رقابت با نمونه‌های مشابه کشورهای دیگر است. این صنف از کمبود نقدینگی رنج می‌برد، چراکه خرید چکی و تمایل برای خرید و فروش با چک موجب شده تا نقدینگی در این بازار کاهش یابد. به همین دلیل عدم گردش مالی کامل در فعالیت اعضای این صنف آمار چک‌های برگشتی به‌طور چشمگیری افزایش یافته و این موضوع یک بحران در بازار چینی و بلور ایجاد کرده است. بنابراین ضرورت دارد که برای ایجاد رونق در بازار محصولاتی مانند تولید ظروف چینی و بلور تحرکات در بخش تولید شروع شود. برای حمایت از تولید داخلی باید واردات با برنامه‌ریزی انجام شود. وارات حساب‌شده به شکوفایی بازار و اصلاح قیمت کمک می‌کند و باعث می‌شود که تولیدکننده داخلی به فکر بهبود کیفیت تولید خود بیفتد. همچنین جلوگیری از واردات منجر به انحصار تولید می‌شود که در این صورت بدون افزایش کیفیت قیمت محصول به‌شدت رشد می‌کند. همچنین تولید کشور به لحاظ مالی نیاز به محرک دارد و بانک‌ها و بیمه‌ها می‌توانند در ایجاد این رونق نقش موثری داشته باشند. در این میان نقش بانک‌ها و بیمه‌ها در کمک به فعالیت تولیدی صنف بلور و چینی غیر قابل انکار است. بهترین راه برای فعال کردن چرخه تولید دادن انگیزه به فعالان آن بخش است. بسیاری از فعالیت‌های صنفی نیاز به تسهیلاتی دارد که کارمزد و سود آن مطابق با نرخ بهره‌های جهانی باشد و حداکثر نرخ سود 4 درصد باشد، اما این نرخ در ایران به حدی بالاست که بسیاری از تولید‌کنندگان توان بازپرداخت سود این تسهیلات را ندارند. از سوی دیگر، بسیاری از هزینه‌های تولید در بخش حقوق دولتی خلاصه می‌شود، در حالی که اگر دولت برای دریافت مالیات خود نقش حمایتی داشته باشد و در بخش بیمه‌ای هم با افزایش ظرفیت تولید یک واحد تخفیف‌هایی را منظور کند، بی‌شک نیروی انسانی بیکار به سر کار باز می‌گردد.