میلاد رسول اکرم به روایت اهل سنت و 12 ربیع الاول + جزئیات
12 ربیع الأول میلاد پیامبر اسلام(ص) به روایت اهل سنت میلاد رسول اکرم به روایت اهل سنت : فاصله میان 12 ربیع الأول که سالکَرد ولادت بیامبر اکرم (ص) بنا بر روایات أهل سنت تا 17 ربیع الأول که تاریخ ولادت رسول الله محمد صلى الله علیه و آله بنا بر روایات موجود در شیعه […] نوشته میلاد رسول اکرم به روایت اهل سنت و 12 ربیع الاول + جزئیات اولین...
فاصله میان ۱۲ربیع الأول که سالگرد ولادت بیامبر اکرم (ص) بنا بر روایات أهل سنت تا ۱۷ ربیع الأول که تاریخ ولادت رسول الله محمد صلى الله علیه و آله بنا بر روایات موجود در شیعه است ، از سوی امام خمینی ره ، به عنوان هفته وحدت نامگذاری شده است . ارگانی رسمی هم با نام ( مجمع تقریب بین مذاهب اسلامی ) رسما الان در حال فعالیت هست ( ابتدا زیر نظر سازمان فرهنگـ و ارتباطات بود اما اکنون جند سالی است که به شکل مستقل کار می کند و از این سازمان جداشده است ، و هر ساله کنفرانس هایی برگزار می کند ، که کنفرانس بین المللی وحدت در هفته وحدت هر ساله در تهران برگذار می شود و علمای بزرگ را از کشورهای مختلف دور هم جمع می کند و همواره از شخص مقام معظم هبری تا همه مسولان این مملکت تأکید دارند که وحدت میان مسلمانان باید ایجاد شود و عوامل تفرقه خشکانده شود.
به امیدروزی که به این آرزوی دیرینه قرآن،اسلام،پیامبر،امام،رهبروهمه مسلمین جامه عمل پوشانده شود
پس به پیش بسوی وحدت واتحاد اسلامی دربرابرکفر و شرک ونفاق واستکبار و استثمار
تاریخ هفته وحدت
دوازده تا بیست ودو ربیع الاول هفته وحدت امت اسلامی
دلیل نام گذاری هفته وحدت چیست؟۱-به دلیل این که دین اسلام دین کامل و تحریف نشده یکتاپرستی است.
۲-برای حفظ وحدت میان اهل سنت وشیعه که در زادروز رسول ا… اتفاق نظرندارند.
۳-برای این که قرآن کتابی است آسمانی و جامع که برای راهنمایی همه بشریت نازل شده.
۴-به دلیل پیروزی انقلاب اسلامی که مدیون وحدت امت اسلامی است
ولادت حضرت محمد(ص) به اتّفاق نظر شیعیان در ۱۷ ربیع الاول در سال عام الفیل می باشد، ولی برخی از مسلمانان، این واقعه را در روز دوازدهم این ماه دانسته اند.
کنیه آن حضرت، ابوالقاسم و القاب ایشان، رسول اللَّه، نبی اللَّه، خاتم الانبیا، سَیِّدُالبَشَر و… میباشد، پدر ایشان عبداللَّه بن عبدالمطلب و نیز مادر آن حضرت آمنه بنت وَهَب است، رقیه، ام کلثوم، زینب، قاسم، عبداللَّه، ابراهیم و حضرت فاطمه زهرا(س) فرزندان پیامبر اسلام میباشند که به جز فاطمه(س) همگی در دوران حیات پیامبر، از دنیا رفتند.
دوران زندگی پیامبر اکرم(ص) در دو شهر مکه و مدینه سپری شد، ایشان پس از آن که در چهل سالگی برای پیامبری برگزیده شدند، در ابتدا دین الهی را به طور مخفیانه تبلیغ میکردند و پس از سه سال، به دعوت آشکار دست زدند. رنجها و سختیهای فراوانی که پس از درگذشت ابوطالب، عمو و حضرت خدیجه(س) همسر آن حضرت بر ایشان گذشت و همچنین اعلام آمادگی مردم یثرب برای پذیرفتن آن پیامبر عظیمالشأن، زمینه ساز هجرت بزرگ ایشان به مدینه گردید. ده سال آخر عمر و رسالت حضرت محمد(ص) در مدینه، همراه با جنگها، فتوحات و انتشار آیین آسمانی اسلام همراه بود.
وحدت و یکپارچگى مسلمانان و لزوم اتحاد و اتفاق کلمه میان ایشان بلکه ضرورت توحید کلمه بر محور کلمه توحید براى همه موحدان و خداپرستان روى زمین، از تعالیم و آموزش هاى اساسى آیین اسلام و از اصول فرهنگ قرآنى است. و بر همین اساس، قرآن کریم یکى از عمده ترین و سازنده ترین اهداف رسالت رسول اکرم صلى الله علیه و آله را تالیف قلوب و ایجاد انس و تفاهم به جاى خصومت و دشمنى بیان مىدارد و اگر کسى در تاریخ، به دیده عبرت بنگرد این معنى را از شاهکارهاى رسالت محمدى صلى الله علیه و آله مىیابد. « وَاعتَصِمُوا بِحَبلِ اللَّهِ جَمِیعاً و لاتَفَرَّقُوا»همگى به حبل و رشته خداوندى چنگ بزنید و پراکنده نگردید.
