نگاهی به 10 مدل مختلف چادر مشکی و نقاط ضعف و قوت آنها / از جلابیت که ثبت ملی شد تا چادر محبوب دختران دانشجو

چادر معمولی یا همان چادر گرد، یکی از پرطرفدارترین‌هاست. حتی خانم‌هایی که همیشه چادر نمی‌زنند هم یک چادر معمولی در کمدشان دارند. چادر ساده‌ای که به عقیده خیلی‌ها شیک‌ترین است اما خب واقعیت این است که هنگام خرید، بچه داری، گرفتن چتر و هل دادن کالسکه، دست و پا گیر است. اما حجاب خوبی دارد. هیچ وقت قدیمی نمی‌شود. آدم را خیلی چاق نشان نمی‌دهد و در عین حال شیک است.

چادر ملی اولین مدل چادر مدل‌دار بود که آن اوایل خیلی مخالف داشت اما طرفداران پر و پا قرصی هم داشت. مخالفان می‌گفتند که با مانتو فرقی ندارد، بدن‌نما است و از این جور حرف‌ها! موافقین هم از اینکه دست هایشان آزاد بود، خوشحال و راضی بودند. اما حالا که تنوع چادر زیاد شده، چادر ملی برای دختر بچه‌ها، کسانی‌که می‌خواهند دست‌هایشان آزاد باشد، مادرها، یا برای استفاده از کوله پشتی خوب و کاربردی است.

جلابیب یا جلباب اولین چادری بود که ثبت ملی شد. آستین داشت اما مثل چادر ملی تنگ نبود. آزاد بود اما مثل چادر معمولی دست و پاگیر نبود. برای وضو گرفتن، زیپ آستینش باز می‌شد، انقدر آپشن‌های جادویی داشت که حتی می‌شد بدون روسری آن را پوشید و با حجاب بود. تحول عظیمی در طراحی چادر محسوب می‌شد. همان ده سال پیش هم سایت و فروش اینترنتی داشت. چیزی بود برای خودش!

خیلی زود مدل لبنانی هم به بازار آمد و خیلی زودتر جای خود را باز کرد. ایده چادر لبنانی که از مدل لباس‌های خانم‌های لبنانی و عباهای عربی گرفته شده بود، هیچ زیپی نداشت. یک کش که به دور دست می‌افتاد و چند دکمه‌‌ٔ مخفی‌. لبه‌‌ٔ بالایی چادر هم مثل عبا بود. مدلی که خواهان بسیاری داشت، دارد و خواهد داشت! وقتی چادر لبنانی می‌پوشیم، دیگر به هیچ عنوان مانتویمان معلوم نیست. این یک مزیت و همزمان شاید یک ایراد باشد که باعث شود همیشه سیاه پوش به نظر بیایم یا خانم‌های لاغر حس کنند، چادرشان خیلی گشاد است و شلخته به نظر می‌رسند. در عین حال این چادر برای شیردهی مناسب نیست اما برای استفاده روزمره، خرید رفتن، سرکار و دانشگاه مناسب است.

چادر شالدار دقیقاً چادری بود که با یک سریال تلویزیونی مد شد و یک دفعه فراگیر شد. جلوی چادر زیپ دارد و با دستک‌های بلند یا کوتاه در بازار موجود است. عده‌ای معتقدند برای بچه‌داری چادر مناسبی است و عده‌ای می‌گویند حجاب کافی ندارد. هر چند هر چیزی مخالفین و‌ موافقینی دارد. اما شاید این چادر برای کسانی که نمی‌خواهند چادرشان دست و پاگیر باشد، راحت باشند، مثلا برای پیک نیک و‌ کوهنوردی شاید خوب و مناسب باشد.

چادر دانشجویی هم طرفداران زیادی را به خود جلب کرد. دست‌ها آزاد هستند اما مناسب استفاده کوله پشتی نیست. برای مادرها خیلی ایده‌آل نیست. شاید بتوان گفت همان برای دانشجوها مناسب است. قسمتی از آستین مانتو مشخص است. جلوی چادر هم باز است. شاید برای استفاده در مهمانی‌ها هم خوب باشد. اما ایرادی که دارد این است موقعی که برای برداشتن چیزی دست را دراز کنید، حس می‌کنید چادر کشیده می‌شود و راحت نیست. اما در کل خیلی مرتب و شیک به نظر می آید.

