به گزارش خبرنگار سینما تئاتر دیباچه، طی سالهای اخیر اصطلاح «استندآپ» کمدی را زیاد می شنویم؛ با اینکه در ایران به تازگی به این شاخه از هنرهای نمایشی پرداخته شده اما «استندآپ» کمدی اتفاقی است که منشأ آن به قرن های 18 و 19 می رسد.

به اجرایی نمایش وار گفته می شود که این نمایش بر اساس بداهه و شوخی و تعریف یک ماجرای واقعی یا تخیلی اجرا می شود. در این میان اجرا کننده مجاز است در حد و گنجایش جمع مخاطبان شوخی کند و آنها را به خنده وا دارد. جیم کری، روآن سباستین اتکینسون یا همان مستر بین و رابین ویلیامز از چهره های مشهوری هستند که استندآپ کمدی های موفقی را اجرا کرده اند.

اما اصلی ترین هنرمند این عرصه باب هوپ است. مردی انگلیسی که در دوره جنگ جهانی دوم در جبهه برای سربازان جنگ اجراهایی ویژه داشت و با گذشت سالها هنوز محبوب ترین کمدین است.

باب هوپ کیست? و چرا شخصیت مهمی است؟

نام اصلی «باب هوپ» لزلای تاونز باب هوپ است. او در سال 2003 پس از یک قرن زندگی درگذشت. او طی عمر طولانی اش علاوه بر آنکه کمدینی چیره دست بود خواننده نیز بود و در جوانی بوکسوری حرفه ای بود که به جایی نرسیده بود.

باب هوپ بازیگری را در 23 سالگی، با بازی در فیلمی کمدی تجربه کرد و در سال 1930 زمانی که 28 سال داشت توسط شخصی به نام گریس لوییز برای تست به دنیای حرفه ای معرفی شد.

باب به واسطه برنامه های زیادی که در رادیو و تلویزیون اجرا می کرد محبوب و محبوب تر شد. زندگی اما همزمان با جنگ جهانی دوم بود و همین اتفاق بزرگ بهانی بود تا او را به جبهه های جنگ بکشاند تا برای سربازان برنامه اجرا کند و روحیه آنها را بازسازی کند.

باب هوپ جنگ ویتنام را از نزدیک دیده بود و برای اجرا در دیگر منطقه های جنگی به کره و خلیج فارس نیز سفر کرده بود و این روند حدود پنجاه سال طول کشید؛ تا بالاخره رییس جمهور وقت آمریکا بیل کلینتون او را سرباز افتخاری لقب داد. او نوزده بار میزبانی اسکار را به عهده داشته است. باب هوپ اگر زنده بود 115 ساله می شد.

حال «استندآپ» کمدی به واسطه وجود برنامه های تلویزیونی در میان عامه مردم به اصطلاحی مرسوم تبدیل شده که درک درستی از آن ندارند؛ در تعریف عامیانه، «استندآپ کمدی» یا «کمدی ایستاده» نوعی اجرای یک نفره و بداهه است که هدف از اجرای آن خنداندن تماشاچی است.

یادداشت وحید خانه ساز