پیروزی ” پرسپولیس ” برابر ” استقلال خوزستان ” را میتوان به حساب بازگشت این تیم به روزهای خوب گذاشت؟
پرسپولیس موفق شد در غیاب بازیکنان اصلیاش مثل بیرانوند، حسینی، امیری و طارمی در اهواز با نتیجه 3-1 استقلال خوزستان را شکست دهد و بعد از 3 بازی ناکامی بالاخره باز هم طعم برد را بچشد. اما این برد را چقدر میتوان به حساب بازگشت پرسپولیس به روزهای خوب نوشت؟ نکاهی به بازی دو تیم نشان میدهد که استقلال خوزستان از ابتدای بازی هم در حد و...
پیروزی ” پرسپولیس ” برابر ” استقلال خوزستان ” را میتوان به حساب بازگشت این تیم به روزهای خوب گذاشت؟
پرسپولیس موفق شد در غیاب بازیکنان اصلیاش مثل بیرانوند، حسینی، امیری و طارمی در اهواز با نتیجه ۳-۱ استقلال خوزستان را شکست دهد و بعد از ۳ بازی ناکامی بالاخره باز هم طعم برد را بچشد.
پرسپولیس موفق شد در غیاب بازیکنان اصلیاش مثل بیرانوند، حسینی، امیری و طارمی در اهواز با نتیجه ۳-۱ استقلال خوزستان را شکست دهد و بعد از ۳ بازی ناکامی بالاخره باز هم طعم برد را بچشد.
اما این برد را چقدر میتوان به حساب بازگشت پرسپولیس به روزهای خوب نوشت؟ نکاهی به بازی دو تیم نشان میدهد که استقلال خوزستان از ابتدای بازی هم در حد و اندازههای مقابله با تیم دوم پرسپولیس هم نبوده و اخراج یک بازیکن مهم از خط دفاع هم آخرین نا و توان تیم ویسی را گرفت تا پرسپولیس بیدردسر و به راحتی از اهواز ۳ امتیاز به دست آورد. به همین جهت شاید بتوان گفت برد پرسپولیس بیشتر به دلیل ضعف و ناتوانی حریف بوده؛ نه پایان بحران تیم برانکو. برای بررسی بازگشت پرسپولیس به روزهای خوب حداقل باید یکی دو بازی دیگر مثل بازی با الهلال صبر کنیم تا ببینیم که آیا واقعا قرمزها از فرم ناآماده هفتههای اخیر فاصله گرفتهاند؛ یا ضعف استقلال خوزستان برد شیرین ۳ گله را به برانکو هدیه داده؟
هدیهای که البته برای منصوریان هم فرستاده شده بود اما آن را پس زد. در هفته دوم لیگ برتر همین تیم ناآماده و پر از نقطع ضعف استقلال خوزستان در آزادی برابر استقلال قرار گرفت. اما استقلال با وجود این که سوار بر بازی بود و با چرخش توپ مناسب، سبک بازی خود را به حریف دیکته کرده بود نتوانست گلی وارد دروازه حریف اهوازی کند و بازی با تساوی به پایان رسید. دیداری که با نمایش تاکتیکی استقلال هواداران امیدوار به آینده تیم بودند اما در ادامه راه و هفتههای بعد مشخص شد گردش توپ جالب آبیها در بازی با استقلال خوزستان بیشتر به دلیل ضعف شاگردان ویسی بوده تا قوت منصوریان و شاگرداناش.