وام گرفتن در ایران؛ عبور از هفت خوان رستم است

این روزها جدا از مردم بسیاری از شخصیت‌های مذهبی و سیاسی هم از شرایط بانکداری در ایران ناراضی هستند. این نارضایتی را هم در مجامع عمومی مطرح می‌کنند.

مردم برای چه از بانک‌‎ها وام می‌گیرند؟ تفریح، از سربیکاری، برای سرمایه‌گذاری و...؟ نه. مردم برای این که گره‌ای از زندگی خود باز کنند به سراغ بانک‌ها می‌روند تا از آنها وام بگیرند. هنگام صحبت کردن، به راحتی می‌شود گفت وام گرفتن اما وقتی به عمل می‌رسد باید از هفت خان رستم عبور کرد تا به چند میلیون پول رسید.

گاهی کار رستم دستان برای عبور از هفت خوان راحت تر از گرفتن وام از بانک‌هاست. می‌گویند به زوج‌های جوان وام می‌دهیم. (بماند که این وام، تنها و تنها بخش اندکی از مشکلات یک زوج جوان را می‌تواند حل کند.) اما وقتی زوج به بانک مراجعه می‌کند اولین سوالی که از آنها می‌شود این است که ضامن معتبر و مورد قبول بانک ( یک نفر برای هر کدام) دارید؟

زوج جوان احتمالا بعد از این سوال از خود می‌پرسند در این دنیای قحطی استخدام‌های رسمی، ضامن معتبر مورد قبول بانک از کجا بیاوریم.

می‌خواهی وام مسکن بگیری. افتتاح حساب می‌کنی. سند را گرو می‌گذاری و در آخر با لبخند به شما می‌گویند ضامن معتبر مورد قبول بانک هم معرفی کنید!!

واقعا بانک‌ها تکلیف خود را با مردم مشخص کنند. اگر نمی‌خواهند وام بدهند خود بگویند نمی‌دهیم تا اینقدر مردم با حجم عظیم مشکلات چشم امید بانک‌ها نباشند.

باور کنید مردمی که به سراغ شما می‌آیند برای گرفتن وام، مشکل دارند و از سر شکم سیری به سراغ شما نمی‌آیند. بماند آنها که از سر شکم سیری به بانک‌ها مراجعه می‌کنند به راحتی وام دریافت می‌کنند و پس نمی‌دهند.

این روزها جدا از مردم، بسیاری از شخصیت‌های مذهبی و سیاسی هم از شرایط بانکداری در ایران ناراضی هستند. این نارضایتی را هم در مجامع عمومی مطرح می‌کنند. به اصطلاح در پشت بلندگو می‌گویند که بانکداری ما فلج است.

سوالی که مردم از خود می‌پرسند این است که چگونه است همه از شرایط بانک‌ها ناراضی هستند اما هیچ کس اقدامی نمی‌کند؟ مسئولان که انتظار ندارند مردم سیستم بانکی کشور را اصلاح کنند. این مسئولان هستند که باید هرچه سریعتر این سیستم فشل بانکی را به مسیر اصلی خود برگردانند.

هیچ کجای دنیا شبیه ایران بانکداری نمی‌کنند. در کشور ما وقتی از هفت خوان رستم عبور کنی و وام بگیری تازه ابتدای بدبختی است. وام گیرنده به جز اصل وام، در صورت تاخیر باید هم سود وام را بپردازد و هم جریمه تاخیر.

فکر می‌کنید اگر در آلمان و یا ژاپن شما نتوانید بدهی خود را به بانک پرداخت کنید با شما چه می‌کنند؟ در این کشورها وام براساس نیاز از سود صفر تا پنج درصد اخذ می شود. در آلمان حتی اگر اقساط پرداخت نشود سودی به اصل وام افزوده نمی شود و فقط وام گیرنده مورد باز خواست قرار می گیرد. حتی اگر وام گیرنده در جلسه باز خواست بانک مورد نظر، نداشتن شغل را بهانه نپرداختن وام مطرح کند به وی شغلی پیشنهاد می شود تا بتواند اقساط وام خود را به موقع پرداخت کند.

بانکداری در ایران احتیاج به یک انقلاب بزرگ دارد. انقلابی که هرچه زودتر باید در دستور کار قرار بگیرد.