چرا «تماشاگران امروز» تعطیل شد؟ پاسخهای سردبیر را بخوانید
شفقنا رسانه- این روزها تعطیل شدن خودخواسته روزنامهها موضوعی پرتکرار شده است. روزنامه تماشاگران امروز به سردبیری سیامک رحمانی و مدیرمسئولی ناصر رحمانی روز پنج شنبه 30 شهریور آخرین شمارهاش را منتشر کرد. سیامک رحمانی دربارهی تعطیلی این روزنامه به شفقنا رسانه میگوید: ما سعی میکردیم با وجود همه مشکلات بتوانیم یک نشریه جدی و […]
شفقنا رسانه- این روزها تعطیل شدن خودخواسته روزنامهها موضوعی پرتکرار شده است. روزنامه تماشاگران امروز به سردبیری سیامک رحمانی و مدیرمسئولی ناصر رحمانی روز پنج شنبه ۳۰ شهریور آخرین شمارهاش را منتشر کرد. سیامک رحمانی دربارهی تعطیلی این روزنامه به شفقنا رسانه میگوید: ما سعی میکردیم با وجود همه مشکلات بتوانیم یک نشریه جدی و بامحتوا داشته باشیم که متأسفانه امکان آن فراهم نشد. تصمیم گرفتیم برای پایین نیامدن کیفیت روزنامه و مدیون نشدن به همکاران، تولید روزنامه را متوقف کنیم تا ببینیم در آینده چه پیش خواهد آمد. به همین دلیل سعی میکنیم تمام مزایا و حق و حقوق خبرنگاران تا آخر شهریور را پرداخت کنیم.
آگهی مطبوعاتی در حال ضعیف شدن است
رحمانی ادامه میدهد: بالاخره ما روزنامهنگار هستیم و دلمان میخواهد روزنامه را همچنان منتشر کنیم و ایده و حرف مدنظر خود را مطرح کنیم، ولی واقعیت این است که فضا برای کل مطبوعات فضای نامناسبی است. از طرفی وزارت ارشاد آنچه وعده داده بود را نتوانست به شکل کاملی انجام دهد. هر چند این وزارتخانه خود در تأمین بودجهاش با یک سری مشکلات مواجه است و این به کل روزنامهها و نشریات صدمه میزند، جز تعداد اندکی که ساز و کار اقتصادی دارند و تیراژ خوبی دارند. اما دربارهی تعداد بسیار زیاد روزنامههای بخش خصوصی که با تیراژ پایین منتشر میشوند، برای من هم جای سوال دارند که چطور به نشر خود ادامه میدهند؟ یا به جای خاصی وابسته هستند یا آگهی زیادی دارند که متاسفانه ما هیچ کدام از این گزینهها را نداشتیم.
او با اشاره به وضعیت آگهی این روزنامه بیان میکند: متأسفانه امکان گرفتن آگهی از مؤسسههای خصوصی و مستقل را نداشتیم و به جز چند آگهی دولتی که برای بیشتر روزنامهها هم هست و نمیتوانستیم بیشتر از آن بگیریم، بیشترین درآمد ما از طریق فروش روی دکه و نسخه دیجیتال بود. هر چند آگهی مطبوعاتی به خاطر پایین بودن تیراژ روزنامهها کلا در حال ضعیف شدن و کم شدن است.
این سردبیر با انتقاد از وضعیت اقتصادی مطبوعات و تاثیر آن بر کار حرفهای روزنامهنگاران میگوید: اینکه روزنامهنگاران امنیت شغلی ندارند، موضوع تازهای نیست. بخشی از آن به خاطر مسائل اجتماعی، سیاسی و محدودیتهایی است که وجود دارد و بخشی از آن مربوط به مشکلات اقتصادی است که در سالهای اخیر تشدید شده است. ولی یکی از بحرانهایی که در رسانه با آن مواجه هستیم، تناسب نداشتن تعداد رسانههای موجود با مخاطب و نیاز اوست. الان میبینیم تعداد زیادی روزنامه منتشر میشود، در حالی که خوانندهای برای آن نیست. جامعه ما نیاز به تعداد کمی، یعنی چهار یا پنج روزنامه جدی و پرمخاطب دارد که این ها به فرض نیاز به ۳۰۰ یا ۵۰۰ روزنامهنگار حرفهای دارند. در عمل هیچ کدام از اینها را نداریم.
پراکنده شدن حرفهایها در رسانهها
او افزود: در واقعیت ما تعداد بسیار زیادی روزنامه منتشر میکنیم که حتی اگر این تعداد روزنامهنگار حرفهای داشته باشیم، در این نشریهها پخش شدهاند. یعنی به طور متوسط در هر روزنامهای دو نفر روزنامهنگار حرفهای باسابقه میبینیم که با تعداد زیادی از خبرنگاران کم تجربهتر در حال کار کردن هستند. خب نتیجه آن معلوم است؛ رسانههای زیاد و نحیف، با خلاء بدنه جدی و حرفهای، که به نیاز مخاطب هم پاسخ نمیدهند و فروش مناسبی هم ندارند. این شرایط نابسامان از طرف دیگر باعث میشود روزنامهنگاران از فضای حرفهای دور شوند و ارتباطشان با هم قطع شود و امکان داشتن رسانههای مؤثر و قابل قبول از ما سلب شود. برای همین رسانههای ما حتی در منطقه هم امکان رقابت ندارند و اعتبار لازم را در دنیا کسب نمیکنند. در حالی که ما در مرکز اخبار و اتفاقات جهانی هستیم و باید مرجع باشیم.
تماشاگران امروز پیش از انتشار روزنامهای، به صورت هفتهنامه منتشر میشد. آیا امکان دارد در آینده به صورت هفتهنامه به دکه برگردد؟ رحمانی توضیح میدهد: اگر مشکلات حل شود، از خدا میخواهیم روزنامه دوباره راه بیفتد و بچههای همکار جمع شوند. اما بعید است در آینده نزدیک شاهد اتفاقات مثبتی باشیم. امتیاز ما هم روزنامه است و امکان انتشار روتین به شکل هفتهنامه را نداریم. اگرچه هفتهنامه هم مشکلات خودش را دارد و از آگهی و امکان فروش مناسب بیبهره است و میبینید بعضی مجموعههای بزرگ هم با بحران مواجهاند و می خواهند نشریات زیانده خود را تعطیل کنند. حساب ما در بخش خصوصی که با کرام الکاتبین است.