کم‌کم انقدر تنوع چادر زیاد شد که شاید در نگاه اول عبای عربی با ایرانی تفاوت چندانی نداشته باشند اما واقعیت چیز دیگری است! مثلاً می‌گویند برش عبای ایرانی بهتر است. شبیه چادر ایرانی است. عبای ایرانی چیزی بین عبا و چادر دانشجویی است. با همان قابلیت‌ها. مناسب استفاده روزمره و محیط های اداری، دانشجویی طراحی شده اما برش پشت آن، مثل چادر است و مثل عبا نیست و چون آستین ندارد، برای استفاده کوله پشتی یا آغوشی مناسب نیست چون چادر خیلی جمع می‌شود.

چادر قجری همان چادری است که زمان رضاخان از سر زنان کشیدند. حالا دوباره احیا شده. از قسمت کمر بسته می‌شود و شبیه دامن می‌شود ولی چادر از پشت شبیه چادر معمولی است. برای مادران خوب است. کودک زیر چادر پنهان می‌شود. شیر خوردن نوزاد راحت است. برای بستن آغوشی مناسب است. مدلی که دستک‌های بلند تا روی زانو دارد و در قسمت دامن جیبی دارد به مدل «حسنا» معروف است.

ًبعضی چادرها شباهت بیشتری به عباهای عربی دارند. چادرهای جده، خلیجی و بحرینی هستند. همچنان که بدن‌نما نیستند، دست‌ها آزاد هستند. مدل‌هایشان همانند اسمشان شبیه عبا است. گشادی چادر خوب است و دست‌ها آزاد هستند.

تبلیغاتی که مجری‌های صدا و سیما می‌کردند، چادرهای رنگی مد شدند. چادرهای قهوه‌ای، سورمه‌ای، یشمی و یا بنفش. هرچند همه می‌داند که این چادرها جای چادر مشکی را نمی‌گیرند اما باز هم عده‌ای تمایل دارند که از این چادرها برای مهمانی یا جشن‌ها استفاده کنند. هر چند که بسیار کمیاب هم هستند. شاید بتوان چادر‌های نگین دار را هم در همین گروه گنجاند. چادرهایی که نگین‌های زیاد از قسمت سر تا کمر و آستین‌های چادر را پوشانده‌اند و مطمئناً برای استفاده روزمره مناسب نیستند.

البته این نکته را هم باید مد نظر بگیریم که علاوه بر مدل چادر، جنس چادر هم طبق مد عوض می‌شود! مثلاً ده پانزده سال پیش چادر کرپ بسیار ضخیم بودند، خیلی توی بورس بودند اما الان‌چادرهای سبک‌تر مثل حریر اسود یا کن‌کن جای خود را باز کرده‌اند. چادرهای گلدار و طرحدار هم که اغلب جنسشان حریر کریستال است، بیشتر مناسب مهمانی و جشن هستند و برای استفاده روزانه خیلی مناسب نیستند.

حتماً مدل‌های دیگری از چادر وجود دارد که در این مطلب به آن‌ها اشاره نشده است اما افراد زیادی از آنها استفاده می‌کنند. و مدل‌هایی هم بعداً به بازار خواهد آمد که شاید بهتر از مدل‌های فعلی باشند و ما که نمی‌دانیم شاید هم بدتر باشند! و موضوع مهم این است که هر خانم ایرانی همانطور که چند مانتو‌ دارد، به چند چادر برای استفاده‌ نیاز دارد. چادر مهمانی با چادر دانشگاهش متفاوت است، چادر جشن با چادر روزمره‌اش فرق دارد و هرجایی چادر‌ خاصی می‌طلبد. اما همچنان چادر لباسی است که به تنهایی می‌تواند با مدگرایی، اسراف مبارزه کند و نماد ساده زیستی باشد. چرا که می‌توان یک چادر ساده و معمولی داشت و با آن همه جا رفت و هرگز قدیمی نمی‌شود.

اما چیزی که بر همه روشن است و‌ بر هیچکس پوشیده نیست، این است که جای خالی پارچه‌های چادری ایرانی به وضوح حس می‌شود. چادرهای کره‌ای و ژاپنی بازار چادر مشکی را تسخیر کرده‌اند و شاید در هیچ‌مغازه ای پارچه چادر مشکی ایرانی پیدا نکنیم. هرچند جدیداً کارخانجات نساجی به تولید پارچه چادر مشکی روی آورده‌اند اما هنوز نتوانسته‌اند بازار را در دست بگیرند و همچنان مهجور هستند.