میلاد باسعادت پیامبر اکرم (ص) به روایت اهل سنت و آغاز هفته وحدت بر تمامی شیعیان جهان مبارکباد
اکنون که چنین است تمام انسانها باید با این پیام جهان هستى هماهنگ شوند و بر او درود بفرستند.
(۱) اِن اللهَ وَ ملائکَتَهُ یُصَلُّونَ على النّبىَّ یا ایّها الّذین آمنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلَّمُوا تسلیماً »
خدا و فرشتگان بر پیامبر درود مىفرستند؛ اى کسانى که ایمان آورده اید، بر او درود فرستید و سلام گویید و کاملاً تسلیم (فرمان او باشید)
درباره کیفیت صلوات بر پیامبر صلى الله علیه و آله، در روایات بىشمارى که از طرق اهل سنت و اهلبیت علیهمالسلام رسیده، صریحاً آمده است که «آل محمد» را به هنگام صلوات بر «محمد» باید افزود در غیر این صورت صلوات ابتر و ناتمام خواهد بود. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: بر من درود ناقص نفرستید. گفتند: اى رسول خدا! درود ناقص چیست؟ حضرت فرمودند: این که بگویید: اللّهُمَّ صَلّ على محمّدٍ. بلکه بگویید: اللّهُمَّ صَلّ على محمّدٍ وَ آلِ محمّدٍ. |
۲) پیامبر صلى الله علیه و آله، گوهر گرانقدر در عالم آفرینش است و اگر به لطف الهى در دسترس انسانها قرار گرفته، نباید ارزانش بشمارند و ارج و مقام او را در پیشگاه پروردگار و نزد فرشتگان فراموش کنند. او انسانى است که از میان انسانها برخاسته، ولى نه یک انسان عادى، بلکه انسانى که یک جهان در وجودش خلاصه شده است.)
ابوحمزه ثمالى از یکى از یاران پیامبرصلى الله علیه و آله به نام “کعب ابن عجوه” چنین نقل مىکند.
هنگامى که آیه ۵۶ سوره احزاب نازل شد، عرض کردیم “یا رسول الله! سلام بر تو را مىدانیم، ولى صلوات بر تو چگونه است؟” فرمود، بگویید.
«۳)خدایا ! « صلوات و برکات خود را بر محمد علیه السلام و آل محمد علیهم السلام قرار بده همچنان که بر ابراهیم و آل ابراهیم(ع) قرار دادى. همانا تو ستوده و بخشندهاى و بر محمد صلى الله علیه و آله و آل محمد علیهم السلام برکت ببخش چنان که بر ابراهیم علیه السلام و آل ابراهیم بخشیدى که تو ستوده و بزرگوارى
رسول خدا فرمودند: « اِنَّ اولىَ النّاسَ بى یَوْمَ القیامةِ أَکْثَرُهُمْ عَلىَّ صَلاةً »؛ سزاوارترین مردم در روز قیامت به من آن کسى است که بیشتر بر من درود فرستد.
کیفیت صلواتدرباره کیفیت صلوات بر پیامبر صلى الله علیه و آله، در روایات بىشمارى که از طرق اهل سنت و اهلبیت علیهمالسلام رسیده، صریحاً آمده است که «آل محمد» را به هنگام صلوات بر «محمد» باید افزود در غیر این صورت صلوات ابتر و ناتمام خواهد بود.
۴) پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: بر من درود ناقص نفرستید. گفتند: اى رسول خدا! درود ناقص چیست؟ حضرت فرمودند: این که بگویید: اللّهُمَّ صَلّ على محمّدٍ.
بلکه بگویید: اللّهُمَّ صَلَّ على محمّدٍ وَ آلِ محمّد .
امام صادق علیه السلام نقل مىکند که روزى رسول خدا صلى الله علیه و آله از امیرالمؤمنین علیه السلام پرسیدند: آیا نمىخواهى مژدهاى به تو بدهم؟ آن حضرت جواب داد: چرا، پدر و مادرم فداى تو که همیشه مژده دهنده به همه خیرها هستى. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:
چند لحظه پیش جبرئیل علیه السلام چیز عجیبى به من گفت: امیرالمؤمنین علیه السلام پرسید چه گفت: اى رسول خدا!،
پیامبر صلى الله علیه و آله جواب دادند: جبرئیل علیهالسلام به من گفت : اگر شخصى بر من صلوات بفرستد و پس از آن بر اهلبیت من نیز صلوات فرستد، درهاى آسمان براى او گشوده شده و فرشتگان هفتاد صلوات براى او مىفرستند و این عمل باعث ریختن گناهان مىشود.
