محدودیت ها در کره شمالی : خیلی ها به دید یک کشور افسانه ای به کره شمالی نگاه می کنند و به دلیل اطلاعات کمی که از این کشور دارند باورهای غلط زیادی در ذهنشان شکل گرفته است. هر چند بعضی از این باورها زیاد هم غلط نیست. قوانین و محدودیت های جالبی در این کشور که بسته ترین کشور دنیاست وجود دارد که بدونیم می خواهد شما را با آن ها آشنا کند.
پوشیدن شلوار جین آبی ممنوع
شلوار جین در این کشور ممانعتی ندارد اما رنگ آن حتما باید تیره باشد. این قانون حتی برای توریست هایی که به این کشور می روند نیز صدق می کند.
دسترسی به شبکه وب یا وای فای جهانی وجود ندارد
کره ای ها هم اینترنت دارند اما فقط در ظاهر به اینترنت واقعی شباهت دارد. اینترنت مصوب کره شمالی Kwangmyong نام دارد که معادل کره ای آن “ستاره درخشان” است و قابلیت دسترسی به سایت های انگشت شماری را دارد که از قبل سانسورهای لازم روی آن ها اعمال شده است. این شبکه فقط برای ادارات مهم دولتی و کافی نت های شهرهای مهم قابل دسترسی است.
گزینه ای به نام وای فای روی گوشی ها وجود ندارد و تبلت های چینی که برای کره شمالی تولید می شود نه وای فای دارند نه بلوتوث.
خارجی ها نمی توانند از پول این کشور استفاده کنند
توریست ها اجازه استفاده از پول این کشور را ندارند. در فروشگاه هایی که مخصوص خارجی هاست توریست ها می توانند از یورو، یوان، وون کره جنوبی و دلار آمریکا استفاده کنند. خرید از فروشگاه های محلی کره ممنوع است و خارجی ها اجازه وارد شدن به این فروشگاه ها را ندارند.
در کره شمالی نمی توان ملک خرید
آپارتمان های کره شمالی برای فروش ساخته نشده اند.حتی کسی نمی تواند از حومه شهر به پیونگ یانگ کوچ کند. البته در بازار سیاه می توان یک آپارتمان را به قیمت ۷۰ هزار تا ۹۰ هزار دلار خرید در صورتی که میانگین درآمد کره ای ماهیانه ۴ دلار است.
خریدن ماشین غیرممکن است
در کره شمالی تنها ثروتمندها صاحب ماشین هستند. قیمت ماشین هم به اندازه آپارتمان بالاست. قیمت هر ماشین برابر است با ۴۰ هزار دلار. حتی خریدن دوچرخه هم راحت نیست و دوچرخه ها هم مثل ماشین ها پلاک دارند.
روزنامه های سال های گذشته در کتابخانه ها یافت نمی شوند
پیدا کردن روزنامه های سال های گذشته در کتابخانه ها غیرممکن است. کره شمالی تک حزبی است که ترکیبی از حزب کارگران و حزب سوسیالیست است. قوانین این حزب ممکن است تغییر کند اما کره ای ها زیاد خودشان را درگیر مسائل دولتی نمی کنند. روزنامه های روزانه معمولا در خیابان ها به نمایش گذاشته می شوند و نیازی به خریدن آن ها نیست.
خریدن کتاب های مذهبی غیرممکن است
کره شمالی ۱۰۰ درصد یک کشور مدنی است که در آن مذهب منع نشده است و حتی چند روستای مذهبی هم در آن وجود دارد. اما از طرفی داشتن انجیل در این کشور ممنوع است و مجازات دارد. چند معبد بودا هم در این کشور وجود دارد که بیشتر حکم میراث فرهنگی تاریخی دارند.
با سیم کارت داخلی نمی توان به کشورهای خارجی تماس گرفت
کره ای ها نمی توانند با سیم کارت های داخلی به کشور خارجی یا حتی با یک خارجی که در کره شمالی است تماس بگیرند. از سیم کارت ها فقط برای تماس های داخلی استفاده می شود.
در خانه نمی توان دوش آب گرم گرفت
در خانه های کره شمالی آب گرم یا دوش حمام وجود ندارد. کره ای ها برای دوش گرفتن به حمام عمومی می روند. در این کشور سیستم گرمایشی مرکزی هم وجود ندارد و خانه ها را با تنورهایی که با ذغال کار می کند گرم می کنند.
کوکا کولا ممنوع
تا قبل از سال ۲۰۱۵ تنها در دو کشور کوکا کولا ممنوع بود. کوبا و کره شمالی. اما اکنون کره شمالی تنها کشوری است اجازه مصرف این نوشیدنی را در کشورش نداده است.
سفرهای بین المللی ممنوع
مردم کره شمالی نمی توانند بلیط های بین المللی تهیه کنند و به کشورهای دیگر سفر کنند. نه به خاطر گران بودن بلکه به خاطر ممنوعیت. البته این محدودیت ها در سفرهای داخلی هم وجود دارد. کره ای ها برای ملاقات خویشاوندانشان در شهرهای دیگر باید از دولت اجازه بگیرند. البته برخی کره ای ها می توانند به چین و روس برای پول درآوردن سفر کنند.
مک دونالد ممنوع
در کره شمالی غذاهای فست فودی وجود ندارد و کیوسک های خیابانی غذاهای سنتی سرو می کنند. کره ای ها علاقه زیادی به کیمچی دارند.
خارجی ها اجازه عکاسی و حتی صحبت کردن با کره ای ها را ندارند
اگر در این کشور سعی کنید با آن ها صحبت کنید از شما فرار می کنند. حتی اجازه عکاسی هم در این کشور به شما داده نمی شود.
مدل موی مجاز
در آرایشگاه های این کشور عکس تنها چند مدل موی مجاز وجود دارد. شیک ترین مدل موی این کشور مدل موی رهبر آن است. به همین دلیل مدل موی اکثر کره ای ها یک شکل است.