آنگاه همانگونه که برگ از درخت مىریزد، گناهان نیز از او مىریزند و خداوند متعال مىفرماید: خواسته تو را اجابت نمودم و کامروا و سعادتمند هستى. آنگاه خطاب به فرشتگان مىفرماید: فرشتگانم! شما هفتاد صلوات بر او مىفرستید و من هفتصد صلوات. پیامبر اضافه کرد: اما هنگامى که بر من صلوات مىفرستد، پس از آن بر اهلبیتم صلوات نفرستد، بین آن صلوات و آسمان، هفتاد حجاب است و خداى بزرگ مىفرماید
۵)خواسته تو را نپذیرفتم و سعادتمند و کامروا نگشتى. فرشتگانم! دعاى او را بالا نبرید مگر زمانى که عترت پیامبر صلى الله علیه و آله را به صلوات بر پیامبر صلى الله علیه و آله ملحق سازد و همچنان .این دعا بالا نمىرود تا زمانى که عترت من در صلوات به من ملحق شوند
همچنین در روایات سخت تأکید شده است که در هر روز جمعه بر محمد و اهلبیت او هزار مرتبه صلوات بفرستید و در روزهاى دیگر صد مرتبه و نیز امام محمد باقرعلیه السلام فرمود: هیچ عبادتى در روز جمعه نزد من محبوبتر از صلوات بر محمد و آل محمد علیهم السلام نیست. |
۶) « اذا کانَ یَوْمُ الجُمُعَةِ وَ لَیْلَةُ الجُمُعَةِ فَاَکْثِروُا الصَّلاةَ عَلىَّ »؛ چون روز جمعه و شب جمعه شود، بسیار بر من صلوات و درود بفرستید..
۷) همچنین در روایات سخت تأکید شده است که در هر روز جمعه بر محمد و اهلبیت او هزار مرتبه صلوات بفرستید و در روزهاى دیگر صد مرتبه و نیز امام محمد باقرعلیه السلام فرمود
۸)« ما مِنْ شَىءٍ یُعْبَدُ اللهُ بِهِ یَوْمَ الجُمُعَةِ اَحَبُّ اِلىَّ مِنَ الصّلاةِ عَلى مُحمّدٍ وَ آلِ محمّدٍ» هیچ عبادتى در روز جمعه نزد من محبوبتر از صلوات بر محمد و آل محمد علیهم السلام نیست .
همچنین در احادیث و روایات تأکید شده است که در تمام مکانها (جز موارد محدود) زبان مىتواند به ذکر صلوات مشغول باشد. باز پیامبر صلى الله علیه و آله در این زمینه فرمودهاند:
۹) « حیثُما کُنْتُمْ فَصَلُّوا عَلىَّ فَاِنَّ صلاتَکُمْ تَبْلُغُنى »؛ هر کجا باشید بر من صلوات بفرستید؛ زیرا صلوات شما در هر مکانى به من میرسد.
مهمترین زمانها و مکانهایى که به فرستادن صلوات در آنها تأکیده شده به شرح زیر است……۱. در هر مکانى که نام پیامبر صلى الله علیه و آله ذکر شود.
۲ . در ابتداى هر کلامى که داراى قدر و ارزش است؛ مثل خطبهها، سخنرانىها و… که بهتر است با صلوات آغاز شود
۳. در ابتدا و انتهاى وضو
۴. هنگام ورود یا عبور از کنار مسجد.
۵. در تعقیب نمازها، مخصوصاً نمازهاى صبح و مغرب.
۶. قبل و بعد از دعا.
۷. در خطبههاى نماز جمعه، عیدین و روز عید غدیر.
۸. در هر شبانه روز.
۹. در ماه مبارک رجب، مخصوصاً روز عید مبعث.
۱۰. در ماههاى شعبان و رمضان.
۱۱. هنگام بوییدن گل و ریحان.
۱۲.بعد از عطسه کردن خود یا دیگرى.
۱۳. هنگام ذکر و به یادآوردن نام خداوند.
۱۴. هنگام اراده سفر.
۱۵. هنگام سوارشدن بر مرکب.
۱۶. هنگام طى مسیرى که به صورت سرازیرى است.
۱۷.. بعد از گفتن «اللّهم لبیک» در احرام حج.
۱۸.هنگام داخل شدن در مسجدالحرام.
۱۹.هنگام استلام حجر اسماعیل.
۲۰. هنگام انجام طواف و سعى بین صفا و مروه.
۲۱. هنگام وداع در میان رکن و باب در روز عرفه.
۲۲ . هنگام وقوف در مشعر.
۲۳. هنگام ذکر و به یادآوردن نام خداوند متعال.
۲۴. هنگام ذبح قربانى و بریدن سر حیوانات.
۲۵. هنگام طى مسافت راه مدینه
۲۶. هنگام مشاهده مدینه منوّره و حرم رسول خدا صلى الله علیه و آله
۲۷. هنگام توجه به قبر مقدس رسول خدا در بین قبر و منبر
۲۸. در ابتداى درس حدیث.
۲۹. در ابتداى موعظه، هدایت و راهنمایى دیگران.
۳۰. هنگام برخاستن از مجلس.
۳۱. هنگام مصافحه با برادر مسلمان.